کارگروه نمايشگاه هاي انجمن هنرمندان نقاش ايران، نمايشگاه طبيعت بي‌جان 1+12 را با محوريت موضوع زندگي در سالهاي 57 الي 67 در خانه هنرمندان ايران به کيوريتوري عيسي جباري برگزار کرده است. به اين مناسبت گفتگويي با مرجان ثابتي، هنرمند شرکت کننده در اين نمايشگاه داشته ايم که در ادامه خواننده آن هستيد:
مرجان ثابتي در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين با بيان اينکه موضوع اين نمايشگاه از دغدغه هاي اصلي هنرمند بوده است افزود: چندين کار با اين موضوع انجام داده است که اين کار جهت نمايش در اين مجموعه انتخاب شد.
اين هنرمند در رابطه با مفهوم و فضاي اين مجموعه توضيح داد: ما متولد يک دهه خاص هستيم؛ نسل پنجاه و شصت، نسلي است که به هر حال درگير جنگ بوده است. در موضوع اين نمايشگاه راجع به ارتباط ما با اشيائي که در طول زمان براي ما معنا مي گيرند صحبت شده است. اشيا از اين جهت مهم هستند که يک تاريخ با خودشان دارند. عمر اين اشيا ممکن است از من بيشتر باشد؛ ممکن است قبل از من بوده و بعد از من هم حضور داشته باشند، پس يک تاريخي دارند و طبيعتا اين ها در اين دوره زماني خاص معناي بيشتري داشته اند.
"عمده ترين مسئله براي من درگيري نور و سايه است. يعني حالتي که سايه روشن روي اشيا مي‌افتد، صرفا براي من بازنماييه جنسيت اين اشيا نيست." ثابتي با بيان اين ويژگي در آثار خود توضيح داد: ممکن است براي من کنشي که نور و سايه دارد با هم بازي کند، فضا را براي من رقت انگيز تر کند و من آن درک و حس را ميخواهم نمايش دهم. چيز چنداني مشخص نيست، علي رغم اينکه دارم عينيت را بيان ميکنم، ولي سر و تهش مشخص نيست.
اين مدرس هنر، شيوه شخصي مواجه‌اش با موضوع اثر را چنين شرح داد: من نميتوانم هيچوقت به عنوان يک نقاش مفهوم مشخصي را در پرانتز بگذارم و بگويم که من اين کار را انجام دادم و اين مفهوم مشخص در پرانتز را به شما عرضه کردم. قضيه اين است که من از طريق ناخوداگاهم با آن موضوع يک مواجهه اي دارم که تا يک مقطعي حتي نميدانم آن مواجهه چه خواهد بود، ولي وقتي من به يک نوعي(چه عيني چه ذهني) با اين موضوع مواجه مي شوم و آن را در يک کار مي آورم درواقع گويا درون خود را شخم ميزنم، درون خود را پيدا مي کنم و وقتي اين کار تمام شده و کنار گذاشته مي شود اين مواجهه هم به پايان مي رسد.
تصوير اثر مرجان ثابتي در نمايشگاه طبيعت بي‌جان 1+12
وي ادامه مي‌دهد: اينکه ميشود بعد از تمام شدن کار به اين مواجهه آگاهانه نگاه کرد يا نه؟ نيمي از آن مي تواند به عهده مخاطبي باشد که کار من را مي بيند و يک احساس مشترکي دارد.
اين هنرمند در توصيف احساسات دروني خود گفت: « نظر من اين است که وقتي به شيئي نگاه مي کنم آن را به عنوان يک موضوع در کارهايم مي آورم. براي من هميشه اين موضوع صادق بوده. مثلا در طول جنگ هزاران هزار آدم کشته شد، خانه هايشان بمباران شد، خانواده افراد مردند، دوستانشان مردند، فرد خودش در نبرد تن به تن قرار گرفت و …. اما از اين دوران چيزي که در چشم خودم به عينيت ديدم، اين است که آدم ها در جنگ مردند ولي اشيا ماندند و آن اشيا تاريخي دارند و آن تاريخ دغدغه ذهني من است. حالا ممکن است اين دغدغه ذهني در ذهن يک نقاش، ابستره بيان شود، فرم باشد، ممکن است سورئال بيان شود».
علاقمندان جهت بازديد از آثار مي توانند تا ۲۳ مهرماه همه روزه بجز شنبه ها از ساعت ١٣ الي ٢١ به گالري هاي استاد مميز، زمستان، پاييز و استاد ميرميران خانه هنرمندان به نشاني خيابان طالقاني، موسوي شمالي، ضلع جنوبي باغ هنر مراجعه نمايند.