"مستانه شو فضایی است که با وجود تمامی ناشادی های سرزمینم، خود را ابراز کنم." این را مستانه پوردرویش در حاشیه نمایش آثارش در گالری خط سفید بیان کرد. در ادامه خواننده این گفتگو باشید.

مستانه پوردرویش در گفتگو با خبرنگار گالری آنلاین با اشاره بر اینکه عنوان نمایشگاه "مستانه شو" تعبیری است از دیدن و از خود بی خود شدن و رهایی، افزود: رهایی از من ترسان، من غمگین، من خشمناک، من سرکوب شده... تعبیریست از تعالی. آدمی در هر حال و هوایی، در هر شرایطی با هر حسی می تواند خود را بکاود، ببیند، بازیابد و رها شود. از درون خشم و ترس و شکست و در ، خود را بیابد و به نهایت خویش دست یابد .

پوردرویش، در این مجموعه به دنبال کنکاش و واکاوی درون خویش بوده، دیدن و بازیابی خود و دستیابی به خویشتن خویش از اهداف وی بوده است. به گفته این هنرمند: آثار این مجموعه با بودن در حال و کنکاش درونی خود شکل گرفته، با جستجو در احوال خود و اطرافیانم و از هر آنچه که در درونم بوده نشات گرفته از احساسات، افکار و تضادهای درونم.

این مجموعه از اواسط سال 1396 با 12 اثر با نام منِ دیگر آغاز شده و با 28 اثر که هر یک نام منحصربفرد خود را دارد تا اوایل سال 1398 به پایان رسیده.

این هنرمند در ادامه اذعان داشت: مجموعه "مستانه شو " با پیکره هایی پوشیده در لباس آغاز شده، به فضای مینیمالیست وارد شده و در انتها با اضافه کردن تکسچرها و رنگ محدود، فضای مینیمال در کارهایم اندکی دگرگون شده است.

مجموعه "مستانه شو" شامل 40 اثر است که 14 اثر در ابعاد 100*70 و مابقی در سایزهای متفاوت 50*70، 30*45 هستند.

سبک کارها به فضای مینیمالیست نزدیک است و در عین حال در مرز بین فیگوراتیو و آبستره هستند. البته که به صورت هدفمند از اکشن پینتینگ هم در خلق آثار استفاده شده است.

تکنیک هم میکس مدیا و با تجربه ترکیب متریال متفاوت و ابداعی بوده است. این مجموعه بدون استفاده از قلمو و با ابزار دست ساز شکل گرفته است.

پوردرویش ریشه شکل گیری ایده خود را در مطالعات مربوط به خود شناسی و عرفان میداند و میگوید: موسیقی ملل نیز جز جدانشدنی در خلق این آثار بوده است.

این مجموعه از زمانی آغاز شد که با ترس هایم مواجه شدم . رنگ را کنار گذاشتم و شروع به کنکاش خود کردم، با خطوط و لکه های ساده، از خطوطی محتاط آغاز شد و به خطوطی رها و جسورتر رسید ... و رقص ... همه چیز برایم در رقص و با از خود بیخود شدن شروع شد.

رقص پیوستن است و رهایی؛ وقتی من و رقص یکی شدیم، وقتی من و درد یکی شدیم، دردهایی که روحم را آزار میداد جنبشی شد در درونم، بیخود از خود، مستانه وار ...

مستانه شو فضایی است که با وجود تمامی ناشادی های سرزمینم، خود را ابراز کنم .

شادی و غم ... غم ذره ذره در بیرون ، دردی می شود عمیق در درونم . با زخمم میرقصم، میچرخم، مست

میشوم ... گرچه از زخمی عمیق شروع شود این رقص...

این هنرمند معتقد است، کنکاش و حرکت در مسیر شناخت و رشد پایانی ندارد ، و این ابتدای این راه است ولی اینکه آینده این مجموعه یا مجموعه های بعدی آیا در غالب این فرم و فضا باشد چیزی است که بر من نیز پوشیده است.

علاقمندان جهت بازدید از آثار این هنرمند می توانند تا 18 آذرماه از ساعت 16 الی 20:30 به نشانی ولیعصر، روبروی جام جم، کوچه پروین، پلاک 22 مراجعه نمایند.