يک هنرمند مجسمه‌ساز با تاکيد بر بهره گيري از تجربه پيشکسوتان در ساخت سرديس هاي مشاهير و مفاخر کشور، کم هزينه بودن آثار ساخته شده توسط جوانان در سمپوزيوم‌ها را از دلايل نصب سرديس هاي بدساخت در سطح شهر مي‌داند.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، جعفر نجيبي ـ مجسمه‌ساز باسابقه ـ که ساخت سرديس هايي از جلال آل‌احمد، محمد معين، شمس تبريزي، حافظ، کمال‌الدين بهزاد، دهخدا، شهيد نجات اللهي و تختي را در کارنامه دارد، به تازگي سرديسي از سردار شهيد حاج قاسم سليماني ساخته است.
اين هنرمند در گفت‌وگويي با ايسنا به توضيحاتي درباره اثر جديد خود پرداخت و به پرسش هايي درباره ساخت مجسمه‌هاي شهري پاسخ داد.
او در ابتداي اين گفت وگو درباره ساخت سرديس سردار سليماني مي‌گويد: هفت روز پس از شهادت سردار، سازمان فرهنگي هنري شهرداري از من خواست که ساخت اين مجسمه را به صورت ورک شاپ در فرهنگسراي بهاران انجام دهم. زماني که براي انجام پروژه رفتم، امکانات لازم فراهم نشده بود ولي با اين حال مقداري گچ تهيه کردند که حدود يک ماه در خانه روي آن کار کردم. پس از تأييد، اثر تبديل به فايبرگلاس شد که در نهايت آن را به فرهنگسراي سليماني تحويل دادم و در همان جا نصب شد.
از نجيبي سوال کرديم که پروسه ساخت اين اثر به چه صورتي طي شده است؟ پاسخ مي‌دهد: يکسري عکس برايم ارسال شد و تعدادي عکس هم از اينترنت برداشتم که روي آنها و ويژگي‌هاي شخصيتي ايشان مطالعه کردم؛ البته اين اثر با عجله انجام شد و هنوز ۷۰ درصد از هزينه آن را پس از يک سال نداده‌اند.
سرديس سردار سليماني /ساخته جعفر نجيبي
او در ادامه درباره علت بدساخت بودن برخي از سرديس‌ها مي‌گويد: گاهي در برگزاري سمپوزيوم‌هاي شهري براي ساخت آثاري از مشاهير يا مفاخر، از هنرمندان جواني دعوت مي‌شود که تازه فارغ‌التحصيل شده و آغاز به کار کرده‌اند و همانند افرادي که سال‌ها در اين حوزه فعاليت کرده‌اند، تجربه ندارند. به همين دليل هنرمنداني که کارشان داراي امضا است و پيشکسوت هستند سعي مي‌کنند خودشان را وارد اين فضاها نکنند. مسوولان زيباسازي شهرداري‌ها هنوز متوجه نيستند که از کدام هنرمند بايد دعوت به کار کنند. نبايد کار هنري را به مناقصه گذاشت و با قيمت پايين به انجام رساند، هر کاري قيمتي دارد.
مجسمه کمال الملک ساخته جعفر نجيبي
اين هنرمند با بيان اينکه «گاهي برخي از آثار شهري به جاي زيبا ساختن شهر، آن را زشت مي‌کنند»، بيان مي‌کند: لازم است که سازمان زيباسازي شهري يا سازمان فرهنگ هنري شهرداري، جلساتي را با حضور اساتيد برگزار کند و سفارش آثار را تحت نظارت آنها انجام دهد. زماني که قصد سفارش يک سرديس يا پرتره را دارند بايد دو يا سه ماه به هنرمند زمان دهند تا تحقيق و مطالعه کند و هزينه اين مدت را نيز براي هنرمند در نظر بگيرند. انجمن مجسمه سازان بايد با هنرمندان جلساتي برگزار کند تا براي آثار سفارشي نسبت به سطح هنرمند، قيمت گذاري کنند.
همچنين از او سوال مي‌کنيم که آيا لزوما آثار هنري بايد زيبا باشند؟ پاسخ مي‌دهد: نه الزامي وجود ندارد ولي کار بدساخت و ضعيف شهر را زشت مي‌کند. اما کار مدرن و خشن تفاوت دارد؛ چراکه مي‌تواند بيانگر حس هنرمند باشد و بر اساس مباني و اصول هنرهاي تجسمي ساخته مي‌شود که ساخت آن با کار بدساخت تفاوت دارد. خود من هم کارهايي خشن و اسطوره‌اي دارم که بر اساس اصول ساخته شده است.
از آثار جعفر نجيبي
او در پاسخ به اين پرسش که چرا در بين آثار شهري، بيشتر به سرديس‌ها توجه مي‌شود؟ بيان مي‌کند: از ابتداي انقلاب به مدت ۱۵ سال رشته مجسمه سازي نداشتيم. پس از سال ۷۲، دانشگاه‌ها شروع به آموزش مجسمه سازي کردند که آن هم به صورت اصولي نبود؛ زيرا به لحاظ شرعي ايراد مي‌گرفتند که ساخت مجسمه از اين لحاظ اشکال دارد. به همين خاطر پس از فوت امام (ره) که روي سکه‌ها تصوير ايشان کار شد، اعلام کردند که زين پس ايرادي ندارد اگر تصوير شهدا به صورت مجسمه ساخته شود. اين امر خيلي خوب بود ولي چون مبلغ دستمزد هنرمندان حرفه‌اي بالا بود، به فکر برگزاري سمپوزيوم افتادند؛ البته همين امر نيز در ابتدا خوب بود، زيرا هنرمندان شناخته شده کنار هم جمع مي‌شدند و کار مي‌کردند و آثارشان نسبت به تفاوت ناچيز سطح آنها در شهر نصب مي‌شد. ولي به مرور اين روند تغيير کرد و امروزه مي‌بينيم که در سمپوزيوم‌ها از هنرمندان تازه کار که با هزينه کم کار مي‌کنند استفاده مي‌شود.
اين مجسمه‌ساز اضافه مي کند: اگر قرار باشد سمپوزيوم‌ها به درستي برگزار شوند، بايد پيش از آغاز، با هنرمنداني که در اين زمينه تجربه بيشتري دارند جلسه‌اي برگزار شود و سطحي که بايد رويداد را برگزار کنند، بسنجند؛ مثلا اگر قرار باشد سمپوزيوم در سطح کشوري برگزار شود بايد از هنرمندان درجه يک استفاده کرد و در سطح استاني هنرمندان درجه دو. همچنين در اين رويدادها جوان‌هايي که مي‌خواهند تجربه کسب کنند، بتوانند در کنار پيشکسوتان آموزش ببينند. در نهايت در بين آثار ساخته شده، آنهايي که سطح خوبي دارند در بوستان‌هايي به عنوان پارک مشاهير نصب شود؛ پيشنهاد مي‌شود به خاطر اينکه تمام سمپوزيوم ها يکنواخت نشوند، از سرديس‌هاي ماندگار به اندازه‌هاي سه متري در شهرهاي بزرگ نصب شود و از آثار هنرمندان درجه يک کشور استفاده شود.
به گزارش ايسنا، جعفر نجيبي متولد سال ۱۳۳۲ در شهرستان خوي در استان آذربايجان غربي است و در رشته مجسمه‌سازي در دانشکده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران دانش‌آموخته شده است.