يک باستان‌شناس معتقد است سازه تاريخي «استون‌هنج» به عنوان يک تقويم خورشيدي مورد استفاده قرار مي‌گرفته است.
به گزارش گالري آنلاين، ايسنا به نقل از لايوساينس نوشت، يک باستان‌شناس معتقد است بناي باستاني و مشهور «استون‌هنج» در گذشته به عنوان يک تقويم خورشيدي مورد استفاده قرار مي‌گرفت به نحوي که هر يک از سنگ‌ها نمايانگر يک روز و هر بخش از حلقه سنگ‌ها مرتبط با هفته‌ها بوده است.
يک تقويم خورشيدي دقيق، حدود ۳۶۵.۲۵ روز را در برمي‌گيرد. البته که در «گاه‌شمار ميلادي» که امروزه در بسياري از بخش‌هاي جهان مورد استفاده قرار مي‌گيرد، ۳۶۵ روز وجود دارد و هر چهار سال يک بار، يک روز به تعداد ۳۶۵ روز اضافه مي‌شود.
باستان‌شناسان سال‌ها در تلاش براي تشخيص کاربرد اصلي اين سازه ۵۰۰۰ ساله بوده‌اند و در اين ميان فرضيه‌هاي متفاوتي را مطرح کرده‌اند، اين‌که «استون هنج» به عنوان گورستان مورد استفاده قرار مي‌گرفت و يا محل برگزاري مراسم‌هاي تشريفاتي بود و يا به عنوان تقويم باستاني مورد استفاده قرار مي‌گرفت از جمله اين فرضيه‌ها بود.
«تيموتي دارويل» استاد باستان‌شناسي دانشگاه «بورنموث» در بريتانيا در تحقيقاتي که در يکم مارس در «ژونال انتيکيتي» منتشر شد، اين‌طور نوشته است: «محققان سال‌ها شواهدي از مورد استفاده قرار گرفتن «استون‌هنج» به عنوان يک گاه‌شمار ماقبل تاريخ (يک تقويم نوسنگي) را مشاهده کرده بودند. نحوه استفاده دقيق از اين تقويم با اين حال هنوز مشخص نيست.»
«دارويل» براي اين‌که بتواند نحوه کاربرد «استون‌هنج» را متوجه شود، از عددشناسي سنگ‌ها کمک گرفت. به گفته «دارويل»، «استون‌هنج» ۳۰ سنگ عظيم را شامل مي‌شد که از بخش بالا توسط ۳۰ سنگ مستطيلي شکل به يکديگر متصل شده بودند؛ البته تعدادي از اين سنگ‌ها امروزه از محل اصلي افتاده و يا به طور کلي گم شده‌اند. اين ۳۰ سنگ نمايانگر ۳۰ روز بودند. اگر اين ۳۰ روز را در ۱۲ ماه ضرب کنيم، ۳۶۰ روز حاصل مي‌شود.
به گفته «دارويل» در داخل حلقه سنگ‌ها، ۱۰ سنگ که با فاصله و به صورت دوتايي قرار داشتند. يعني ۵ جفت سنگ در داخل اين حلقه وجود داشت که مي‌تواند نمايانگر پنج روز اضافي باشد تا درنهايت ۳۶۵ روز شکل بگيرد. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت، «استون‌هنج» از همان ابتدا براي اين ساخته نشده بود که به عنوان «تقويم خورشيدي» مورد استفاده قرار بگيرد.
علاوه بر اين، چهار «سنگ پايگاهي» نيز خارج از حلقه ۳۰ تايي سنگ‌ها وجود داشت. اين چهار سنگ مي‌توانند نشانگر لزوم اضافه شدن يک روز در هر چهار سال يک‌بار باشند تا در نهايت يک سال خورشيدي ۳۶۵.۲۵ روز را شامل شود.
«دارويل» به اين نکته اشاره کرد که دو مورد از سنگ‌هاي حلقه ۳۰تايي باريک‌تر از ساير سنگ‌ها هستند. همچنين فاصله بين اين دو سنگ که باستان‌شناسان آن‌ها را با نام‌هاي «S۱۱» و «S۲۱ » مي‌شناسند با يکديگر و ساير سنگ‌هاي اطرافشان بسيار بيشتر است. اين نکته مي‌تواند نشانگر اين مسئله باشد که براي افراد سازنده «استون‌هنج» هر دهمين روز در اين حلقه اهميت خاصي داشته و شايد محدوده زماني شبيه به «يک هفته» براي آن‌ها بوده است.
متخصصان مدت‌ها است که مي‌دانند «استون‌هنج» براي هم‌تراز شدن با انقلاب تابستانه و زمستانه ساخته شده است. «دارويل» معتقد است اين توازن و هم ترازي مي‌توانست در استفاده صحيح از تقويم موثر باشد.
«استون‌هنج» در حوالي ۳۰۰۰ تا ۲۰۰۰ پيش از ميلاد ساخته شده و در طول زمان دچار تغييراتي شده بود. به گفته «دارويل» بخش‌هايي از «استون‌هنج» که يک تقويم را شکل مي‌دهند در حوالي بين ۲۶۲۰ تا ۲۴۸۰ پيش از ميلاد ساخته شده‌اند.
زماني که «استون‌هنج» براي نخستين‌بار ساخته شد، مردم بيشتر به حرکات ماه توجه نشان مي‌دادند و با گذشت زمان بيشتر به استفاده از تقويم خورشيدي راغب شدند. در آن زمان سيستم نوشتار در بريتانيا مورد استفاده قرار نمي‌گرفت بنابراين نمي‌توان علت اين تغيير را دريافت. يکي از فرضيه‌ها اين است که تاکيد اعتقادات مذهبي بيشتر به خورشيد و حرکات آن تغيير پيدا کرد.
«دارويل» اطمينان ندارد که اين تقويم خورشيدي چگونه و چرا شکل گرفته است. تقويم‌هاي خورشيدي در حوالي همان زماني که «استون‌هنج» ساخته شد در بين‌النهرين و مصر ساخته مي‌شدند. «دارويل» معتقد است، شايد ايده ساخت اين تقويم خورشيدي از راه‌هاي تجاري دور و دراز به بريتانيا رسيده باشد. البته اين امکان نيز وجود دارد که مردم بريتانيا بي آن‌که از وجود سازه‌هاي مشابه در خاوميانه اطلاع داشته باشند، اين تقويم خورشيدي را ساخته باشند.