در حالي که يک باستان‌شناس از تخريب رو به رشد کتيبه شاپور در حاجي آباد استان فارس مي‌دهد، باز نبودن راه براي ورود گردشگران به اين محوطه اين شائبه را ايجاد مي‌کند که اين نقص خود عاملي براي بي‌توجهي به اين اثر تاريخي است.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، کاميار عبدي – باستان شناس – که در طول ۲۰ سال گذشته بارها اين کتيبه‌ي ساساني را از نزدي ديده، هفته‌ي گذشته نيز به سراغ اين کتيبه‌ي تاريخي رفته است، او اما وضعيت اين کتيبه را بسيار بد و ناهنجار توصيف مي‌کند.
وي با بيان اين‌که کتيبه شاپور در اشکفت حاجي‌آباد در استان فارس را کمتر کسي مي‌شناسد، کتيبه‌اي تاريخي در فرورفتگي در دل صخره کوه که شاهِ ساساني اين کتيبه را در آن نقطه ايجاد کرده است، مي‌گويد: از ۲۰ سال قبل تا امروز که به اين کتيبه سرکشي کرده‌ام وضعيت آن هر روز بدتر از بازديدهاي قبلي است. سياهي‌هاي شبيه به روغن سوخته روي کتيبه‌ي شاپور، از باکتري‌هايي است که در سنگ آهک رشد مي‌کنند.اين سنگ پر از کلسيم است، به همين دليل محل رشد باکتري‌هاست، که با مُردن آن‌ها در هر سال، سنگ به مرور سياه مي‌شود و همين اتفاق علاوه بر زشتي ظاهري باعث خوردگي سنگ مي‌شود.
او با بيان اين‌که سنگِ آهک، سنگِ صخره‌اي طبيعي کوه است که روي آن‌ها باکتري رشد مي‌کند، اظهار مي‌کند: به مرور زمان باکتري‌ها ، سنگ‌ها را مي‌خورند و آن سنگ و کتيبه‌اي روي آن را از بين مي‌برند.
وي اما با اشاره به اين‌که قطعا راه‌هايي براي پيشگيري وجود دارد تا بتوان آن لکه‌هاي سياه را برطرف کرد، مي‌گويد: با باکتري زدايي سنگ‌ها و ايجاد پوششي روي ان‌ها، مي‌توان از سبز شدن باکتري‌ها روي اين سنگ‌ها جلوگيري کرد.
عبدي با اشاره به صحبت‌هايي که مسوولان بنياد پارسه پاسارگاد و پايگاه تخت جمشيد درباره‌ي حفاظت از اين کتيبه مطرح مي‌کنند، اظهار مي‌کند: مي‌گويند با کساني صحبت کرده‌اند و نمونه برداشته‌اند تا باکتري‌ها از اين اثر تاريخي حذف شوند، حتي آزمايش‌هايي ناجام شده‌اند، اما در طول ۲۰ سال گذشته، هر بار که اين اثر را مي‌بينم، آن بدتر از گذشته است.
او با اشاره به نبود تابلوي معرفي و مشخص نکردن مسير راه براي حضور گردشگران در کنار اين اثر تاريخي، اظهار مي‌کند: هر چند در طول چند سال اخير دور اين اثر را حصار کشيده‌اند، اما باز هم عده‌اي هستند که به آن سنگ و گلوله مي‌زنند و باعث تخريب بيشتر اين اثر شده‌اند. از سوي ديگر مدتي است که فنس‌ها سوراخ شده و مردم به راحتي به داخل کتيبه رفت‌وآمد مي‌کنند، يعني امکان نزديک شدن بيشتر به کتيبه توسط ونداليسم‌هاي احتمالي هم بيشتر مي‌شود.
وي حتي از تبديل محوطه‌ي اطراف اين اثر تاريخي به زباله‌داني خبر مي‌دهد و مي‌گويد: اگر اين کتيبه نيز در محوطه‌ي نقش رستم بود، به دليل گردشگران زيادي که هر روز از اين محوطه‌ي باستاني ديدن مي کنند، حتما به اين کتيبه نيز توجه کامل مي‌شد، اما يکي از دلايل بي‌توجهي‌هاي کنوني را نبود تابلوي اطلاعات و معرفي و نبود مسير راه مي‌توان دانست که باعث شده کمتر کسي سراغ اين اثر تاريخي برود.
عبدي از سوي ديگر به جاده‌ي خاکي و مالرويي که به اين اثر باستاني منتهي مي‌شود، اشاره مي‌کند و مي‌گويد: پشت صخره‌اي که اين کتيبه روي آن قرار گرفته ميدان تير نيروهاي نظامي است که در زمان تمرين مشق تير، محوطه‌ي اطراف آن بسته مي‌شود و بعد از پايان کار نيز چيزي از صخره مي‌بينيم، سوراخ‌هاي باقي مانده از گلوله‌ها روي بدنه‌ي اين اثر تاريخي است.