نقاشان نامدار علاوه‌بر منظره‌هاي طبيعي، طبيعت بيجان يا افراد مشهور، گاهي اعضاي خانواده و نزديکان خود را به تصوير مي‌کشيدند. در اين گزارش به منتخبي از تابلوهاي نقاشي مي‌پردازيم که هنرمندان مشهور از فرزندانشان خلق کرده‌اند.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، «ژان» نخستين پسر از ازدواج «کلود مونه» نقاش نامدار فرانسوي با «کاميل دونسيو» بود. «ژان» در نخستين نقاشي که پدرش از او خلق کرد، چهارماهه بود. «مونه» دست‌کم ۱۱ نقاشي از او خلق کرد، اما «رنوآر» نيز در نقاشي‌هايي، «ژان» را به تصوير کشيد. «مونه» پرتره «ژان مونه و اسب اسباب‌بازي» را در تابستان سال ۱۸۷۲ ميلادي در باغ خانه‌اي واقع در «ارژانتوي» در نزديکي پاريس و زماني که «ژان» ۵ ساله بود خلق کرد.
زماني که «ميکل» در سال ۱۸۷۸ ميلادي به دنيا آمد، «ژان» ۱۲ ساله بود و مادرشان «کاميل» ضعيف شده بود. کاميل يک سال بعد به دليل ابتلا به سرطان درگذشت. با اين حال، «ميکل» در دوران کودکي تنها نبود چراکه در پاريس با شش فرزند يک مجموعه‌دار آثار هنري بزرگ شد که با «مونه» زندگي مي‌کردند. حداقل سه نقاشي در کارنامه «مونه» وجود دارد که «ميکل» را در دوران کودکي به تصوير کشيده است.
«ژان مونه و اسب اسباب‌بازي» ۱۸۷۲ اثر «کلود مونه»
«کلود مونه» يکي از پرآوازه‌ترين هنرمندان جهان است. اين نقاش برجسته فرانسوي از جمله هنرمنداني بود که به وفور از محيط اطراف خانه‌اش به عنوان موضوعات تابلوهاي نقاشي استفاده مي‌کرد. «مونه» از طبيعت اطرافش براي خلق نقاشي‌هايي استفاده مي‌کرد که ديدگاه ما نسبت به رنگ‌ها و منظره‌ها را تغيير مي‌دهد.
«مونه» در «نرماندي» واقع در فرانسه بزرگ شد. او در همان مکان به عنوان نقاش منظره شناخته شد و در سال ۱۸۶۲ ميلادي، يعني در آغاز راه به عنوان نقاش حرفه‌اي، به تحصيل در رشته نقاشي در پاريس مشغول شد. او تصميم گرفت سبک نقاشي در فضاي باز را در پيش بگيرد و در نهايت در روستاي کوچک «ژيورني» واقع در فرانسه مستقر شد.
فضاي آرام اين مکان به «مونه» اين امکان را مي‌داد تا از طبيعت به بهترين شکل ديدن کند. «مونه» يکي از پيشگامان جنبش امپرسيونيسم فرانسوي بود. او در خانه‌اش واقع در «ژيورني» به مدت ۴۳ سال، يعني از سال ۱۸۸۳ ميلادي تا زماني که در سال ۱۹۲۶ ميلادي درگذشت، زندگي کرد.
روش نقاشي در فضاي باز باعث شده بود «مونه» زمان زيادي را در باغش صرف کند. او از اين فضاي چشم‌نواز و سبز لذت مي‌برد. اين فضا به محل خلق برخي از مشهورترين نقاشي‌هاي او تبديل شد؛ مجموعه نيلوفرهاي آبي. اين مجموعه شامل ۲۵۰ تابلو نقاشي بزرگ رنگ روغن مي‌شود که اکنون در گالري‌هاي سراسر جهان نگهداري مي‌شوند.
آثار «مونه» مظهر جنبش محبوب «امپرسيونسيم» محسوب مي‌شوند. «امپرسيونيسم» در حوالي ۱۸۶۰ ميلادي در فضاي شهري و صنعتي پاريس شکل گرفت. نقاشان امپرسيونيست همچون «مونه» بر ثبت لحظات گذرا تمرکز داشتند. اين گروه از نقاشان تلاش مي‌کردند تغييرات نور و رنگ در ساعات و آب و هواي مختلف را به تصوير بکشند. هدف، در حقيقت به تصوير کشيدن يک لحظه مشخص بود.
«مارگريت، ژان و پير ماتيس»
«پرتره مارگريت» ۱۹۰۶ اثر «آنري ماتيس»
«آنري ماتيس» سه فرزند داشت. او يک دختر به نام «مارگريت» داشت که در سال ۱۸۹۴ ميلادي متولد شد. چهار سال بعد «آنري ماتيس» با «املي نولي پاراير» ازدواج کرد و او مارگريت را همچون فرزند خود بزرگ کرد. اين زوج با هم دو پسر داشتند؛ «ژان» (متولد ۱۸۹۹) و «پير» (متولد ۱۹۰۰). مارگريت اغلب سوژه نقاشي‌هاي پدرش بود، چراکه به عنوان يک کودک بيمار مجبور بود با پدرش در خانه بماند. اگرچه او نقاش با استعدادي هم بود، نقاشي را کنار گذاشت و بيشتر آثارش را نابود کرد تا کسي امضاي او را با امضاي پدرش اشتباه نگيرد. در عوض، او تا زمان مرگش در ۸۷ سالگي در سال ۱۹۸۲ ميلادي به حفاظت از ميراث پدرش ادامه داد.
«لوسين بيسون»، «پير»، «کلود» و «ژان رنوآر»
«پرتره رنوآر در لباس ملواني» (۱۸۹۰) اثر «پير آگوست رنوآر»
«پير آگوست رنوار» در سال ۱۸۸۵ ميلادي صاحب نخسيتن پسرش به نام «پير» شد. «پير» بازيگر تئاتر و سينما شد، «ژان» کارگردان سينما شد و «کلود» نيز همينطور. «رنوآر» همچنين دختري به نام «لوسين بيسون» داشت که به سراغ حرفه نقاشي رفت و در نمايشگاه‌هاي «سالن پاريس» بسيار موفق ظاهر شد. او بيشتر براي خلق نقاشي‌هايي با منظره شهر و طبيعت شهرت داشت.
«پير آگوست رنوآر» در سال ۱۸۴۱ ميلادي در فرانسه متولد شد. رنگ‌هاي زنده تابلوهاي نقاشي «رنوآر» رنجي را که اين هنرمند به خصوص در سال‌هاي پاياني عمرش متحمل شد، پنهان کرده است.
او در سن ۲۱ سالگي وارد مدرسه هنرهاي زيباي پاريس شد و توسط «چارلز گلاير» تعليم ديد. در آنجا بود که با «کلود مونه»، «آلفرد سيسلي» و «فردريک بازيل» آشنا و دوست شد.
«رنوآر» در کنار اين نقاش‌ها به عنوان يکي از مهم‌ترين هنرمندان امپريسيونيست شناخته مي‌شود. حتي با اينکه تابلوهاي نقاشي او همچون دوستانش در ابتدا از سوي مردم و آکادمي رد شدند، «رنوآر» با گذشت زمان به يکي از تحسين‌شده‌ترين هنرمندان نسل خود تبديل شد. محبوبيتي که تا به امروز همچنان باقي مانده است.
«اميل»، «الين»، «کلوويس»، «ژان رنه»، «پل رولون»،«اميل مارا گوگن» و «جرمن هو»
«الين در فضاي داخلي»(۱۸۸۱) اثر «پول گوگن»
«پل گوگن» هشت فرزند داشت و همه آنها با استعداد بودند. همه، به جز «اميل» هنرمند شدند. «گوگن» علاوه‌بر «الين»، تصاويري از «کلوويس» نيز خلق کرد.