استودیو طراحی SOFTlab مستقر در نیویورک، با چیدمان هنری خود به نام «رنگین‌کمان گرانش»، ارتباطی ظریف و پویا میان معماری بتنی موزه لوئیس و ریچارد روزنتال، طراحی شده توسط زاها حدید، و نیروهای طبیعی ایجاد کرده است.

به گزارش گالری آنلاین، این اثر، که در مرکز هنری معاصر سینسیناتی قرار دارد، با استفاده از نوارهای کاغذی لیزری طراحی شده و با گرادیانت‌های رنگی سفارشی تزیین شده است. وزن خود این نوارها باعث تغییر شکل‌های مداوم و ایجاد نوعی تعادل بازیگوشانه بین ظرافت اثر هنری و استحکام معماری محیط اطراف می‌شود.

جزئیات طراحی و ساخت

این اثر شامل دوازده خوشه است؛ هشت خوشه در لابی اصلی موزه و چهار خوشه در فضایی دو طبقه. SOFTlab برای جایگذاری و طراحی این خوشه‌ها از الگوریتمی به نام «بسته‌بندی حبابی» استفاده کرده است. با کمک نرم‌افزار شبیه‌سازی فیزیکی، انحنای بهینه 408 نوار کاغذی، به طول کل 6,500 فوت خطی، محاسبه شد. گرادیانت‌های رنگی به‌صورت دیجیتال طراحی و روی 7,500 قطعه جداگانه چاپ و برش لیزری شدند که سپس به شکل زنجیرهایی متصل شدند.

ارتباط با معماری زاها حدید

این اثر هنری در هماهنگی با ساختمان موزه، که خود با حجم‌های معلق و شناور بتن طراحی شده، قرار گرفته است. «رنگین‌کمان گرانش» با ظرافت نوارهای کاغذی، کنتراستی دلپذیر با استحکام معماری محیط ایجاد می‌کند. این ترکیب، وزن و سبکی را به شکل موازی به نمایش می‌گذارد و حس گرانش را تقویت می‌کند.

حرکت و پویایی اثر

نوارهای کاغذی این اثر به وسیله یک سیستم وینچ کنترل‌شده توسط کامپیوتر به آرامی حرکت می‌کنند و مرکز هر خوشه را تغییر می‌دهند. این حرکت مداوم باعث تغییر شکل زنجیره‌ها به صورت خطوط کاتنری می‌شود و در هر لحظه گرادیانت‌های رنگی آن‌ها را به‌طور متفاوتی آشکار می‌سازد. به گفته تیم SOFTlab، این نصب هنری با ترکیب فیزیک، رنگ و مواد، فضایی عمومی را به شکلی بازیگوش و پویا فعال می‌کند.

الهام از طبیعت و فرم‌یابی

این پروژه از مدل‌های زنجیره‌ای آنتونیو گائودی و آزمایش‌های حبابی فرای اتو الهام گرفته است. در این اثر، از مواد و نیروی گرانش برای یافتن شکل‌های طبیعی و ارگانیک استفاده شده است. برخلاف مدل‌سازی‌های استاتیک، «رنگین‌کمان گرانش» به‌عنوان یک آزمایش زنده عمل می‌کند. تیم طراحی با استفاده از مواد و نرم‌افزارهای سفارشی، اثری معلق و زنده خلق کرده‌اند که به‌طور مداوم تحت تأثیر گرانش در حال تغییر و بازتعریف است. این پویایی، کنتراستی ارگانیک با خطوط دقیق و زوایای معماری موزه ایجاد کرده و آن را به تجربه‌ای منحصربه‌فرد برای بازدیدکنندگان تبدیل می‌کند.