امید به برگزاری دوسالانه مجسمه سازی در شهریور

گفتگو گالری آنلاین با عباس مجیدی

گفتگوی نخست از سلسله گفتگوهای تاثیر کرونا بر فعالیت هنرمندان و انجمن های هنرهای تجسمی با عباس مجیدی، رئیس هیئت مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران درباره مشکلات کار مجسمه سازان و برنامه های جدید انجمن برگزار شد.

مجیدی در ابتدای صحبت خویش گفت: طبیعی است که شیوع کرونا برای من هم مثل سایر دوستان عواقب منفی و مثبت زیادی داشته باشد؛ ولی چون در طول چند سال اخیر به جهت مشغله های اجتماعی و فعالیت های انجمن از مسائل مربوط به زندگی شخصی و هنری خود دور بوده ام این فرصت برای من امکان خوبی بود برای اینکه بتوانم یک بازبینی داشته باشم.

وی افزود: ما همیشه کتاب های باز زیادی برای مطالعه داریم و همچنین اتود هایی که لازم است زده شود و اکنون این فرصت داده شد تا یک بازبینی کلی داشته باشم تا شاید لازم باشد در کنار فعالیت های اجتماعی، کمی بیشتر به زندگی شخصی و خانوادگی بپردازم.

رئیس هیئت مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران همچنین اذعان داشت: برای من در دوره مذکور در ارتباط با بازبینی آثارم تجربه خوبی به وجود آمد؛ اینکه در آثارم از جمله مجموعه قاصدک ها، آثار مربوط به سروها و یا آثار پراکنده مرتبط با وقایعی مثل سیل، زلزله یا واقعه پلاسکو همیشه حسی از رهایی توام با یک هیجان، خواسته یا ناخواسته، مستتر بوده و با اتودهایی که در این دوره می زدم این حس ها دوباره دیده می شدند. گفتنی است که کرونا یادآور تنگناهای زندگی و اسارت هایش است که بخشی را خودمان به وجود آورده ایم و بخشی از آن هم اجتناب ناپذیر بوده است.

مجیدی در رابطه با محدودیت های دوران قرنطینه ناشی از شیوع کرونا اظهار داشت: بدون شک فضای قرنطینه محدودیتها را بیشتر می کند. آدمی سعی بر انکار دارد اما وقتی به باورپذیری می رسد تازه نگرانی ها آغاز می شود و آنجاست که به صحت وسقم داستان فکر می کند. همه اینها به گونه ای ذهن انسان را مشغول می کند و این باعث می شود احساس کند که قرنطینه به شکل بندهایی است که او را در حصار خودش در آورده است؛ در حالی که فضای گرم قرنطینه می تواند امکاناتی را به وجود بیاورد و روابط آدم ها را دچار تغییرکند و شکل دیگری از محبت و دوستی را آشکار کند که البته بعضی از اینها برمی گردد به میزان آگاهی و نوع نگرش انسان به زندگی. هرچند ناخودآگاه طولانی شدن فضای قرنطینه به آدم شرایطی را تحمیل می کند که حس می کند، می خواهد حسی از رهایی را در خودش تجربه کند.

وی ضمن امیدواری از پایان این شرایط در خصوص شرایط کار هنرمندان مجسمه ساز بیان کرد: این واقعیتی است که بایستی پذیرفت. در این شرایط طبیعتا باید از فرصت ها و امکانات به نحو احسن استفاده کرد و همچنین باید فضا و امکاناتی مهیا شود که هنرمندان بتوانند به راحتی کارهایشان را انجام دهند از جمله انتظار می رود که سرعت اینترنت بیشتر شود. امید داریم وضعیت بهبود پیدا کند ضمن اینکه به توصیه هایی که توسط نهادهای متخصص در مورد فاصله گذاری های اجتماعی و ... داده می شود باید توجه شود. بنا نیست بخاطر شرایط پیش آمده جریان زندگی و کار متوقف شود. تا آن جایی که من اطلاع دارم اکثریت جامعه هنری مجسمه سازی به گونه ای هستند که کار هنری‌شان با حرفه شان گره خورده است و این باعث می شود که شرایط سخت شود و باید برنامه هایی رقم زد که امکان فعالیت گسترده‌تر و بازتر وجود داشته باشد.

تهیه متریال و بحران های پیش رو هنرمند مجسمه ساز

این هنرمند مجسمه ساز اظهار داشت: حتی هنرمندی که در آتلیه خود با ابزار شخصی کار می کند خیلی مواقع ناچار به استفاده از متریال و امکانات دیگر نیز است، بنابراین به سالن ها و کارگاه های تخصصی دیگر رجوع می‌کند و این وقتی امکان‌پذیر است که کل این قضیه متوقف شود و یا مثلا اگر بناست یک کار نمایشگاهی یا یک کارشهری انجام شود، درست است که در شرایط قرنطینه امکان پرورش فکر و ایده وجود دارد و حتی امکان ماکت سازی وجود دارد ولی اینکه در این فضا اجرایی و عملیاتی شود ممکن نیست و باید آرام آرام قدم هایی برداریم که این امکان را فراهم کند، ضمن اینکه خود هنرمندان باید با رعایت مسائلی که عرض کردم این کار را بکنند ما هم تلاش خودمان را در حد بضاعت می‌کنیم و امیدوار به حمایت های دولتی هم هستیم.


مجیدی ضمن اشاره به توقف کار انجمن مجسمه سازان ایران در اواخر اسفندماه، بیان کرد: ما تا بیستم اسفند فعالیت داشتیم و جلساتی در سازمان های مختلف و خود انجمن شکل می‌گرفت ولی از اواخر اسفند کار متوقف شد و مجددا بعد از پایان فروردین و اوایل اردیبهشت این فعالیت‌ها به طور جدی شروع شد و خود من حداقل هفته ای یک روز با رعایت تدابیر امنیتی در انجمن بودم، پاسخگویی همچنان وجود دارد و ما هم پیگیر مطالبات هستیم؛ جلسات هیئت مدیره هم به شیوه اینترنتی انجام می‌شود

که بسیار پربارتر و منسجم تر بوده است. قابل توجه است که این اتفاق شرایطی را به وجود آورد که در آینده حتی اگر وضعیت کرونا بهبود هم پیدا کند این وضعیت ادامه داشته باشد. کاهش هزینه های رفت و آمد و صرفه جویی در زمان از جمله مزایای این شرایط است.

رئیس هیئت مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران در ادامه اظهار کرد: ما نگرانی‌هایی از عواقب و خسارت‌های ناشی از این جریان برای هنرمندان داشتیم که جلساتی را با مسئولان در وزرات ارشاد و هنرهای تجسمی و همچنین با مسئولان دیگر برای انجام یک سری حمایت ها داشتیم. پیشنهاد دوستان این بود که افراد شناسایی شوند و به آن افرادی که آسیب مشخصی دیده‌اند امکان و شرایطی را بدهند برای اینکه بخشی از مسائل‌شان حل شود. خود من با این قضیه مشکل داشتم و می‌گفتم چنین کاری را نمی توان کرد و اساسا وقتی صحبت از یک اتفاق همه گیر است تمام بدنه هنری و مجسمه سازی تحت تاثیر آن قرار می‌گیرد و این اتفاق به بسیاری از مسائل دیگر دامن می‌زند و نهایتا اسامی کلیه اعضای انجمن را ارائه دادیم. در واقع خود وزارت ارشاد هم یک نقش واسطه ای را داشت. امید داریم که این کمک احتمالی از کلیه اعضا صورت بگیرد، همچنین برخی از دوستان توصیه هایی مبنی بر امکان برگزاری نمایشگاه برای هنرمندان داشتند که در آن بتوان آثار را به فروش رساند.

مجیدی در راستای برنامه های انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران توضیح داد: در برنامه‌های انجمن، نشست‌هایی را با عنوان رهیافت‌ها و گفتارها داشتیم و از این دوره تصمیم گرفتیم گفتگوهایی به صورت لایو با خود هنرمندان در رابطه با تجربه ها، تفکرات‌ و آثارشان داشته باشیم. این گفتگوها شروع شده و امید داریم در ادامه به یک نشست‌های تخصصی‌تر دیگر منتهی شود. بیشتر موضوعات مطرح شده، مباحث تئوریک است.

وی در ارتباط با نمایشگاه مجازی افزود هنوز به نتیجه خاصی نرسیده ایم ولی اگر این شرایط استمرار داشته باشد آن زمان در رابطه با این موضوع هم فکر خواهد شد.

این هنرمند به توقف و تعویق برخی از رویدادهای انجمن در پی شیوع کرونا اشاره کرد و گفت: مثلا فرآیند برگزاری یک نمایشگاه در تهران و کرمان انجام شد ولی اجرای آن متوقف شد تا در شرایط بهتری انجام شود و یا در مورد نمایشگاه اتحاد اقوام با عنوان «پرچم» هم که به کمک مسئولین برج میلاد بسیاری از کارها تا مرحله داوری پیش رفته بود در نهایت نمایشگاه عقب افتاد.

در رابطه با دوسالانه هم یک مسیر بسیار طولانی طی شده بود، در واقع به مجرد پایان دوسالانه هفتم، ما برنامه را شروع کردیم تا بتوانیم در دو سال کار را به انجام برسانیم.

وی افزود: زحمات بسیار زیادی کشیده شد، مشاوره هایی با دست اندرکاران پیشکسوت و بسیاری از دوستان در عرصه‌های مختلف هنر صورت گرفت و نشست های تخصصی در این عرصه برگزار شد و بستری کاملا مطالعاتی مهیا شد تا به شورای سیاست گذاری ورود کنیم و دبیر دوسالانه هم برنامه های خود را ارائه داد و بدنبال فراخوان اتفاقات زیادی رخ داد و حتی به مرحله داوری رسید و تنها بخش کیوریتوری و مدعوین مانده بود که امیدوار بودیم تا اسفند ماه سال 1398 باشد ولی به دنبال انصراف دبیر و وقایعی که به دنبال آن پیش آمد رویداد برگزار نشد و ما امروز بعد از مدت‌ها بیانیه ای اعلام کردیم که این دوسالانه به تعویق خواهد افتاد و امیدوار بودیم در اردیبهشت ماه سال ۹۹ انجام شود و باز بخاطر بحث کرونا به خرداد ماه موکول شد و الان امیدواریم که اگر وضعیت درست شود آن را در شهریور ماه سال جاری برگزار کنیم.

وی در ادامه به محل برگزاری دوسالانه مجسمه سازی اشاره کرد و اظهار داشت: در مسیری که براساس مطالعات و رویکرد معاصر داشتیم اصرار بر این بود که کار از فضای موزه بیرون بیاید و به فضایی باز در تعامل با مخاطب تبدیل شود. این فضا خودش را در تپه های عباس آباد و البته باغ کتاب پیدا کرد.

«اقتصاد هنر گره جدی با مسائل هنرمند دارد»

مجیدی به تمرکز انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران به اقتصاد هنر در سال جاری اشاره کرده و گفت: مساله اقتصاد هنر گره بسیار جدی با مسائل مربوط به هنرمند خورده است. هنرمندان نیاز جدی و مبرمی به خرید و فروش آثارشان توسط مجموعه دارها و بسیاری از اماکن دولتی یا جاهایی نظیر اینها دارند و یکی از تدابیرمان در این مسیر، اکسپوی هنری بود که برقرار کردیم و بد هم نبود، استقبال بدی هم نشد و فروش بدی هم نداشت اما انتظارات را برآورده نکرد. امید داریم که در آینده بتوانیم بسیار جدی تر این کار را بکنیم. اکنون تمام تلاشمان این است که امکانی را به وجود بیاوریم تا آثاری که متناسب با فضای اجتماعی امروز باشد به وجود بیاید و امکان استفاده از آن در فضاهای شهری باشد یا اینکه در نمایشگاه‌ها در روند صحیح خودش در بازار اقتصاد و هنر و حراجی ها مسیر خودش طی کند.

رئیس هیئت مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران به فعالیت های انجمن در سال 1398 اشاره کرد و گفت: ما کتابی از عملکرد انجمن در دست چاپ داریم که امید داریم به کمک اداره کل هنرهای تجسمی به موقع این اتفاق بیفتد ولی اگر بخواهم به تمام فعالیت ها اشاره بکنم شاید زمان بر باشد پس تیتروار مطالبی را ارائه می کنم: 1- برنامه ای تحت عنوان روشنایی بزرگان داشتیم که از سال 1397 شروع شده بود و در سال گذشته ما سه برنامه دیگر از آن را عملی کردیم؛ در راستای تجلیل از بزرگان و پیشکسوتان هنر مجسمه سازی یک فیلم مستند از آنها تهیه شد ضمن اینکه در کنار فیلم آثار این افراد هم به نمایش گذاشته می شد که دو مورد از آنها عبارت بودند از آقای معمارزاده تهرانی و جناب ارژنگ نژاد، 2- یازدهمین نمایشگاه مجسمه های کوچک ،3- ششمین نمایشگاه چهارسوی خیال که تقریبا سبک آزاد داشت و بدون انجام ممیزی صورت گرفت و هنرمندان با هر متریال و گرایش و نگرشی چه در کار کلاسیک چه کار مدرن و چه کارهای پست مدرن می توانستند اثر ارائه کنند و تنوع آثار بسیار زیاد بود،4- چهارمین نمایشگاه دانشجویی مجسمه سازی که از سه مجموعه دانشگاه تهران، هنر و نیشابور دانشجوها آثارشان را ارائه کردند، 5- سومین نمایشگاه فیگوراتیو با عنوان «بیماری»، 6- سومین نمایشگاه اکسپوی مجسمه سازی که رونمایی از کتاب اکسپو هم در دستور کارمان بود که انجام شد، 7- همراهی در سومین سالانه مجسمه های شهری مشهد و نشست های تخصصی با رویکردهای معاصر شهری در کنار آن ، 8- رویداد دوم ، 9- نمایش آثار ارزان در خانه هنرمندان که هرسه ماه تکرار شد ، 10- نشست های تخصصی در سالن امیرخانی برگزار شد که حالا بنا داریم به صورت لایو اجرا کنیم، 11- پرداختن به بینال هشتم و موضوعات مربوط به رویکرد دوم و رویکرد هنر مجسمه سازی شهری، 12- مراسم بیستمین سالگرد تاسیس انجمن و در کنار آن بازسازی ساختمان شماره دو انجمن، 13- فراخوان مربوط به پرچم یا همون اتحاد اقوام، 14- بزرگداشت درگذشتگان که درطی دو سال گذشته بسیاری از عزیزان را از دست دادیم، 15- بینال هشتم که با تمام شدت و ضعف هایش انجام شد و بخشی از آن باقی مانده است که امید داریم به موقع انجام شود و در کنار این موارد، فعالیت های دیگری را هم داشتیم که مربوط به مطالبات خاص اعضا در ارتباط با سازمان ها و نهاد ها و پیگیری مسائل صنفی ما بود.

مجیدی در پایان در ارتباط با موضوع مالیات مربوط به هنرمندان گفت: این موضوع سابقه طولانی دارد و در اخبار هم مسائلی مطرح شده که سوتفاهم هایی _مبنی بر اینکه هنرمندها بیشتر راس سخن هستند یا سلبریتی ها که درآمدهای عجیبی دارند- در پی داشته است. لازم بود تا یادآوری شود که هنرمندان در چه شرایط سختی کار می‌کنند و چقدر دولت با حذف این قانون مالیاتی می‌توانست حمایتگر تشکیل آثار هنری باشد که نهایتا ارزش افزوده برای خود کشور ایجاد کند.

وی در خصوص بیمه هنرمندان خبر از امید های تازه داد و افزود: در ارتباط با بیمه هنرمندان هم تلاش هایی صورت گرفته و اکنون بیمه هنرمندان وجود دارد ولی مثلا بیمه بیکاری یا مسائلی نظیر افزایش حداقل حقوق دریافتی یک نظام کارگری همچنان مشکل دارد و ما تلاش می‌کنیم که این موضوع را حل کنیم. همچنین فضایی به کمک دوستان و انجمن های دیگر مهیا شد و تلاشی صورت گرفت مبنی بر اینکه ما توانستیم بعد از مدت ها هر دو وزیر ارشاد و کار را در کنار یکدیگر بنشانیم و قول هایی مبنی بر تسهیل این روندها بگیریم و بتوانیم به آن خواسته هایی که در ارتباط با نیازهای جدی هنرمندان است برسیم. اکنون اینها در دستور کار است و امیدوارم نتایجش بعدها روشن شود.


ویدیو ی این گفتگوی در اینستاگرام گالری آنلاین درج شده و علاقه مندان به مشاهده ویدئو میتوانند به ادرس https://www.instagram.com/onlineartgallery.ir/ مراجعه نمایند.

logo-samandehi