"فیگور به مثابه سازه" عنوان ورکشاپی بود که توسط بابک اطمینانی در دانشگاه الزهرا در روز سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، به مناسبت هفته نقاشیِ این دانشگاه برگزار شد.

به گزارش گالری آنلاین، این ورکشاپِ یک‌روزه به بررسی هندسه‌ی درونی و بیرونی فیگور از طریق طراحی و حجم‌سازی پرداخت و با نمایش پاورپوینت، مباحث مطروحه و تمرین‌شده را به مشابهات آنها در تاریخ هنر ارجاع داد.

بابک اطمینانی گفت: "این ورکشاپ یک رویکرد کاملأ آکادمیک، تحلیلی و تلفیقی است که با توضیح عینیِ فرم و فضا از طریق هندسه حقایق و روابطی را برملا می‌کند که به طور آبستره زیر واقعیت عینی پنهان شده‌اند. از این طریق، از بخشی از تاریخ هنر نیز رمزگشایی می‌شود."

وی ادامه داد: معمولأ وقتی صحبت از آکادمی یا "طراحی آکادمیک" می‌شود ناخودآگاه ذهن به سمتِ بازنماییِ عینی و "رئالیستی" سوق می‌یابد، که البته، همین هم نوعی از پردازشِ فرم و فضاست که مربوط به سنّتِ پیشامدرن در آکادمی غرب می‌شود. این در حالی است که در قرون بیست و بیست و یک فرم و فضاهای جدیدی در هنرهای تجسمی غرب پدید آمده‌‌اند که ربط چندانی به سنّت غربی ندارند ولی در عین‌حال از لحاظ تاریخ و علم بصری می‌توانند کاملأ قابل توضیح و قابل ارجاع باشند. طبیعتأ درک بصری و عملیِ این فرم و فضاها می‌تواند باعثِ درکِ بخشِ مهمی از فرم‌شناسی و چیستیِ هنر امروز ‌شود. در واقع، دانشکده‌های هنر باید مکان‌هایی باشند که به این‌گونه پرسش‌ها پاسخ دهند یا پرسش‌های مشابهی را ایجاد کنند چرا که امروزه مفاهیم آکادمیک (علمی و دانشگاهی) در هنرعای تجسمی بسیار گسترده‌تر از مباحث رئالیستیِ فرم و فضاست.

او گفت: این ورکشاپ بیست نفر ظرفیت داشت که از بین ثبت‌نام کنندگان، دوازده نفر خارج از دانشگاه و هشت نفر از دانشجویان دانشگاه الزهرا بودند. شرکت در این ورکشاپ هیچ پیش‌شرطی نداشت و برای عموم آزاد بود. در این ورکشاپ یک ابزار آموزشی جدید، یک آرماتور اصلاح‌شده، معرفی شد که بطور موفقیت‌آمیزی مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

اطمینانی در پایان بیان کرد: جا دارد من از تک‌تک کسانی که کمک کردند تا این ورکشاپ برگزار شود تشکر کنم، به خصوص از خانم نفیسه پتکی که کمک کرد تا این ابزار آموزشیِ جدید ساخته شود. وی ادامه داد "خوبی این قبیل ورکشاپ‌ها در این است که می‌توانند در عرض چند ساعت، به زبانی ساده و گویا، مفاهیم بنیادین را طوری منتقل کنند که قابل‌فهم و ماندگار باشد."

نفیسه پتکی، نقاش و مجسمه ساز، مدرس دانشگاه الزهرا و سوره و دستیار بابک اطمینانی راجع به ورکشاپ «فیگور به مثابه سازه» که سه شنبه ۱۰ اردیبهشت ماه 98 در دانشگاه الزهرا برگزار شد، توضیح داد: «حدود یک هفته الی ده روز قبل از برگزاری رویداد و قبل از این که تاریخ برگزاری آن مشخص شود, تصمیم گرفتیم برنامه‌ای داشته باشیم که در آن طراحی با حجم ترکیب شده باشد. دلیلش هم این بود که مباحث طراحی مطرح‌شده در کلاس‌های آقای اطمینانی در کنار کار حجم برای هنرجویان قابل فهم‌تر شود».

این هنرمند چگونگی ساخت آرماتور این ورکشاپ را چنین تشریح کرد: «برای ساخت این آرماتور از مفتول استفاده شده و برای نشان دادن هر چه بهتر محورهای اصلی فیگور انسان، این آرماتور را با نی پلاستیکی پوشاندیم که هم بیان ساده تری از فرم داشته باشیم و هم هندسه‌ی درونی فیگور را به بهترین نحو ممکن نشان دهیم. یکی از چیزهایی که در ساخت این مجسمه ها بسیار مهم بود سادگی سازه در اجزاء و نحوه‌ی ساخت بود. استاد اطمینانی خودشان همه مطالب را به زبان ساده بیان می‌کنند. من هم با در نظر گرفتن این بیان ساده و کاربردیِ استاد تصمیم گرفتم که با اِلمان‌های ساده و مواد اولیه‌ی ساده عینأ مطابق با آنچه که ایشان تدریس می‌کنند آرماتورها را بسازم و به نظرم این راه حل علاوه بر قابل فهم بودن، باعث پیشرفت سریع در کار نیز می‌شد.»

وی در پایان افزود: «علیرغم ارائه‌ی جمعیِ درس‌ها، تمرین‌ها و نقدها، هر یک از شرکت‌کنندگان راه حل‌های خاص و متنوعی برای حل مسائل بصری مطروحه ارائه می‌کرد که این امر بیانگر دریافت‌های درونی و شخصی هر هنرجو از مطالب مطرح‌شده در ورکشاپ است.»