چند سال قبل محققان ایالت متحده بر روی مفهوم ساخت آجر و مصالح مصنوعی با ادرار چندین آزمایش انجام دادند. با این حال، تحقیقات جدید انجام شده توسط دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه کیپ تاون آفریقای جنوبی، سوزانه لمبرت، به یک فرایند تولید دوباره استفاده از مواد زائد ارگانیک می پردازد.

به گزارش گالری آنلاین به نقل از آرل، فرایند ساخت و تولید آجر بر خلاف فرایند طبیعی، در یک قالب شکل نمی گیرد. فرایند علمی پروژه بر اساس بارش کربنات میکروبی، نیاز به ماسه سست با باکتری دارد.

این باکتری یک آنزیم خاص تولید می کند که اوره را تجزیه کرده، و ترکیبی از مولکول های آمونیاک و دی اکسیدکربن را فراهم آورده که در حالت طبیعی این فرایند در کبد انسان رخ می دهد. نتیجه نهایی فرایند فوق کربنات کلسیم می باشد که فراورده ای فرعی محسوب می شود. این واکنش در سفت شدن شن و ماسه تاثیرگذار بوده، و با قالب خاصی که لمبرت ابداع کرده می توان یک آجر مستطیلی ایجاد نمود.

ما در حال گذر از دورانی هستیم که اقدامات پایدار زیست محیطی نقش عمده ای از ریشه معماری قرن 21 را ایفا می کند که به واسطه نبوغ و ابتکار اشخاص، و فناوری های پیشرفته جایگزین شیوه های سنتی خواهد شد. بر خلاف آجرهای معمولی که نیازمند کوره پخت با دمای 2552 فارنهایت (1400 درجه سانتی گراد) می باشند، با دی اکسید کربن می توان آجرهای زیست محیطی را در یک اتاق با دمای معمولی و در قالب های متغیری و استقامت متفاوتی تولید نمود.

آجرهای زیست محیطی لمبرت می تواند مواد ضروری همچون نیتروژن و پتاسیم را تولید کند. علاوه بر این فسفر در ادرار به فسفات کلسیم تبدیل می شود. هر سه عنصر قابلیت بازیافت و بازتولید را داشته و می توان در تولید محصولات تجاری از آنها بهره برد.