نقشه نوسازی یک نهاد صنفی هنری

گفت‌و‌گوی روزنامه ایران با امیر راد ، رئیس انجمن هنرمندان نقاش ایران


امیر راد از هنرمندان فعال در حوزه هنرهای تجسمی، به‌تازگی در آخرین انتخابات انجمن هنرمندان نقاش ایران به‌عنوان رئیس هیأت مدیره این انجمن انتخاب شده است. او که فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد رشته نقاشی است، به‌طور خاص تمرکز خود را در سال‌های اخیر بر حوزه هنرها و مدیوم‌های جدید هنری گذاشته و در این خصوص علاوه بر پژوهش و فعالیت‌های هنری، به تدریس نیز مشغول است. علاوه بر آن، راد، مدیر کانون نیو مدیای موزه هنرهای معاصر تهران و معاون هنری هنرستان هنرهای زیبای پسران نیز هست. در این گفت‌و‌گو رویکردهای جدید راد در خصوص انجمن هنرمندان نقاش ایران را خواهیم خواند.

با توجه به آخرین جلسه شما با هیأت مدیره، چه سیاست‌ها و رویکردهای جدیدی برای انجمن تعریف کرده اید؟
از آنجا که فعالیت هیأت مدیره جدید تنها نزدیک به دو هفته است که آغاز شده است پیشتر باید بگویم که گفته‌های من کاملاً نظرات شخصی است و در برخی موارد ممکن است گفت‌و‌گوهایی در هیأت مدیره جدید رخ داده باشد اما رأی‌گیری در خصوص آنها انجام نشده است و نظر نهایی هیأت مدیره نیست. بدیهی است مصوبات هیأت مدیره از طرق گوناگون و مانند گذشته به اطلاع اعضا خواهد رسید.

با ورود افراد جدید در هر دوره سیاست و رویکردهای جدیدی نیز در پی خواهد آمد. میانگین سنی هیأت مدیره جدید نسبت به دوره‌های گذشته پایین‌تر است اما تک‌تک اعضا سابقه فعالیت حرفه‌ای و مستمر در انجمن را داشته‌اند و به همین دلیل با مسائل و مشکلات انجمن از نزدیک آشنا هستند. برای نمونه من در دهه ۱۳۸۰ شمسی، حدود ۶ سال عضو کمیته آموزش انجمن بوده‌ام و در طی سالیان گذشته هم ارتباطم را با ارکان انجمن حفظ کرده‌ام. بر همین پایه و با نگاهی منتقدانه -البته نه در معنای منفی بلکه در معنای سازنده‌اش- وارد کارزار انجمن شده‌ام. با همفکری‌های صورت گرفته می‌توانم نوید تغییرات عمده‌ای را در انجمن بدهم که مهم‌ترین و بزرگ‌ترین این تغییرات، تغییر اساسنامه خواهد بود. اساسنامه انجمن حدود ۲۰سال پیش نوشته شده است و مسائل و دغدغه‌های آن سال‌های نقاشان و حوزه تجسمی را در بر می‌گرفته است. امروز و در آستانه ۲۰ سالگی انجمن، فضای هنری و به طور خاص هنرهای تجسمی کاملاً تغییر یافته است. بنابراین نیازمند یک بازنگری کلی در اساسنامه انجمن هستیم تا بر اساس زمینه‌های نو و نیازهای جدید برخی ملاحظات و رویکردها در اساسنامه جدید دیده شود.

تغییرات اساسنامه چه مواردی را دربرمی‌گیرد؟
تغییر اساسنامه در دوره پیشین هیأت مدیره هم یکی از برنامه‌های مهم بوده و پیشرفت‌های بسیار خوبی هم صورت گرفته است. در دوره جدید با بازنگری بر تغییرات پیشنهادی دوره پیشین، به طور عام اهداف و رویکردهای انجمن را بازتعریف خواهیم کرد. به این ترتیب و به‌عنوان مثال برخی کمیته‌های انجمن اضافه، کم، ادغام یا منفک خواهند شد، ساختارها و کارکردهای آنها در زمینه‌های جدید تدقیق و آیین‌نامه‌های اجرایی آنها مورد بازنگری و بازنویسی قرار خواهند گرفت. یکی از رویکردها در تغییر اساسنامه چالاک‌سازی ارکان انجمن است. ساختار انجمن در حال حاضر ساختار فربهی است که در حوزه‌های تخصصی، کمبودها را با تجمیع و تعدد اعضا جبران می‌کند و اینچنین توان پاسخگویی به برخی از نیازها را از دست می‌دهد. رویکرد ما در جهت چالاک‌سازی این ساختار، برون سپاری تمام فعالیت‌های تخصصی و بر عهده‌گیری نقش مشاوره‌ای و نظارتی است.

در زیرمجموعه انجمن کدام کمیته‌ها از همه مهم‌تر و تأثیرگذارترند؟
تمام کمیته‌های موجود بر اساس نیازها و اهداف انجمن ایجاد شده‌اند. اما باید به این نکته توجه کنیم که کارکردهای تعریف شده برای برخی از کمیته‌ها در اساسنامه پیشین به همراه آیین‌نامه‌های آنها، امروز دیگر کارکرد سابق را ندارد و چون نیازها و اهداف متفاوت شده‌اند، تغییرات نیز الزامی‌اند.

با توجه به اینکه انجمن طراحان گرافیک ایران یک صنف است، آیا برنامه‌ای برای اینکه انجمن هنرمندان نقاش ایران نیز صنفی شود، دارید؟
ساختار حقوقی تعریف شده انجمن هنرمندان نقاش ایران، یک انجمن فرهنگی هنری است و مطابق قانون نمی‌تواند به یک انجمن صنفی تبدیل شود. در صورت نیاز- که البته نیاز به آن جدی است- باید انجمن دیگری که به لحاظ قانونی و حقوقی، ساختاری صنفی دارد تأسیس شود و در کنار و موازی انجمن هنرمندان نقاش ایران قرار گیرد. بدیهی است مراجع صدور مجوزها هم متفاوت است؛ برای مثال در برخی از انجمن‌ها وزارت کار و در برخی دیگر وزارت کشور مرجع صدور مجوز فعالیت انجمن صنفی بوده‌اند. اما در حال حاضر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قصد دارد تا نظام صنفی انجمن‌های تجسمی را سامان دهد. از سویی جلساتی هم مشترکاً میان انجمن‌های تجسمی در این خصوص و جهت شکل دهی به نهادی صنفی برگزار می‌شود که در نهایت هر کدام از این فعالیت‌ها، تک تک یا با هم به نتیجه برسند، این نیاز برای تمامی انجمن‌ها مرتفع خواهد شد.

پس در نتیجه نقاشان می‌توانند از این طریق پیگیر مسائل صنفی خود باشند؟
در صورت شکل‌گیری نهادی صنفی یا یک نظام و سازمان صنفی حتماً یکی از وظایف اصلی آن پرداختن به امور صنفی اعضا از جمله نقاشان خواهد بود.

انجمن نقاشان طی سال‌های گذشته منفعل عمل کرده است و تنها با برپایی نمایشگاه کارنما و کلاس‌های آموزشی از فعالیت‌های آن باخبر شده‌ایم، آیا برای برون‌رفت از این شرایط برنامه‌ای دارید؟
البته با نظر شما موافق نیستم. انجمن در طی دوره گذشته فعالیت‌های گوناگونی در زمینه‌‌های متعدد داشته است اما به یک دلیل بسیار مهم این فعالیت‌ها کمتر دیده شده‌اند یا تأثیر کمتری داشته‌اند به گونه‌ای که برخی از اعضا هم برای جمع‌بندی فعالیت‌های انجمن از کلمه منفعل استفاده می‌کنند.
بسیاری از فعالیت‌های انجمن با توجه به ساختار پیشین و بر اساس نیازهای پیش‌بینی شده در همان ساختار که متعلق به ۲۰ سال پیش است تعریف شده‌اند. برای مثال در گذشته و با توجه به کمبود فضای نمایشگاهی و انگشت شمار بودن گالری‌های حرفه‌ای، یکی از وظایف تعریف شده انجمن، برگزاری نمایش آثار اعضا بوده است و برای آن کمیته نمایشگاه‌ها تعریف و وظایفی در جهت تأمین این هدف در نظر گرفته شده بود در حالی که امروز هم تعداد گالری‌های تخصصی افزایش یافته‌است و هم فضاهای نمایشگاهی تنوع قابل ملاحظه‌ای دارند. به این ترتیب برگزاری نمایشگاه‌هایی که پانزده سال پیش می‌توانست یک اتفاق باشد امروز دیگر جوابگو نیست. به همین منوال بسیاری از فعالیت‌های پیشین انجمن در زیر حجاب ساختار قدیمی مورد توجه قرار نگرفته‌اند. همان‌طور که پیشتر اشاره کردم یکی از رویکردهای هیأت مدیره جدید توجه به بسترهای معاصر و نیازها و کارکردهای برآمده از این بسترهاست که در اساسنامه جدید و به تبع آن در ارکان انجمن، از جمله کمیته‌های اجرایی آن نمود خواهد یافت.

تکلیف این کارنماها چه می‌شود؟
کارنمای دهم آخرین کارنمایی است که برگزار خواهد شد. هیأت مدیره جدید خود را موظف می‌دانست تا این پروژه را که در دوره پیشین آغاز شده بود به پایان برساند. نمایش آثار اعضا در دوره هیأت مدیره جدید بر پایه اساسنامه جدید و ملاحظات آن خواهد بود.

پس بر این پایه ممکن است در دوره جدید شاهد همکاری‌های بیشتر با نهادهای حرفه‌ای باشیم؟
بله. همان‌طور که پیشتر هم گفتم رویکرد ما توجه به بسترها، نیازها و کارکردهاست و طبیعی است که در این راه به سوی همکاری گسترده با افراد، گروه‌ها و نهادهای حرفه‌ای خواهیم رفت و بخشی از امور را با برون سپاری به این طیف پیش خواهیم برد. برای مثال حتماً تجربه یک گالری دار حرفه‌ای در برگزاری یک نمایشگاه می‌تواند چراغ راه ما باشد و بهتر است چرخ را در کمیته‌های خود دوباره اختراع نکنیم.

انجمن در حوزه پژوهش نیز برنامه‌ای دارد؟
بله. کمیته پژوهش از جمله کمیته‌های انجمن است که در تمام دوره‌ها بسیار فعال بوده است اما متأسفانه کمتر از سایر کمیته‌ها فعالیت‌هایش دیده شده است. در حال حاضر این کمیته با نام کمیته پژوهش و انتشارات فعالیت می‌کند که این هم یکی از مواردی است که می‌توان ریشه آن را در ساختار پیشین جست‌و‌جو کرد. در گذشته و در نبود رسانه‌های جدید و فضای مجازی یا حتی نبود مجلات تخصصی، بخش عمده فعالیت این کمیته برنامه‌ریزی جهت انتشار دستاوردهای پژوهشی بوده است که با توجه به امکانات کم و توان مالی اندک تقریباً همواره ناموفق بوده است که این ناتوانی در بخش انتشار تأثیر منفی بر بخش پژوهش می‌گذاشته و انگیزه‌ فعالیت را کاهش می‌داده است. در حالی که بخش پژوهش به‌صورت مجزا و در همکاری با برخی دیگر از کمیته‌ها مانند آموزش، بر پایه نیازسنجی‌های جامعه هنری، فعالیت‌های قابل توجهی را مانند برخی ورکشاپ‌ها طراحی کرده است. در اساسنامه و آیین‌نامه جدید حتماً به این بخش توجه ویژه‌ای خواهیم کرد.

شرایط عضو‌گیری انجمن، برپایی یک نمایشگاه یا داشتن مدرک لیسانس نقاشی است، آیا این امر دلیلی کافی برای نقاش بودن و عضو‌گیری خواهد بود؟
این موارد پیش شرط‌هایی است برای ثبت درخواست عضویت و در واقع شروط لازم. بعد از ثبت تقاضا آثار ارسالی توسط کمیته اعضا، داوری و بررسی می‌شوند سپس از راه‌یافتگان به مرحله بعد درخواست می‌شود تا در ژوژمان آثار حاضر شوند تا تأیید نهایی صورت گیرد. به شخصه با شروط لازم موافق نیستم، چرا که ممکن است شخصی بدون این شروط بسیار بیشتر از سایرین محق به ثبت درخواست باشد. البته در گذشته برخی ملاحظات در این موارد مد نظر بوده است که به هر حال باید دوباره بازنگری شود.

انجمن برنامه‌ای برای معرفی هنرمندان به جامعه هنری چون هنرمند نخبه دارد؟
پیش از این چنین برنامه‌ای نداشته و در آینده هم تصور نمی‌کنم چنین برنامه‌ای داشته باشد. چنین انتخابی نیاز به ساز و کاری پویا دارد که علاوه بر رصد تمامی هنرمندان عضو، باید بتواند تعریفِ جامعی از نخبه ارائه دهد که مورد پذیرش کثیری از اعضا نیز قرار گیرد. تصور می‌کنم حتی اگر چنین قصدی یا خواسته‌ای مطرح باشد در اولویت برنامه‌های انجمن دست‌کم برای این دوره نخواهد بود.

انجمن از لحاظ مالی چگونه تأمین می‌شود؟
انجمن درآمدهایی از برخی کمیته‌های خود به سبب فعالیت‌های اجرایی‌شان دارد و اندکی هم از برخی مایملک خود به شکل اجاره بها. در حال حاضر انجمن نه بدهی قابل توجهی دارد و نه طلب قابل توجه و در این سال‌ها توانسته است روی پای خود بایستد. از آنجا که پس‌انداز و درآمد قابل توجهی ندارد از ورود به بسیاری از پروژه‌ها ناتوان است و این یک وجه منفی است که باید در جهت رفع آن تلاش کنیم. در این خصوص هم نظر من استفاده از تجربیات بخش خصوصی و موفق در زمینه‌های درآمدزایی است.

با توجه به وضعیت اقتصادی و بازار هنر، انجمن نقاشان در این حوزه چه کارهایی می‌تواند انجام دهد؟
واقعیت این است که در آشفتگی اقتصادی اولین سبدی که خالی می‌شود و از اولویت خارج، سبد فرهنگی خانوار است اما با این همه در همین شرایط هم بسیاری از فعالان حوزه‌های اقتصادی هنر موفق عمل می‌کنند و این دقیقاً نشانه سطح تخصص و شناخت آنهاست و آن چنان که پیشتر هم گفتم سیاست ما ورود به دیگر حوزه‌های تخصصی نیست بنابراین امیدواریم بتوانیم با همکاری و استفاده از دانش تخصصی این گروه از فعالان عرصه هنر تا حد ممکن موجبات رضایت خاطر اعضا را فراهم آوریم.

با توجه به مدیوم‌های جدید هنری، آیا همچنان انجمن، نقاشی را به شکل سنتی آن رنگ و بوم تعریف می‌کند؟
انجمن‌های هنرهای تجسمی که عموماً از حدود ۲۰ سال پیش به این سو در ایران شکل گرفتند بر پایه مدیوم‌های تجسمی تعریف شدند، مانند انجمن نقاشان، مجسمه‌سازان، عکاسان و غیره. به این ترتیب و به‌صورت تلویحی حفظ و صیانت مرز تعاریف و حدود و ثغور ویژگی‌های مدیوم به نوعی وظیفه نانوشته برخی انجمن‌ها شده است. پس طبیعی است که در میان فعالیت‌های انجمن‌های تجسمی با کمتر رفتاری که نشانه‌ای از بر هم زدن این مرزها داشته باشد روبه‌رو شویم. به همین منوال در انجمن هنرمندان نقاش ایران هم انتظار حرکت به سوی عرصه‌های میان‌رسانه‌ای شاید همچنان زود باشد اما تا آنجا که مرز تعاریف مدیوم خدشه دار نشود مانند نقاشی دیجیتال، نقاشی روی اسکرین و از این دست، شاهد آثاری بوده‌ایم و در آینده نیز خواهیم بود.

تعامل شما و انجمن با هادی مظفری، مدیرکل جدید مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد چگونه است؟ آیا در خصوص برپایی دوسالانه نقاشی به نتیجه‌ای با این دفتر رسیده‌اید؟
اتفاق بسیار خوبی که با آغاز مدیریت آقای مظفری در مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد افتاد دیدار و گفت‌و‌گوی ایشان با اعضای جدید و پیشین انجمن‌ها بود. در جلسه مشترک انجمن نقاشان با ایشان گفت‌و‌گوهایی انجام شد از جمله ایشان درباره برخی از فعالیت‌ها قول مساعد همکاری و حمایت دادند. از جمله این فعالیت‌ها برگزاری دوسالانه بود. یکی از مسائلی که باید توجه کنیم این است که بینال یا دوسالانه چه در شکل بین‌المللی و چه با استانداردهای داخلی، شکل، ابعاد و ویژگی‌های خاصی دارد؛ در واقع لباس از پیش آماده‌ای است که به قواره هر تنی در نمی‌آید که این خود مهم‌ترین دلیل برگزار نشدن آن است و به همین دلیل هم انجمن گرافیک رویداد سرو نقره‌ای و انجمن عکاسان رویداد ده روز با عکاسان را طراحی کرده‌اند یعنی نمایشگاه‌های سالانه و دوسالانه‌شان را به قواره خودشان دوخته‌اند. در حال حاضر در انجمن نقاشان نیز چنین تفکری وجود دارد. یعنی بیاییم و رویدادی را در قواره انجمن هنرمندان نقاشان ایران با در نظر گرفتن دیدگاه‌ها، رویکردها و نیازهایی که در دیگر رویدادها تأمین نمی‌شود، تعریف کنیم. در این خصوص با آقای مظفری صحبت‌هایی شده و به‌دلیل اهمیت موضوع در جلسات بعدی انجمن نیز در این مورد بیشتر صحبت خواهیم کرد.

آیا انجمن نقاشان وظیفه جریان‌سازی در هنر ایران را دارد؟
انجمن هنرمندان نقاش ایران طیف وسیعی از هنرمندان عضو را در بر می‌گیرد که می‌توانند حسب گرایش و رفتار هنری‌شان در جریان‌های گوناگون هنری دسته‌بندی شوند. انجمن می‌تواند با توسل به ارکان خود برای مثال کمیته‌های پژوهش، نمایشگاه‌ها و انتشارات، برخی از این جریانات را برجسته کند یا برخی را به طیف گسترده‌تری از مخاطبان معرفی کند یا حتی با پیگیری و کنار هم قرار دادن برخی گرایش‌های فردی و گروهی در کنار هم، مختصات و ماده خام شکل‌گیری برخی جریانات را فراهم آورد، اما چنین اموری الزاماً به معنای جریان‌سازی نیست و بر فرض توانایی در چنین امری (جریان سازی)، انجمن قادر به تضمین بقا و اهمیت این جریانات نیست و از همه مهمتر توانستن با موظف بودن امری است یکسر متفاوت.

در نهایت عضویت و داشتن کارت انجمن نقاشان چه اعتباری برای هنرمندان به همراه می‌آورد؟
این سؤالی است که بسیاری از اعضا اگر نه در عیان که در خلوت از خود می‌پرسند. واقعیت این است که تعلق به یک گروه اجتماعی که اعضا واجد ارزش‌هایی مشترک هستند از چند جنبه قابل بررسی است. عضویت در یک گروه به شما احساس همراهی و همیاری دیگران و عدم تنهایی و تک افتادگی می‌دهد. در کنار دیگران قرار گرفتن سبب احساس امنیت می‌شود. برای هر عضو در جامعه (در معنای عام آن) و در خود گروه به سبب نقش آفرینی، موقعیت اجتماعی می‌سازد. امکان رهبری، نقش‌پذیری و هدایت به سوی هدف مشخص را فراهم می‌آورد و در نهایت سبب کسب دستاوردهایی می‌شود که از عهده فرد خارج است اما اعتبار کسب آن به پای تک‌تک افراد گروه نوشته خواهد شد مانند برنده شدن در مسابقات تیمی.
به این ترتیب صرف عضویت در یک گروه فارغ از اینکه انجمن باشد یا نباشد دست‌کم دستاوردهای بالا را در خود نهفته دارد. در انجمن هنرمندان نقاش ایران در طی سالیان گذشته تلاش شده است امکانات مادی‌ای را هم به موارد بالا بیفزایند مانند فروش آثار، انواع تخفیف‌ها، بازدیدهای رایگان و از این دست موارد.
به‌نظر من اما امکانات مادی به هیچ رو نمی‌تواند حس تعلق خاطر اعضا به انجمن را بالا ببرد و آنچه در حال حاضر به آن نیاز داریم تقویت بخش نخست و فراگیری است که سبب رابطه‌ای دوسویه میان انجمن و اعضایش خواهد شد و این تعلق خاطر را گسترش خواهد داد و فقط در این صورت است که امکانات مادی -که اتفاقاً بسیار هم موافق آن هستم- می‌تواند رضایت خاطر اعضا را جلب کند امری که امروز خلاف آن را در بسیاری از اعضای انجمن می‌بینیم.
شاید قدم نخست در این راه ایجاد موقعیت جهت همکاری و تعامل بیشتر اعضا باشد تا برخی از پتانسیل‌های نهفته اعضا شکوفا و بر ما نمایان شود.

آیا برای گسترش روابط بین‌الملل انجمن نقاشان برنامه‌هایی دارید؟
بله. یکی از مهم‌ترین مباحث روابط بین‌المللی خواهد بود که تا به امروز کمتر به آن پرداخته شده است. تعامل دوسویه با نهادها و افراد تأثیر‌گذار و ایجاد موقعیت‌ها و فرصت‌هایی برای اعضای انجمن جهت ارتقای سطح دانش و گسترش تجربیات هنری یکی از برنامه‌های آینده ما خواهد بود.
در پایان دغدغه این روزهای شما در حوزه فرهنگ و هنر چیست؟
مهم‌ترین دغدغه من طی سال‌های اخیر در کنار خلق آثار شخصی‌ام و رویدادهایی که هر ساله برگزار می‌کنم، بحث آموزش هنر است. سال‌ها در مقاطع مختلف دانشگاهی تدریس کرده‌ام و مدتی است که در مقاطع پایین‌تر تحصیلی تجربیات جدیدی کسب می‌کنم. همچنین طی سه سال گذشته پهنه جغرافیایی آموزشی‌ام را گسترده‌ام و سعی کرده‌ام در برخی از شهرهای دیگر ایران نیز فعالیت‌های آموزشی داشته باشم.

اولین فعالیت رسمی هیأت مدیره جدید چه خواهد بود؟
در بسیاری از حوزه‌های مدیریتی، نهادها، سازمان‌ها و انجمن‌ها همواره شاهد آن هستیم که مدیران جدید فارغ از فعالیت‌های انجام گرفته، تمامی تجربیات و دستاوردهای پیشین را نادیده می‌گیرند و تمامی فعالیت‌ها دوباره و چندباره از صفر آغاز می‌شود و این روند هر چند سال یکبار تکرار می‌شود. به‌عنوان نمایندگانی از یک قشر فرهیخته و هنرمند وظیفه خود می‌دانستیم یکبار برای همیشه، دست‌کم در حوزه فعالیت خودمان این روند بیمار را متوقف کنیم و از سویی مراتب قدردانی خود را به تمامی فعالان و بخصوص هیأت مدیره پیشین طی مراسمی اعلام نماییم. به این ترتیب، مراسم سپاس از هیأت مدیره پیشین در دوره ششم و تقدیر از فعالان انجمن هنرمندان نقاش ایران، اولین فعالیت رسمی و تعریف شده در هیأت مدیره جدید بود که در تاریخ ۲۷ مهرماه ۱۳۹۷ در هنرستان هنرهای زیبای پسران -که به تعبیری نخستین خانه هنرمندان تجسمی است- برگزار شد. امیدواریم این مراسم در دوره‌های آینده به روند و نمادی از آغاز فعالیت هر دوره بدل شود.


انجمن هنرمندان نقاش ایران در یک نگاه

انجمن هنرمندان نقاش ایران در تاریخ 13/10/1377 به‌صورت نهادی قانونی رسمیت یافت. در واقع کوشش برای تشکیل انجمن از نیمه دوم سال 1376 آغاز شده بود؛ به این صورت که موزه هنرهای معاصر تهران در روزهای 20/7/1376 و 13/8/1386 از حدود 30 نفر از هنرمندان و استادان هنر دعوت به عمل آورد تا در برگزاری چهارمین دوسالانه نقاشی ایران مشارکت داشته باشند. در گردهمایی نخست (روز 20/7/1376) به اتفاق آرا تصمیم گرفته شد از طرف خود هنرمندان و با مساعدت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکل هنری مستقل برپا شود. در پی آن در دومین نشست (روز 13/8/1376) با موافقت حاضرین 7 نفر به اسامی فیروزه گل محمدی و پرویز کلانتری، غلامحسین نامی، محمد احصایی، نصرت‌الله مسلمیان، ناصر پلنگی و حبیب‌الله صادقی انتخاب شدند تا درباره تشکیل انجمن تصمیم بگیرند و نیز جمع بیشتری از هنرمندان نقاش و مجسمه ساز را برای انتخاب اعضای هیأت مؤسس به یک جلسه عمومی دعوت کنند. در روز 15/9/76 جلسه با حضور 113 نفر از نقاشان و مجسمه سازان در تالار اجتماعات موزه هنرهای معاصر تهران تشکیل شد.
غلامحسین نامی به نمایندگی از سوی هیأت دعوت کننده، ضمن خوشامدگویی به هنرمندان و ابراز خشنودی از مساعدت مسئولان در برگزاری جلسه فوق و همچنین جلسات قبلی گزارش کوتاهی از تصمیمات دو نشست قبلی ارائه داد و تأکید کرد که وظیفه هیأت دعوت‌کننده در پایان جلسه خاتمه می‌یابد.
دستور جلسه فوق انتخاب نام انجمن و انتخاب هیأت مؤسس بود که بعد از گفت‌و‌گوهای فراوان سرانجام با اکثریت آراء نام «انجمن نقاشان و مجسمه سازان ایران» انتخاب شد. بعد از انتخاب نام انجمن برای انتخاب اعضای هیأت مؤسس انجمن نقاشان و مجسمه سازان رأی‌گیری به عمل آمد که به ترتیب رویین پاکباز، غلامحسین نامی، محمد احصایی، حسین خسروجردی، پرویز کلانتری، نصرت الله مسلمیان و همچنین منیژه صحی و محمدباقر ضیایی- که آرای مساوی داشتند- به‌عنوان اعضای هیأت مؤسس انجمن نقاشان و مجسمه سازان برگزیده شدند.
اما به پیشنهاد آقای پاکباز به‌دلیل اینکه در ترکیب هیأت مؤسس هنرمند مجسمه‌ساز وجود نداشت با توافق حاضران در جلسه و موافقت صحی و ضیایی، فاطمه امدادیان هنرمند مجسمه ساز به عضویت هیأت مذکور درآمد و قرار شد نتیجه اقدامات هیأت مؤسس به اطلاع همه هنرمندان برسد.
هیأت مؤسس بر اساس وظایف محوله با برگزاری جلسات پی‌درپی در تدوین اساسنامه انجمن کوشید ضمن اینکه در طی این مدت مجسمه سازان از ایجاد انجمن مشترک با نقاشان منصرف شدند و به‌صورت مستقل اقدام به تشکیل انجمن مجسمه سازان کردند. در نتیجه واژه مجسمه سازان از نام انجمن حذف شد و فاطمه امدادیان نیز از ترکیب هیأت مؤسس کنار رفت.

منبع: روزنامه ایران

logo-samandehi