آثار هنرمند بريتانيايي باربارا هپورث در يک نمايشگاه بزرگ در استراليا به نمايش درآمد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از هنرآنلاين، در موزه هنر مدرن هايد ملبورن، نوعي سکوت محترمانه وجود دارد. بين ديوار‌هاي خاکستري، مجسمه‌هاي مدرنيستي باربارا هپورث (Barbara Hepworth) به طرز هنرمندانه‌اي چيده شده‌اند. اين اولين بار است که آثار هنرمند بريتانيايي باربارا هپورث در يک نمايشگاه بزرگ در استراليا به نمايش گذاشته مي‌شود و شامل بيش از ۴۰ اثر از مجموعه‌هاي ملي، بين‌المللي و خصوصي است. اين هنرمند فقيد بريتانيايي بسيار پرکار بوده و حدود ۶۰۰ مجسمه ساخته است.
هپورث در طول زندگي خود ناديده گرفته شد. هنري مور، هنرمند معاصر او اغلب به اشتباه به عنوان مبدع مجسمه‌هايي که درون خود حفره دارند شناخته مي‌شود، اما در سال ۱۹۳۱ هپورث اولين کسي بود که پيکر‌هاي سوراخ شده را ساخت و اين تکنيک به مشخصه کار‌هاي او و بعد‌ها، هنري مور تبديل شد. تکنيکي که هپورث معرفي کرد، تأثيري پايدار بر مجسمه‌سازي انتزاعي مدرن داشته است.
با تغيير فضاي اجتماعي در دهه گذشته، باربارا هپورث سرانجام به حق خود رسيده است. لسلي هاردينگ، مدير هنري موزه هنر مدرن هايد، مي‌گويد: «ما براي معرفي آثار زنان هنرمندي که مورد غفلت قرار گرفته‌اند، يا قدرداني کاملي از دستاورد‌هاي آن‌ها صورت نگرفته است، تلاش زيادي داشته‌ايم. کار هپورث واقعاً هنوز هم بسيار معاصر و تازه است و با مضاميني که بسيار جهاني هستند با زمان حال ما صحبت مي‌کند.»
نمايشگاه In Equilibrium توسعه سبک هنرمند را دنبال مي‌کند. او در طول نيم قرن روي سنگ، چوب، برنز و موارد ديگر به هر دو شکل صيقلي و خام کار کرد. در اين مجموعه علاوه بر مجسمه‌ها، طرح‌هاي دوبعدي ديده مي‌شود که نمونه‌هاي اوليه مقدماتي براي مجسمه‌ها نيستند، بلکه بيشتر کاوش‌ايده‌هاي مشابه هستند.
موضوعات خاصي در همه آثار هپورث وجود دارد. به عنوان مثال «چشم» که اغلب به صورت سوراخي در يک فرم جامد ارائه مي‌شود و مي‌تواند با رنگ‌هايي مثل آبي و قرمز نمايان شود. اين آثار نشان دهنده موضوع مداوم رابطه بين جهان و بدن فردي است. همانطور که هپورث نوشت: «رنگ در فرورفتگي‌ها مرا به عمق آب، غار‌ها يا سايه‌هايي عميق‌تر از خود فرورفتگي‌هاي حک‌شده فرو مي‌برد.»
علاقه هپورث به رياضيات و اعداد را نيز مي‌توان در کار‌هاي او مشاهده کرد. در سال ۱۹۳۵ او مطلبي در مورد «تنديس‌سازي معادلات رياضي» نوشت. دقت موجود در آثارش نيز بيانگر همين مسأله است.
طراحي معماري نمايشگاه توسط استوديو برايت ملبورن، متفکرانه و دوست داشتني است. نکته قابل توجه، دو اتاق پوشيده از پرده است که مهمترين آثار در آن‌ها به نمايش درآمده است. اولي با عنوان کورينتوس (۱۹۵۴) تقريباً نيم تن وزن دارد و در يک تکه چوب حکاکي شده است، که در برابر يک پرده سبز تيره‌ايستاده است. اتاق دوم شامل دو فرم منفرد Chûn Quoit (۱۹۶۱) و Trezion (۱۹۶۴ ) است که هر دو از برنز ساخته شده‌اند، يکي به شکل ورقه و ديگري به شکل چشم، مقابل پرده‌هاي قهوه‌اي قرار گرفته‌اند.
چيزي که در مورد آثار هپورث قابل توجه است، حس صميميت است، زيرا خودش تمام بخش‌هاي مجسمه را از ايده تا اجرا انجام داده است و اثر دست هنرمند در آثار او مشهود است. آثار او ترکيبي از فرم‌ها و نقوش جاودانه است، به ويژه ايده رابطه انسان با منظره.
هپورث همچنين يک طراح ماهر بود. پس از اينکه دخترش سال ۱۹۴۴ در بيمارستان بستري شد، براي مشاهده روش‌هاي جراحي به بيمارستان رفت و بين سال‌هاي ۱۹۴۷ و ۱۹۴۹، نزديک به ۸۰ طرح از اتاق‌هاي عمل با گچ، جوهر و مداد تهيه کرد. او مجذوب شباهت‌هاي جراحان و هنرمندان شده بود و عقيده داشت بين کار و رويکرد پزشکان و جراحان با نقاشان و مجسمه‌سازان، قرابت نزديکي وجود دارد.
هپورث سال ۱۹۷۵ در ۷۲ سالگي در آتش‌سوزي استوديو خود درگذشت.