«خانه موزه لرزاده» مدتي است به بهانه بازسازي تعطيل شده، در حالي‌که مشخص نيست شهرداري به عنوان مالک اين بناي ثبت شده در فهرست آثار ملي، براي هر نوع تغيير و يا دخل و تصرف در آن از ميراث فرهنگي مجوزهاي لازم را گرفته است؟ از طرفي، وضعيت نامعلوم اين خانه موزه، نگراني‌هايي را درباره سرنوشت مبهم آن ايجاد کرده است.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، در انتهاي يکي از کوچه‌هاي بهار شيراز در خيابان شريعتي تهران، خانه‌اي با معماري مدرن و معاصر به چشم مي‌خورد؛ خانه‌اي که محلي‌ها از نام و نشانش چيزي نمي‌دانند و شايد تنها معماري نامتقارن آن به چشمشان آمده باشد. خانه استاد حسين لرزاده ـ معمار معاصر ـ که بعد از فراز و نشيب‌هايي، از سال ۱۳۹۸ به عنوان موزه به حيات خود ادامه داده است.
اين روزها اما «خانه لرزاده» که ميان ساختمان‌هاي بلند محصور شده، در بلاتکليفي به سر مي‌برد و معلوم نيست چه سرنوشتي در انتظارش است. از ابتداي سال درهاي اين موزه را بدون اطلاع‌رساني به روي مردم بسته‌اند و شهرداري که مالک آن است، بي‌سر و صدا به باسازي آن پرداخته و تا کنون نيز پاسخگوي وضعيت خانه لرزاده نبوده است. در طول مدتي هم که درهاي اين خانه بسته شده، نگراني‌ها و واکنش‌ها نسبت به وضعيت نامعلوم آن بيشتر شده است، با اين وجود شهرداري بدون توجه به اين واکنش‌ها همچنان به کار خود ادامه مي‌دهد. بررسي و پرس‌وجوهاي ميداني خبرنگار ايسنا حاکي از اين است که درهاي خانه لرزاده ديگر قرار نيست به عنوان موزه به روي مردم باز باشد و شايد دفتري براي استقرار نيروهاي اداره شهرسازي شود.
محلي‌ها مي‌گويند درهاي خانه از روزهاي ابتدايي سال ۱۴۰۱ بسته شده و هيچ‌کس اجازه بازديد از «خانه موزه لرزاده» را ندارد. جلوي درِ اصلي آن خاک و آجر ريخته‌اند و کارگران حدود دو هفته‌اي است از سوي شهرسازي مسؤول شده‌اند که نماي بيروني آن را باسازي کنند. کارگران نيز از ماجراي «خانه لرزاده» و سرنوشت آن خبري ندارند و مي‌گويند که فقط مسؤول باسازي اين خانه هستند و حتي نمي‌دانند که با پايان باسازي قرار است درهاي موزه باز شود يا خير؟
بازسازي نماي بيروني خانه تاريخي لرزاده/ ۸ تير ۱۴۰۱
اين خانه سه طبقه با نماي آجري را «حسين لرزاده»، يکي از استادان بزرگ معماري در دوران معاصر با سبک و سياق خود و تلفيقي از معماري مدرن و سنتي، براي سکونت خود و خانواده‌اش در دهه ۳۰ طراحي کرد که تا واپسين لحظات زندگي‌اش در آن‌جا سکونت داشت. اين معمار طراح و مجري آرامگاه حکيم ابوالقاسم فردوسي، سردر بانک شاهي (بانک تجارت کنوني) و مسجد اعظم قم بوده و حتي در مرمت و تغيير بخش‌هايي از حرم امام حسين (ع) در شهر کربلا فعاليت داشته است.
پس از مرگ لرزاده (سال ۱۳۸۳) سرنوشت ديگري براي اين خانه رقم خورد و با هدف ايجاد موزه در همان سال به تملک شهرداري درآمد، اما سال‌ها طول کشيد تا دَرِ اين خانه تاريخي را به عنوان «موزه» به روي مردم باز کند و در اين سال‌ها کاربري‌هاي ديگري، همچون کافي‌شاپ و گلخانه را تجربه کرد. سرانجام بعد از ۱۵ سال به عنوان «خانه معماري ايران» در مهرماه ۱۳۹۸ افتتاح شد.
دو سال بعد از آن‌که «خانه لرزاده» توسط شهرداري خريده شد، به ثبت ملي رسيد. شايد اين اتفاق خاطرها را براي حفظ اين خانه جمع مي‌کرد، اما تعرض به اين خانه جور ديگري رقم خورد. با اين بهانه که «خانه لرزاده» حريم اختصاصي ندارد، اطراف آن شروع به ساخت‌وساز کردند و با ايجاد ساختمان‌هاي بلندمرتبه حريم آن را کور کردند. حتي درباره يکي از اين ساختمان‌هاي هفت طبقه که در نزديکي خانه لرزاده قرار دارد، شوراي شهر تذکراتي داد و خواستار تخريب ساختمان هفت طبقه شد. اداره ميراث فرهنگي تهران هم در واکنش به آن گفت که اين خانه تاريخي حريم اختصاصي نداشته است، براي همين در زمان ساخت‌وساز در حريم آن از ميراث فرهنگي استعلام نگرفته‌اند.
ساختمان هفت طبقه‌اي که در حريم خانه تاريخي لرزاده قرار دارد
انتظار مي‌رود شهرداري و ميراث فرهنگي نسبت به وضعيت اين بناي تاريخي که ميراث ملي از يک معماري مدرن و در عين حال سنتي است، پاسخگو باشند. ايسنا همچنين پيگير پاسخ مسؤولان شهرداري و ميراث فرهنگي درباره سرنوشتي است که در سکوت و بي‌خبري براي اين بناي تاريخي رقم زده مي‌شود.