کاوش در رنگ با شیشههای شکسته و سنگهای قیمتی
«شاهزادهی رنگینکمان دور» عنوان نمایشگاه آلترانس گامبی، هنرمند نیویورکی است که مخاطبان را به سفری پر جنبوجوش در دنیای پرانرژی و احساسی رنگها دعوت میکند.
به گزارش گالری آنلابن، این نمایشگاه مجموعهای از نقاشیهای انتزاعی جدید را شامل میشود که از جمله آنها آثار شناختهشده او با عنوان مجموعه «ماهنورد» و نیز آثار جدیدش، «رنگینکمان» و «رنگینکمان در حال سقوط» است. گامبی در مصاحبهای توضیح میدهد که این آثار نتیجه دو سال پژوهش و سفرهای او هستند و تجربههایی را به تصویر میکشند که او را از درک صرفاً بصری رنگ فراتر برده و به آن جنبهای چندحسی بخشیده است. گامبی میگوید: «رنگ، ارتباط ما را با دنیای اطرافمان برقرار میکند؛ چیزی که اغلب نادیده میگیریم. هدف من این است که این ارتباط را در آثارم زنده کنم.» این نمایشگاه از دوم نوامبر تا چهاردهم دسامبر ۲۰۲۴ در گالری نیکولا واسل در نیویورک برگزار میشود.
در نمایشگاه «شاهزادهی رنگینکمان دور»، عمق جدیدی از فهم گامبی نسبت به رنگ در غنای بصری آثارش مشهود است. او از موادی مانند شیشههای شکسته، سنگهای قیمتی، و آینههای رنگی اکریلیک استفاده کرده که پایه و اساس رنگ را تشکیل میدهند. در نقاشیهای «ماهنورد» او، که شامل سطوح بازتابنده هستند، تصاویر درخشان و متغیری را ایجاد میکند که به نظر میرسد با حرکت مخاطبان تغییر میکنند و منظرههایی پویا را به نمایش میگذارند. گامبی میگوید: «میخواستم حس حرکت و تغییر را در این آثار به تصویر بکشم. این نقاشیها در یک معنا زنده هستند و به محیط و مخاطب واکنش نشان میدهند.» استفاده او از آینهها که الهام گرفته از عکاسی کیهانی ناسا است، تجربهای تعاملی خلق میکند که در آن مخاطبان هم اثر هنری و هم بازتاب خود را میبینند و به این ترتیب، طبیعت در حال تغییر ادراک را به نمایش میگذارد.
در مجموعههای «رنگینکمان» و «رنگینکمان در حال سقوط»، گامبی این تعامل را با افزودن عناصر طبیعی مانند ابریشمهای رنگشده با رنگدانههای گیاهی گسترش میدهد. این آثار که تحت تاثیر اقامت هنری او در طنجه و آزمایشهایش با رنگهای طبیعی هستند، بعد حسی جدیدی را به نمایش میگذارند. گامبی میگوید: «قطعات رنگینکمان در حال سقوط طوری طراحی شدهاند که فراتر از بوم باشند و مخاطبان را دعوت میکنند تا رنگ را لمس کرده و به دنیای فیزیکی خود وارد کنند.» از طریق نمایشگاه «شاهزادهی رنگینکمان دور»، گامبی رنگ را نه تنها به عنوان یک نمایش بصری، بلکه به عنوان نیرویی پویا و تحولآفرین معرفی میکند که طرز تفکر و تعامل مخاطبان با جهان را دگرگون میسازد.