موزه واتيکان اجازه داد نقاشي ناتمام «سنت جروم» ـ اثر لئوناردو داوينچي ـ به مدت ۱۰۰ روز در آخرين محل زندگي اين هنرمند به نمايش گذاشته شود.
به گزارش گالري آنلاين، ايسنا به نقل از گاردين نوشت، وقتي «لئوناردو داوينچي» در سال ۱۵۱۶ با پادشاه فرانسه سوگند وفاداري کرد و دعوت فرانسوا اول را براي زندگي در فرانسه پذيرفت، سه عدد از مشهورترين آثار خود شامل «سنت جان باپتيست»، «باکره و کودک با سنت آن» و مشهورترين نقاشي‌اش «موناليزا» را نيز با خود به فرانسه برد که هر سه نقاشي هم‌اکنون در موزه لوور پاريس نگهداري مي‌شوند.
با اين حال، برخي از کارشناسان آثار «لئوناردو داوينچي» عنوان کرده‌اند که ممکن است او نقاشي ديگري را نيز به فرانسه برده باشد؛ يک نقاشي ناتمام که «داوينچي» مجددا روي آن کار کرد و آن را بهبود بخشيد اما علي‌رغم اينکه بيش از ۳۰ سال آن را در نزديکي خود نگه داشت، هرگز تکميل نشد.
نقاشي «سنت جروم در بيابان» که لئوناردو در دهه ۱۴۸۰ شروع به کار کرد، به ندرت خانه دائمي خود را در موزه‌هاي واتيکان ترک مي‌کند اما امروز و در نتيجه يک قرارداد در خانه‌اي در کلوس لوس ـ نزديک قلعه سلطنتي در غرب فرانسه ـ که داوينچي بيش از دو سال تا زمان مرگش در آن زندگي کرد، به نمايش گذاشته شده است.
«فرانسوا سنت بريس» که خانواده‌اش صاحبخانه «کلوس لوس» است، در اين زمينه مي‌گويد: «۵۰۰ سال پس از مرگ لئوناردو داوينچي، ما اين نقاشي را به مدت ۱۰۰ روز در اينجا خواهيم داشت. بسيار فوق‌العاده است که اين اثر را به ما قرض داده‌اند که يک بوم منحصر به فرد است، اثري در حال پيشرفت که هر چه بيشتر به آن نگاه کنيم زنده‌تر مي‌شود. در آن ما عملکرد مغز داوينچي، تکنيک‌هايش، هوش و طراحي او را مي‌بينيم. اميدواريم بازديدکنندگان به اينجا بيايند تا در مورد آن فکر کنند».
کمتر از ۲۰ نقاشي از آثار «لئوناردو داوينچي» تاکنون باقي مانده که البته نقاشي «سنت جروم در بيابان» بهترين و در واقع درخشان‌ترين آنها نيست؛ اين اثر نقاشي غم‌انگيز و عمدتاً بي‌رنگ قديس لاغر و توبه‌کار قرن چهارم که پدر کليساي مسيحي محسوب مي‌شود را نشان مي‌دهد که با سنگ بر سينه‌اش مي‌کوبد.
«سنت جروم» محققي که در سال‌هاي اقامت در بيابان، کتاب مقدس را از يوناني و عبري به لاتين ترجمه کرد، موضوعي محبوب در دوره رنسانس بود که هم نماد انسان‌گرايي و هم دين بود.
اين نقاشي زماني که «لئوناردو» در سال ۱۴۸۱ در فلورانس زندگي مي‌کرد سفارش داده شد و زماني که در سال ۱۴۸۲ به ميلان نقل مکان کرد ناتمام ماند. اين اثر در طول قرن‌ها چندين بار ناپديد شد و دوباره ظاهر شد و سرانجام در سال ۱۸۵۶ در يک مغازه امانت فروشي پيدا شد و توسط پاپ پيوس نهم خريداري شد.
«گيدو کورنيني» از مسئولان موزه واتيکان مي‌گويد که ناتمام بودن اين نقاشي براي مورخان هنر و کارشناساني که از آن براي تحليل بسياري از تکنيک‌ها و ويژگي‌هاي آثار لئوناردو به عنوان يک هنرمند استفاده کرده‌اند، جالب‌تر شده است.