"از نظر من نقاشي يعني رقص انگشتان بر روي صفحه ي بوم، رنگ ها و شکل هاي نقاشي، واژه هاي صميمانه تري از کلام اند." اين را سوگند فضلي خواني هنرمندي که آثار آبرنگ وي براي بيماران بستري شده در بخش کروناي بيمارستان نيکان غرب به نمايش در آمده در توصيف هنر نقاشي ميگويد. در ادامه خواننده گفتگو با اين هنرمند باشيد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از روابط عمومي بيمارستان نيکان غرب، اين مرکز درماني با هدف اقدام هر چه موثرتر در درمان بيماران از تاثيرات بصري آثار هنري بر روند درمان بهره برده و با توجه به تاثيرات هنر در درمان همزمان با افتتاح شعبه غرب اين مجموعه‌ي درماني اقدام به برگزاري نمايشگاه هاي هنري در بخش هاي اين بيمارستان نموده است.
مخاطب آثاري که در فضاي درماني به نمايش در خواهد آمد، بيماران، کادر درماني و خانواده و همراهان بيماران خواهند بود که هر يک به اقتضاي شرايط خود با مسائل بيماري درگير و چه بسا از جهت روحي تحت فشارهاي متعدد هستند و از اين طريق ميتوانند از لذت بصري مشاهده‌ي يک اثر هنري و تاثير غير قابل انکار رنگ ها به صورت مستقيم و غير مستقيم، نفوذ يک انرژي تاثيرگذار را درون خود احساس کنند.
اين ديدگاه که هنر مي تواند اثرات مفيدي بر بهبودي بيمار بگذارد، امروزه به طور کلي پذيرفته شده است، به گفته مايکل مولينز، محقق در زمينه hospital art و استاد دانشگاه کپنهاگ: " مستند شده است که هنر مي تواند تجربه درد را از طريق منحرف کردن توجه بيمار کاهش دهد."
ازين رو در آغاز اين پروژه در بيمارستان نيکان، همزمان با شيوع ويروس کرونا در کشور، آثار آبرنگ سوگند فضلي‌خواني با موضوع طبيعت در بخش بيماران مبتلا به کرونا در راستاي انتقال حس لطافت، آرامش و تاثير بصري رنگ هاي انرژي بخش طيف سبز و آبي به نمايش در آمده است.
اين هنرمند در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين در مورد هدف از نمايش آثارش در بيمارستان نيکان غرب بيان کرد:
به اعتقاد من حضور اصل اثر هنري در مراکز درماني تاثير بسزائي بر مخاطب دارد تا عکس آن اثر، چرا که در اثر هنري ميتوان به وضوح اثر تاش قلمو و جريان حس و حال هنرمند را ديد و لذت بصري حقيقي را به مخاطب منتقل کرد.
سوگند فضلي خاني هنرمند متولد 1355 تهران است. وي در رابطه با سابقه فعاليت هاي هنري خود ميگويد:
در صندوقچه ي خاطراتم، از دوران کودکي علاقه ي وافري به مطالعه، هنر و تدريس داشتم و در دوران نوجواني اين علاقه به واقعيت پيوست؛ طراحي سياه قلم و مداد رنگي را فرا گرفتم تا اين که وارد دانشگاه شدم و تحصيلات خودم را در رشته ي معماري به پايان رساندم و در آن زمان نسبت به گذشته کمتر به نقاشي مي پرداختم؛ پس از اتمام تحصيلاتم، در پس زمينه هاي ذهنم ردپاي نقاشي مانده بود و هنوز تشنه ي نقاشي، و اين بار علاقه مند به تکنيک هاي ديگر و در فکر آميخته شدن رنگ ها در هم و ايجاد يک حس زيبا بودم، به همين جهت اواخر سال 1389 به آبرنگ روي آوردم و دقيقا آبرنگ آن حس در آميخته شدن را به من القا کرد.
وي در ادامه افزود:
در گذشته گهگاهي رنگ روغن را با يک تجربه انتزاعي کار کردم و در آبرنگ به يک تجربه ي رئال رسيدم و شايد در آينده ترکيبي از هردو را تجربه کنم. در طول اين سالها در نمايشگاه هاي گروهي شرکت کردم و زير نظر اساتيد به نام آبرنگ کار کرده‌ام.
فضلي خواني تعريف خود را از هنر نقاشي چنين ارائه داد:
از نظر من نقاشي يعني رقص انگشتان بر روي صفحه ي بوم، رنگ ها و شکل هاي نقاشي، واژه هاي صميمانه تري از کلام اند.
وي با بيان عشق خود از دوران کودکي به هنر نقاشي توضيح داد:
مدرس دانشگاه و مدرس آبرنگ در آتليه معماري و هنرکده بودم و بعد از مدت زماني علاقه‌مند شدم کارهايم در معرض ديد مردم باشد و اين دليلي شد که آثارم را در مراکز مختلفي به معرض نمايش بگذارم، دوست داشتم هر فردي که به کارهاي من نگاه مي کند احساس آرامش داشته باشه و لحظه اي خودش را در آن فضا احساس کند، دور از هياهو و مشغله هاي فکري و فقط و فقط نظاره گر باشد.
اين هنرمند در مورد سير و روند کاري خود در تکنيک آبرنگ بيان کرد:
به دليل دشواري تکنيک آبرنگ در ابتدا از آثار هنرمندان مختلف استفاده کردم و کم کم از عکس بهره بردم.
معتقدم ايجاد ارتباط موثر با مدل انتخاب شده تاثير بسياري در ماندگاري اثر هنري دارد و اين ارتباط در آثارم با موضوع طبيعت ممکن است در طبيعت ايجاد شود و يا حتي در منزل و آتليه، هيچ محدوديتي نخواهد داشت.
