«لون» نماد طبيعت بکر ايالت مينه‌سوتا است و به همين دليل در سال ۱۹۶۱ به‌عنوان پرنده رسمي اين ايالت انتخاب شد.
به گزارش گالري آنلاين، هنگامي که از هنرمند اسکاتلندي «اندي اسکات» خواسته شد تا مجسمه‌اي براي شهر «سنت پل» طراحي کند، او تصميم گرفت از اين پرنده براي خلق اثر خود استفاده کند. با اين حال، «لون» بومي اسکاتلند يا کاليفرنيا، جايي که اسکات اکنون در آن زندگي مي‌کند، نيست. به همين دليل اين اثر که «نداي طبيعت» نام دارد، فرصتي براي هنرمند بود تا درباره اين پرنده و افسانه‌هاي پيرامون آن تحقيق کند.
اسکات در گفت‌وگويي بيان مي‌کند: «يکي از جنبه‌هاي جذاب پروژه‌هايي از اين دست، فرصتي است که براي تحقيق درباره سوژه فراهم مي‌شود. در اين مورد، من توانستم درباره اين پرنده‌هاي شگفت‌انگيز آبي اطلاعات بيشتري کسب کنم.»
طراحي با الهام از زيبايي و معناي فرهنگي
اسکات هنگام طراحي اين مجسمه، چند نکته را در نظر داشت: «اول از همه، اين اثر بايد زيبا به نظر برسد و با مردم ارتباط برقرار کند. من معتقدم بسياري از آثار هنري عمومي بيش‌ازحد انتزاعي و خودمحور هستند، اما من مي‌خواستم اثري خلق کنم که براي همه قابل درک باشد. يک پرنده باشکوه که به اندازه کافي انتزاعي باشد تا شکوهي شبيه به سبک دکو به اين مکان ببخشد، مناسب به نظر مي‌رسيد. اين اثر بايد از نظر ساختاري پايدار و از لحاظ اقتصادي مقرون‌به‌صرفه باشد، با محيط اطرافش همخواني داشته باشد و حداقل نياز به نگهداري داشته باشد.»
يکي از جنبه‌هاي غيرقابل تغيير در طراحي، استفاده از فولاد ضدزنگ بود. اين ماده به دليل دوام و ظاهر جذابش، مورد علاقه اسکات است.
فرايند ساخت دشوار اما دقيق
ساخت اين مجسمه چالش‌هاي زيادي داشت. اگرچه مرحله طراحي نسبتا ساده بود، اما تبديل اين طرح به يک اثر عظيم عمومي پيچيدگي زيادي داشت.
اسکات مي‌گويد: «اين کار به تلاش جسماني زيادي نياز داشت و تيمي متشکل از دوازده جوشکار را درگير کرد. هماهنگي طراحي زيبايي‌شناختي با تعداد زيادي افراد درگير در ساخت، دشوار بود. همچنين بايد به جنبه‌هاي مهندسي سازه دقت زيادي مي‌کرديم تا از پايداري ساختاري اثر اطمينان حاصل شود.»
اين مجسمه به بيش از شصت قطعه تقسيم شد و توسط يک کاروان متشکل از دوازده کاميون ۵۵ فوتي از لس‌آنجلس به مينه‌سوتا منتقل شد. اسکات اضافه مي‌کند: «اين پروژه نيازمند مديريت فشرده‌اي بود؛ جنبه‌اي از هنر عمومي که اغلب ناديده گرفته مي‌شود.»
نامي با لايه‌هاي معنايي عميق
نام «نداي طبيعت» از ميان ۳۰ گزينه انتخاب شد. به گفته اسکات، اين نام چندين لايه معنايي دارد. «اين مجسمه مي‌تواند به آواز منحصر‌به‌فرد و بلند اين پرنده اشاره داشته باشد، يا مي‌تواند ندايي براي مردم شهرهاي دوقلو باشد تا به استاديوم، پارک‌ها و امکانات اطراف آن بيايند. همچنين، «نداي زندگي» به معناي داشتن يک هدف يا آرزوي عميق نيز تعبير مي‌شود که با روحيه شهر «سنت پل» و پيام همبستگي آن سازگار است.»
ارتباط با طبيعت در دنياي پرمشغله امروز
در نهايت، اسکات اميدوار است که اين اثر بينندگان را به تأمل درباره رابطه انسان و طبيعت در دنياي پرهياهوي امروز ترغيب کند. او مي‌گويد: «ممکن است فلسفه زيادي درباره ارزش هنري آثار عمومي وجود داشته باشد، اما در نهايت من فقط اميدوارم که اين اثر، تجربه روزمره مردم شهرهاي دوقلو را غني‌تر کند. شايد آنها در ميان روز پرمشغله خود لحظه‌اي مکث کنند و فکر کنند: «چه زيبا!» شايد در سايه هميشه متغير اين مجسمه وقت بگذرانند و به پيچيدگي صفحات فلزي آن و نحوه بازي نور با آن توجه کنند.»
اسکات نتيجه مي‌گيرد: «اميدوارم اين اثر به نمادي از بازسازي اين بخش از سنت پل تبديل شود و مردم به آن افتخار کنند.»
مجسمه «نداي طبيعت» اکنون در مقابل ورزشگاه «آليانز فيلد» در «سنت پل» براي بازديد عموم قرار دارد.
