روایت جمال عرب‌زاده از نمایشگاه «ستایش روز»، مروری بر آثار محمود جوادی‌پور؛

در کار استاد جوادی پور، برخوردی میان سنت و نقاشی قدیمی و مدرن به چشم می خورد


دکتر جمال عرب زاده، استاد دانشگاه و عضو هیات مدیره انجمن هنرمندان نقاش ایران در حاشیه افتتاحیه نمایشگاه مروری بر آثار محمود جوادی‌پور تحت عنوان «ستایش روز» که به همت کارگروه نمایشگاه های این انجمن برگزار شد، به عنوان یکی از مسئولین انتخاب آثار این مجموعه، اشاره کرد: ویژگی خاص برگزاری نمایشگاهی از آثار این نقاش در خانه هنرمندان، ارائه ماحصل تلاش های استادی است که در شکل گیری فرم آکادمیک هنرهای تصویری ایران نقشی بسیار موثر ایفا نموده است. بسیاری از فعالیت های ایشان خصوصا در حوزه گرافیک، اقداماتی پیشرو قلمداد می شوند.

وی افزود: جوادی پور در ابتدای کار، نقشی بسیار کلیدی در گسترش هنرهای تجسمی ایران داشته است. برای مثال، بسیاری از کلیشه های چاپ رنگی برای اولین بار زمانی تهیه گردید که در این زمینه شروع به فعالیت نمود.
مورد دیگر، تنوع کاری است که در حوزه های مختلف اعم از طراحی، چاپ و نقاشی می توانیم ببینیم. چنانکه در آثار ایشان، مابین سنت و نقاشی قدیمی و مدرن نوعی تقابل مشهود است؛ تلاش برای رسیدن به تعادلی میان این دو.

این عضو هیات مدیره انجمن هنرمندان نقاش بیان کرد: آنچه صرفا مختص این رویداد می باشد، چاپ کتابی از آثار نقاش است که در این هفته از آن رونمایی خواهد شد؛ کتابی که در زمره کامل ترین کاتالوگ ها، در این زمینه می باشد و می توان به جرات اذعان نمود که برای کمتر هنرمند ایرانی، تاکنون کاتالوگی تا این حد کامل و دقیق تهیه شده است. همچنان که، به لحاظ تصویری نیز بسیار غنی می باشد. بر حسب اتفاق، چیدمان اکثر کارهای ایشان در نمایشگاه بر اساس دسته بندی این یتاب انجام شده است؛ این کاتالوگ از اهمیت به سزایی برخوردار بوده، و در واقع سندی عالی برای علاقه مندان به نقاشی و پژوهشگران نسل های آینده خواهد بود.

وی ادامه داد: این نمایشگاه، مکانی جهت ارائه آثار هنرمندی مدرن می باشد که بین سنت و مدرنیته قرار داشته، و همچنین نقش موثری در شکل گیری تحولات دانشگاه هنر ایران بر عهده داشته است.

عرب زاده در رابطه با تاثیر معرفی و شناساندن هنرمندان پیشکسوت به نسل های جوان اظهار داشت: این کار بسیار مهم بوده و در جهت شناخت خود، لازم است سوابق و سنت هایمان را دریابیم، مخصوصا سنت آموزشی که در آن تعلیم دیده ایم. باید بدانیم آنچه ما را شکل داده، خود چگونه پدید آمده و جایگاهمان کجای این فرآیند می باشد. بنابراین رویکرد به گذشته، بااهمیت است؛ همین طور شناخت این گروه از اساتید، که ممکن است هیچ کدام مستقیما شاگردشان نبوده باشیم. چرا که تقریبا با دو نسل فاصله، از آنها زندگی می کنیم. با این حال، می توانیم رگه هایی از آن کارهایی که هنر امروز ما محسوب می شوند را در آثارشان ببینیم.

وی در خاتمه اذعان نمود: برگزاری بزرگداشت هنرمندان پیشکسوت، در آینده نیز ادامه خواهد یافت. اما نباید به یک مراسم صرفا معمولی منحصر شود؛ لازم است تا به صورت یک پروژه دیده شده و به موازات آن سخنرانی یا پژوهش اجرا گردد، که در این صورت سازنده تر می باشد. لذا یک بزرگداشت شایسته، دربرگیرنده بخش های مختلفی خواهد بود.

logo-samandehi