"تيرگي و روشني هاي کارها و فضاي پر کنتراست به کانسپ اصلي اين مجموعه بر مي گردد." اين را مينا فشنگ‌چي ضمن اشاره بر اينکه سالهاي ۵۷ تا ۶۷ دوره‌ي پر از اضطراب جنگ بود، در گفتگو با گالري آنلاين بيان کرد.
اين نقاش از هنرمندان حاضر در نمايشگاه گروهي « طبيعت بي جان، ۱+۱۲» در خانه هنرمندان است که به همت کارگروه نمايشگاه هاي انجمن هنرمندان نقاش و به کيوريتوري عيسي جباري برگزار شده است. در ادامه خواننده گفتگو با اين هنرمند باشيد:
فشنگ‌چي در رابطه با آثار به نمايش درآمده از خود در اين مجموعه، گفت: «چهار اثر من در اين نمايشگاه توسط کيوريتور انتخاب شده که همگي رنگ روغن روي بوم هستند. اين چهار نقاشي از يک مجموعه بزرگتر که "در تاريکي" نام دارند و پارسال در گالري ويستا به صورت انفرادي به نمايش در آمد، انتخاب شده اند.»
وي در ادامه به شرح فضاي نقاشي هايش پرداخت و بيان کرد: تيرگي و روشني هاي کارها و فضاي پر کنتراست به کانسپ اصلي اين مجموعه بر مي گردد که ملهم از متون "حبسيات" يا زندان نامه هايي است که در تاريخ ادبيات ما موجود هستند. فضاي تاريک فضاي قالبي ست که نوسندگان اين حبسيات که معروف ترينشان "مسعود سعد سلمان " بود دائما در اشعار خود از آن گله مي کند.
اين هنرمند در شرح محتواي آثار ارايه شده اش اظهار داشت: کارهاي من در اينجا نقاشي هايي با ترکيب بندي هاي متقارن از اندام هاي بدن هستند که بعد از مرگ انسان باقي مي مانند؛ از جمله استخوان ها و دندان ها که تا قرن ها باقي مي مانند.
به گفته فشنگ چي کودکي او و هم نسلي هايش در اضطراب جنگ گذشته است و يکي از کابوس هاي هميشگي وي در خردسالي ديدن بياباني پر از جسد و از جمله جسد پدرش در ميان آنها بوده است.
وي در پايان به موضوع نقاشي هاي خود و نمايشگاه اشاره کرده و گفت: فکر مي کنم نقاشي هاي خودم خيلي بي پرده به موضوع نزديک هستند و اين را چند نفر از بازديد کنندگان هم به بنده گفتند؛ خيلي مستقيم از مرگ حرف زدم و کارها بسيار تلخ هستند و البته اين نظر مخاطبان بود است.
علاقمندان جهت بازديد از آثار مي توانند تا ۲۳ مهرماه همه روزه بجز شنبه ها از ساعت ١٣ الي ٢١ به گالري هاي استاد مميز، زمستان، پاييز و استاد ميرميران خانه هنرمندان به نشاني خيابان طالقاني، موسوي شمالي، ضلع جنوبي باغ هنر مراجعه نمايند.