دانشگاه استنفورد میزبان نمایشگاهی از عکس‌های دیده نشده «اندی وارهول» ـ هنرمند و نقاش پیشروی آمریکایی ـ شده است.

به گزارش گالری آنلاین، ایسنا به نقل از وال استریت ژورنال نوست، یک نمایشگاه از مجموعه بی‌نظیر عکس‌های اندی وارهول با عنوان «عکاسی بدون پایان» از تاریخ ۲۹ سپتامبر تا ۶ ژانویه سال ۲۰۱۹ در مرکز هنر کانتور دانشگاه استنفورد به‌ دید عموم گذاشته خواهد شد.

این نمایشگاه روند هنری «وارهول» را از بنیادی‌ترین سطح یک نگاتیو عکس تا تغییر آن‌ به‌ عنوان شاخص اثر هنری وارهول در قالب چاپ سیلک اسکرین(روشی برا چاپ تصویر)، به‌ نمایش می‌گذارد. به اعتقاد یکی از مدیران گالری دانشگاه استنفورد، با وجود اینکه تاکنون توجه کمتری به عکاسی وارهول نسبت به دیگر هنرهای او شده، ولی هنر او در حال تبدیل به شناخته ‌شده‌ترین‌ها در دنیای هنر است.

بر اساس این گزارش، این مجموعه عکس شامل طیف کاملی از عکس‌های سیاه سفید این هنرمند امریکایی از سال ۱۹۷۶ تا تاریخ مرگ غیرمنتظره او در سال ۱۹۸۷ می‌شود.

این نمایشگاه که عکس‌های روزانه وارهول را در ۱۱ سال پایانی زندگی او به‌نمایش می‌گذارد، روند عادات عکاسی روزمره دنیای امروز را در برنامه‌های فضای مجازی همانند «اینستاگرام» و یا «اسنپ‌چت» پیش بینی ‌کرده است. به‌همین دلیل اثر فعالیت‌های عکاسی وارهول در مرکز هنرهای معاصر، فرهنگ و زندگی روزمره باقی خواهد ماند.

وارهول در دهه آخر زندگی خود هر کجا که می‌رفت دوربین ۳۵ میلی متری خود را با خود می‌برد. حال این مکان‌ها شامل مهمانی شام، بازارهای خیابانی یا مسابقات کشتی بودند. دوستان، همکاران، سلبریتی‌ها و رهگذران همه توجه وارهول را به عنوان یک سوژه برای عکاسی به‌خود جذب می‌کردند.

۱۳۰ هزار سوژه عکاسی از آثار «اندی وارهول» برای هنرهای تجسمی در سال ۲۰۱۴ گردآوری شده که این نمایشگاه تصاویر تعاملات اجتماعی زندگی وارهول با نخبگان هنری و سلبریتی‌هایی چون «مایکل جکسون» (خواننده سبک پاپ امریکایی)، «کیت هرینگ» (نقاش)، «ژان میشل باسکیت» (نخستین نگارگر امریکایی آفریقایی تبار)، «نانسی ریگان» (همسر رونالد ریگان، چهلمین رییس جمهور امریکا) و «آرنولد شوارتزنگر» (بدن ساز و بازیگر) بودند.

متخصصین هنری معتقدند این نمایشگاه امکان تجربه عمق و جزئیاتی از آثار «وارهول» را به شکلی بی‌سابقه برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند.

«اندی وارهول» (‌۱۹۸۷ - ‌۱۹۲۸) هنرمند، نویسنده، فیلم‌ساز و نقاش پیش‌روی آمریکایی در دهه ۱۹۶۰ با پرداختن به فرهنگ مصرف‌گرایی در کشورش به شهرت رسید و در نیویورک به‌عنوان یکی از چهره‌های شاخص شمرده می‌شد. او از بنیان‌گذاران پاپ‌آرت دهه ‌۱۹۵۰ در آمریکا بود. اکنون بزرگ‌ترین موزه‌ دنیا که به یک هنرمند اختصاص دارد، در پیتزبورگ پنسیلوانیا موزه‌ «اندی وارهول» است. او ‌۲۲ فوریه ‌۱۹۸۷ در سن ‌۵۸ سالگی درپی اختلالات حین عمل جراحی در نیویورک درگذشت.