بدنبال نقطه پایانی بر قصه ناتمام از گذرگاه نمایشگاه ۴ نسل، ۴ نگاه

محمد نوروزی، هنرمند عکاس، ۴ عکس از جنگ ایران عراق را اولین بار در نمایشگاه ۴ نسل، ۴ نگاه ارائه کرد و در تلاش است به کمک مردم صاحبان سوژه های این عکس ها را بیابد.

نوروزی در رابطه با نحوه گردهمایی هنرمندان حاضر در این نمایشگاه گفت: دو سال پیش در بخش کلاس های آزاد دانشگاه علامه طباطبایی یک دوره ای با عنوان «عکاسی مستند» برگزار کردم. چون ده جلسه بیشتر نبود امکان ارایه کلیه فنون عکاسی به بچه ها نبود. جلسه اول به هنرجوها گفتم من تنها می توانم تیتر وار در مورد این نوع از عکاسی برایتان صحبت کنم و تجربه ام را در اختیار شما قرار دهم.

وی افزود: با هنرجویان کلاس مذکور گروهی تشکیل دادیم و حاصل آن شد نخستین نمایشگاه گروه عکاسان ۲/۸ با عنوان « ۴ نسل، ۴ نگاه».

این عکاس بیان کرد: از آنجا که در این دوره از نمایشگاه تلاش شده است تا هر هنرمند نگاه خود را در عکس ها نشان دهد و از طرفی رِنج سنی اعضا مربوط به دهه های ۶۰، ۷۰، ۸۰ و ۹۰ است؛ عنوان این دوره را «۴ نسل، ۴ نگاه» انتخاب کردیم. در این نمایشگاه که از ۵-۷ تیرماه در فرهنگستان صبا برگزار شد، ۲۶ اثر به نمایش درآمد.

نوروزی هدف خود از شرکت در این رویداد را اینچنین توضیح داد: من ۶ اثر در نمایشگاه ارایه کردم که دو اثر با موضوع اجتماعی و ۴ اثر با موضوع جنگ بود. عکس های جنگ من ۳۰ و چند سال پیش گرفته و در این نمایشگاه اولین بار به منصه ظهور گذاشته شد. من تلاش دارم تا صاحبان سوژه خود را در عکس های جنگم پیدا کنم و از این جهت از افراد حاضر در نمایشگاه خواستم از این آثار با گوشی خود عکس بگیرند و در فرصت آتی که در صفحه اینستاگرام خود اعلام خواهم کرد با هشتگ و آدرس اعلامی آن ها را در جاهای مختلف به اشتراک بگذارند تا شاید فرجی حاصل شده و صاحبان عکس را بیابیم.

وی افزود: این عکس ها گواهی یک قصه ناتمام هستند، حال میخواهم به کمک تک تک مردم این ماجرا کامل و کامل تر شود.

این عکاس سپس اظهار داشت: هدف نهایی ما از برپایی چنین نمایشگاهی این است که این هنرجوها برای پیشرفت در کار و حرفه خود به جای ماندن در بک گوشه، شروا به حرکت کنند. این افراد تاکنون نمایشگاهی نداشته اند و این رویداد اول آنها است و از این جهت برایشان بسیار لذت بخش و شیرین است.

نوروزی همچنین اشاره کرد که از بچه ها خواستم این نمایشگاه پایان کارشان نباشد بلکه بعد از این رویداد دوربین را که وسیله مقدسی است، بهتر و بیشتر بشناسند، قشنگ تر در دست بگیرند و شیرین تر فکر کنند.

وی بیان کرد: من بر خلاف برخی اساتید معتقدم هنرجوها باید از همین ابتدای مسیر شروع به برگزاری نمایشگاه کنند و آثار خود را به میان مردم ببرند افراد از عکس آنها انتقاد کنند به شرطی که در این راه ثابت قدم باشند. چنانچه بچه ها از نمایشگاه گذاشتن درس بگیرند این از چندین دوره کلاس رفتن برایشان بهتر است. اگر نمایشگاه گذاشتن را به ۳۰-۴۰ سال بعد واگذارند، مسیولیتشان سنگین تر می شود و سیل انتقادها به سمت شان می آید و ممکن است طوری زمین بخورند که نتوانند بلند شوند.

نوروزی افزود: اگر نمایشگاه گذاشتن صرفا برای جمع کردن رزومه باشد برای فرد حکم حباب را دارد؛ حبابی که می ترکد و هنرجو را زمین می زند.

وی در نهایت گفت: اگر غم نان برای همه اجازه دهد ما قضد داریم با گروه مشخصی و با هدف مشخص تری این نمایشگاه را ادامه دهیم.

logo-samandehi