«جودیت لایستر» هنرمند برجسته عصر طلایی هلند بود که مدت‌ها آثارش به دیگر هنرمندان چیره‌دست مرد نسبت داده می‌شد و قرن‌ها نامش فراموش شد تا اینکه در نهایت بار دیگر شناسایی شد و در حراجی‌ها و موزه‌های معتبر جهان مورد توجه قرار گرفت.

Judith Leyster, Self-Portrait (c. 1630)

به گزارش گالری آنلاین به نقل از ایسنا، «جودیت لایستر»، نقاش چیره‌دست هلندی که زمانی به فراموشی سپرده شده بود،‌ در سه سال اخیر در حراجی‌ها فراتر از انتظارات ظاهر شده و آثارش در معتبرترین سالن نمایش موزه ملی آمستردام نیز به نمایش گذاشته شده است.

«لایستر» بیشتر در حوالی ۱۶۳۰ میلادی و پیش از آن که با هنرمند دیگری ازدواج کند،‌ فعالیت هنری زیادی داشت. تا قبل از اینکه در سال ۱۸۹۲ یک دعوای حقوقی بین یک دلال آثار هنری و یک فروشنده فاش کرد که تعداد زیادی از آثار «لایستر»‌ به اشتباه به دیگر نقاش بزرگ هلندی یعنی «فرانس هالس» نسبت داده شده بود، دنیای هنر «لایستر»‌ را دوباره کشف نکرده بود.

«آرت‌نت»‌ نوشت، از دهه ۱۹۷۰، محققان فمینیست بار دیگر به ‌«لایستر» پرداختند و او کم کم مورد توجه دنیای هنر قرار گرفت. «فریما فاکس هوفریشتر» نخستین تک‌پژوهش با موضوع آثار «لایستر» و داستانی اصلی این هنرمند را در سال ۱۹۸۹ منتشر کرد. «لایستر» در هارلم و در خانواده‌ای متولد شد که کسب‌وکارشان در دوران نوجوانی «جودیت»‌شکست خورد، از این رو او تصمیم گرفت که حرفه‌ای را پیش بگیرد. «فرانس هالس» نیز در «هارلم» ساکن بود. براساس نوشته‌های به جای مانده از شاعری که در همان شهر زندگی می‌کرد،‌ «لایستر» در حوالی ۱۶۲۸ میلادی در کارگاه نقاشی هنرمندی به نام «Pieter de Grebber» فعالیت می‌کرد. مورخان با توجه به سبک نقاشی‌های «لایستر» این فرضیه را نیز مطرح کرده بودند که او احتمالا شاگرد «هالس» نیز بوده است. «لایستر» در دوران حیات خود، تحسین می‌شد و در سال ۱۶۳۳ میلادی به یکی از معدود نقاشان زنی تبدیل شد که به «حلقه نقاشان سن لوک» ملحق شد.

Judith Leyster, Jolly Toper (1629)

در سال ۱۶۳۴، «لایستر» یک استودیو با چندین دانش‌آموز داشت. او دو سال بعد ازدواج کرد، در نهایت صاحب ۵ فرزند شد و فروش آثار هنری همسرش را نیز مدیریت کرد. این درحالی بود که نقاشی‌های خود را کوچک‌تر، ساده‌تر و اغلب با موضوع گل و گیاه خلق می‌کرد. آثار هنری مربوط به دوران اوج «لایستر» یا بدون امضا بودند یا اینکه پس از مرگش در سال ۱۶۶۰ میلادی به هنرمندان دیگری نسبت داده شدند. برخی از آثار او حتی به «هالس»‌ نسبت داده شده بودند.

مشهورترین نمونه از این نوع جعل‌ها در سال ۱۸۹۲ بود، زمانی که توماس لوری، دلال هنری بریتانیایی، تابلویی متعلق به سال ۱۶۳۰ میلادی را خرید که به «فرانس هالس» نسبت داده شده بود. با این حال، پس از تمیز کردن این تابلو نقاشی، «لوری» امضای مرموز هنرمند دیگری را در زیر پای یکی از چهره‌های به تصویر کشیده شده در این نقاشی پیدا کرد، جایی که یک L و J به چشم می‌خورد. در نهایت «لوری» از فروشنده شکایت کرد و بازپرداخت جزئی دریافت کرد.

این پرونده دادگاهی سر و صدای زیادی به پا کرد. در سال ۱۹۲۶ میلادی نیز ۳۵ نقاشی دیگر به عنوان آثاری که توسط «لایستر» خلق شده‌اند، شناسایی شد.