فيليپس مجموعه اي از آثار چاپ تولوز لوترک مربوط به دوره کاري سالهاي (1891–1899) هنرمند را به نمايش گذاشته است.
به گزارش گالري آنلاين، اين نمايشگاه که با همکاري موزه هنرهاي زيباي مونترال برگزار شده است براي اولين بار در امريکا به معرض ديد عموم در آمده است.
حاصل طول زندگي حرفه‌اي تولوز لوترک که کمتر از بيست سال بود، ۷۳۱ بوم، ۲۷۵ آبرنگ، ۳۶۵ چاپ و پوستر ۵۰۸۴ طراحي، تعدادي کار سراميک و رنگ‌آميزي روي شيشه و تعداد نامعلومي آثارش گمشده است. او از نقاشان امپرسيونيست به خصوص کارهاي فيگوراتيو مانه و دگا الهام گرفته است و سبک کار او نيز تحت تأثير چاپ‌هاي چوبي ژاپني بوده است که در آن هنگام در محافل هنري پاريس محبوبيت داشت.
در کارهاي تولوز لوترک مي‌توان شباهت‌هاي بسياري با اثر بار در فولي-برژر و پشت صحنه رقص باله اثر دگا دارد. او به خوبي از مردم در محيط کارشان همراه با رنگ و حرکت زنده، در زندگي شبانه نقاشي و طراحي مي‌کرد. او استادانه از افراد در جمعيت نقاشي مي‌کرد به طوري که به شدت منفرد بودند؛ و زماني که نقاشي‌اش کامل مي‌شد از سيلوئت فيگورها شخصيت آنها قابل شناسايي بود و اسم بسياري ازين اشخاص ثبت شده است. برخورد او با سوژه‌اش چه پرتره و چه با صحنه‌هاي زندگي شبانه يا جزئيات در عين حال هم احساسي و هم بي‌عاطفه توصيف شده است.
آثار استادانه او از مردم بستگي بسياري به شيوهٔ نقاشانه‌اي دارد که حاوي خطوط بلند و ضرب قلم‌هايش دارد. او اکثراً از قلم‌موهاي موبلند و نازک استفاده مي‌کرد که باعث مي‌شد قسمت زيادي از نواحي طراحي شده خالي بماند. بسياري از آثار او را مي‌توان طراحي‌هاي رنگي توصيف کرد.
آخرين کلماتي که گفت براي خداحافظي با پدرش اين بود: Le Vieux Con! که يعني «احمق پير» که هم‌معني ساده و هم توهين‌آميز دارد. هرچند روايت ديگري هست که مي‌گويند گفته Je savais papa, que vous ne manqueriez pasl’hallali که يعني ميدانم پدر، که از مرگ نخواهي گريخت.
بعد از مرگ تولوز لوترک مادرش و فروشنده آثارش Maurice Joyant آثارش را ترويج دادند. مادرش مبلغي را هزينه کرد تا موزه‌اي از آثار او در محل تولدش بسازند. موزه تولوز لوترک بزرگترين مجموعه از نقاشي‌هاي او را دارد.