مرکز فرهنگي ژرژ پمپيدوي پاريس امسال چهل ساله شد. در همين راستا مديران اين مجموعه نمايشگاههاي بي سابقهاي را در اين مرکز برپا خواهند کرد.
مرکز ملي هنر و فرهنگ پمپيدو در ژانويه ۱۹۷۷ افتتاح شد. تنها چند روز پس از افتتاح با موفقيت بي سابقه اي مواجه شد و امروز به يکي از مهمترين مکانهاي فرهنگي گردشگري در جهان بدل شده است.
رنزو پيانو، معمار اين ساختمان بود که مدتها است در فهرست ميراث يونسکو قرار گرفته است. يکي از همکاران او برنارد پلاتر ميگويد: "يکي از مهمترين خواستههاي رنزو پيانو درآنزمان بازگشايي اين مرکز بود. آنها منتظر واکنش مردمي بودند که به اين مرکز ميآمدند. مردمي که شايد بدليل معماري پيچيده اين مجموعه جلب نمايشگاهها و موزههاي آن شدند."
مساحت اين ساختمان ۱۰۴ هزار متر مربع است.
برخي آنرا "بانوي مقدس لولهها" مينامند و برخي ديگر مي گويند شباهت زيادي به کارخانههاي پتروشيمي دارد.اما در گذر زمان اين ساختمان به بخش جداناشدني پاريس تبديل شده است.
رئيس کنوني اين مرکز فرهنگي و هنري ميگويد: " ساختمان پمپيدو شکاف عميق معماري با ديگر ساختمانهاي پاريس تاريخي دارد. مانند سفينه اي است در مرکز شهر پاريس. خصوصاً اينکه پمپيدو در يکي از تاريخيترين محلههاي پاريس واقع شده است. اما موزههاي آن هم با نوع سنتي پاريس متفاوت است. مرکز پمپيدو امکان اين را ميدهد که وارد و خارج شويد بدون اينکه احساس ورود به يک مکان مقدس را بکنيد. مرکز پمپيدو ادامه شهر و مردم و خيابان است."
نام بسياري از هنرمندان بزرگ معاصر و کارهاي آنها بارها در پمپيدو بسياري را از سراسر جهان به پاريس کشانده است. تنها براي مشاهده کارهاي سالوادور دالي از نزديک ۹۰۰ هزار نفر به پاريس و اين مرکز آمدهاند. تنها در سال ۲۰۱۶ بيشتر از ۳ ميليون نفر از اين مرکز فرهنگي ديدن کردهاند. آخرين نمايشگاه پمپيدو به آثار مهمي از ماگريت نقاش اختصاص دارد.
منبع: يورونيوز
