حراجي «ساتبيز» بهزودي چهار تابلو نقاشي اثر «جوآن ميچل» نقاش نامدار آمريکايي سبک هيجاننمايي انتزاعي را ارائه ميکند.

Joan Mitchell, Ground (1989). Photo courtesy of Sotheby's
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، «ساتبيز» چهار تابلوي مهم از «جوآن ميچل» را در رويداد فروش هنر معاصر که در روز ۱۳ مه برگزار ميشود، با قيمت تخميني يک الي ۲۰ ميليون دلار به مزايده خواهد گذاشت.
«آرتنيوز» نوشت، اين چهار تابلو نقاشي که «بدون عنوان»(۱۹۵۵)، تابلو نقاشي بزرگ «ظهر»(۱۹۶۹)، «بدون عنوان»(۱۹۸۹) و نقاشي دو لوحي «زمين»(۱۹۸۹) نام دارند، از يک مجموعه خصوصي ارائه خواهند شد.

Joan Mitchell, Untitled (ca. 1973). Photo courtesy of Sotheby’s
رئيس هنر معاصر «ساتبيز»، ارائه اين چهار نقاشي به طور همزمان را «يک موقعيت مهم» عنوان کرد که نحوه تکامل آثار اين هنرمند در طول ۴۰ سال فعاليت او را به نمايش ميگذارند.
آثار «ميچل» در نوامبر گذشته دو فروش موفقيتآميز را تجربه کرد؛ يک تابلوي نقاشي بدون عنوان مربوط به سال ۱۹۵۹ در حراجي کريستيز به قيمت رکوردشکن ۲۹.۲ ميليون دلار با هزينه فروخته شد. پنج روز بعد از فروش آن «گل آفتابگردان» اين هنرمند در ساتبيز (۱۹۹۰-۱۹۹۱) به قيمت ۲۷.۹ ميليون فروخته شد.
بر همين اساس کارشناسان حراجي «ساتبيز» قيمت تقريبي «بدون عنوان» (۱۹۵۴) را بين ۸ الي ۱۲ ميليون دلار، «ظهر» (۱۹۶۹) را بين ۱۵ تا ۲۰ ميليون دلار، «بدون عنوان» (۱۹۷۳) را بين يک الي ۱.۵ ميليون و نقاشي دو لوحي «زمين» (۱۹۹۰-۱۹۸۹) را ۱۲ الي ۱۸ ميليون دلار برآورد کردهاند.
«جوآن ميچل» در فوريه سال ۱۹۲۵ در شيکاگو متولد شد. او فرزند والدين ثروتمند و هنري بود و در نهايت به عنوان يک کودک خلاق و پرانرژي بزرگ شد. او ساعتهاي بيشماري را به همراه خانوادهاش در گالريهاي قرن نوزدهم موسسه هنري شيکاگو صرف ميکرد و از آثار نقاشان چيرهدست پُست امپرسيونيسم لذت ميبرد.
«ميچل» به «کالج اسميت» رفت و در رشته هنرهاي زيبا تحصيل کرد و سپس به نيويورک رفت تا به حرفه نقاشي ادامه دهد. در آنجا به سرعت به يکي از اعضاي اصلي مکتب هنري نيويورک (گروهي متشکل از هنرمندان، نويسندگان و متفکران) تبديل شد. با اينکه اين هنرمند توسط دنياي هنر نيويورک پذيرفته شده بود، اما همچنان تقلا ميکرد تا جايگاهش به عنوان معدود هنرمندان زن در يک جنبش مشهور را پيدا کند.

Joan Mitchell, Noon (ca. 1969). Photo courtesy of Sotheby’s
سفري به اروپا، امضاي «ميچل» در سبک انتزاعي را شکل داد و در نتيجه نقاشيهايي مملو از رنگهاي سرزنده و شکلهاي متمايز، به عناصر بارز نقاشيهاي او تبديل شدند. در اوايل دهه ۵۰ ميلادي، «ميچل» کم کم در نمايشگاههاي گروهي کوچک از جمله «نمايشگاه خيابان نهم» که نقطه عطفي براي هيجاننمايي انتزاعي بود، شرکت کرد و به حدي مورد توجه قرار گرفت که به دنبال آن نخستين نمايشگاه انفرادياش را در سال ۱۹۵۲ برپا کرد.
«ميچل» نخستين نمايشگاه بزرگش در موزه را در سال ۱۹۷۲ با عنوان «پنج سال من در روستا» برگزار کرد. اين نمايشگاه با استقبال خوب منتقدان مواجه شد و بسياري از او به عنوان يکي از بهترين نقاشان آمريکايي قرن بيستم ياد کردند.
يک دهه بعد، «ميچل» به نخستين زن آمريکايي تبديل شد که نمايشگاه انحصاري را در «موزه هنر مدرن پاريس» برگزار کرده است. پس از مدت کمي سلامت او با مشکل مواجه شده و به سرطان مبتلا شد. در آثار اواسط دهه ۸۰ ميلادي «ميچل» ميتوان تغيير وضعيت ذهني او را متوجه شد.
«ميچل» تا زماني که توان داشت به نقاشي کردن ادامه داد و چندين نمايشگاه انحصاري در دهه ۸۰ ميلادي برگزار کرد و در نهايت در اکتبر سال ۱۹۹۲ در بيمارستاني واقع در پاريس درگذشت.

Joan Mitchell, Untitled (ca. 1955). Photo courtesy of Sotheby’s
