مادر مجسمه‌سازی ایران درگذشت

لیلیت تریان سالها به طور حرفه ای در دانشکده های هنری معلمی کرده است و نام او بر سردر آموزش هنر معاصر ایران ماندنی است.

لیلیت تریان از پدر و مادری ارمنی در ۱۰ دی ۱۳۰۹ (۱۹۳۰ میلادی) در محله نادری تهران و در خانواده‌ای هنردوست به دنیا آمد.

پدرش کارمند عالی‌رتبه بانک ملی ایران بود و به زیبایی بنا و معماری اهمیت فراوان می‌داد و مادرش مدتی در فرانسه و در رشته هنر تحصیل کرده بود و به واسطه مشکلات تحصیل را رها کرده به ایران بازگشته بود. از همین روی و با پیگری‌های مادر با طراحی و نقاشی آشنا می‌شود.

پس از اتمام تحصیلات متوسطه به مدت یک سال در رشتهٔ نقاشی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت.

و سپس جهت تکمیل تحصیلات عالی راهی فرانسه گردیده و در مدرسهٔ عالی هنرهای زیبای پاریس بوزآر (فرانسوی: École Nationale Supérieure des Beaux Arts) این شهر به اتمام رسانید.

در مراحل آمادگی برای آزمون ورودی بوزار به مجسمه‌سازی علاقه‌مند شد و به‌طور جدی‌تر مجسمه‌سازی را دنبال کرد تا اینکه معادل دکتری را از مدرسه عالی هنرهای زیبای پاریس فرانسه گرفت.

پس از بازگشت به تهران، از سال ۵۹–۱۳۳۹ (۸۰–۱۹۶۰) در دانشکده‌های هنرهای تزئینی به تدریس مشغول شد.وی ۲۳ سال به‌طور حرفه‌ای در دانشکده‌های هنری معلمی‌کرده‌است. در سال‌های نخست انقلاب ۱۳۵۹ به علت تغییر در سیستم آموزشی، دیگر از تجربیات او در دانشکده‌ها استفاده نشد. وی سپس در طی سال‌های ۷۸–۱۳۷۱ (۹۹–۱۹۹۲) در رشتهٔ طراحی و مجسمه‌سازی دانشگاه آزاد اسلامی تدریس نموده‌است.

وی از سال ۱۳۶۸ (۱۹۸۹) در نمایشگاه‌های متعددی مشارکت داشته‌است که از آنجمله می‌توان به «نمایشگاه اساتید دانشگاه آزاد اسلامی در سال ۱۳۷۳ (۱۹۹۴) اشاره نمود.

در اسفند ۱۳۸۵ (۲۰۰۷) همزمان با برگزاری نخستین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران در موزه هنرهای دینی امام علی مراسم بزرگداشتی برای لیلیت تریان که از اولین مجسمه سازان زن ایران محسوب می‌شود، برگزار کرد.

لیلیت تریان:

مثلاً من مجسمه (مادر و بچه) را که با گچ ساخته‌ام، تحت تأثیر به دنیا آمدن یک نوزاد در فامیلمان شروع کردم. مادر این نوزاد همواره او را در آغوش خود داشت و دیدن این لحظات حس ساختن این مجسمه را در من ایجاد کرد. البته از گُل‌ها هم زیاد الهام می‌گیرم. آگوست رُدَن یک مجسمه دارد با نام (کسی که راه می‌رود). فرانسه که بودم آن را به آتلیه آورده بودند که ما از روی آن کار و کپی کنیم. این مجسمه به قدری نسبت به آن محیط بزرگ بود که عظمت آن مرا مرعوب خود کرده بود.

گالری آنلاین درگذشت این بانوی هنرمند را به جامعه هنرهای تجسمی تسلیت عرض میکند.

logo-samandehi