به گفته معاون سفارت مکزيک در ايران، نمايشگاه عکس، نقاشي و عروسک‌سازي با مضمون فريداکالو و ديگو ريورا در مجموعه فرهنگي و تاريخي نياوران برگزار مي‌شود.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايرنا، ديه‌گو روييز با اعلام اينکه نمايشگاه با عنوان فريدا و ديگو: زندگينامه در مجموعه فرهنگي و تاريخي نياوران برگزار خواهد شد، گفت: اين نمايشگاه از سه بخش تشکيل شده است. نخست مجموعه ۶۰ تايي آثار عکاسي است که از خانه موزه فريدا کالو و ديگو ريورا در مکزيکو سيتي براي ما ارسال شده است که شامل عکس‌هايي از آلبوم‌هاي خانوادگي اين دو نفر است. اين دو يک زوج هنري هستند که آثار آنها در تمام دنيا معروف است.
مسئول بخش فرهنگي سفارت مکزيک ادامه داد: بخش دوم نمايشگاه مجموعه‌اي از تابلوهايي است که توسط نقاش‌هايي از شهرهاي مختلف ايران درباره شخصيت فريدا کالو کشيده شده است. در بخش سوم مجموعه عروسک‌هايي در معرض ديد مردم قرار مي‌گيرد که با تم فريدا کالو روي آنها کار شده است، هنرمندان ايراني و همسر سفير مکزيرک در ايران در اين مجموعه آثار خود را به نمايش گذاشتند.
همکاري بخش‌هاي مختلف در برگزاري يک نمايشگاه
روييز با بيان اينکه نمايشگاه با عنوان فريدا و ديگو: زندگينامه،مجموعه تاريخي و فرهنگي نياوران است و در تالار آبي برگزار مي‌شود، افزود: اين نمايشگاه از روز سه‌شنبه ۱۲ ارديبهشت تا ۲۳ ارديبهشت از ساعت ۹ تا ۱۸ براي عموم قابل بازديد است. نمايشگاه در روز دوشنبه ۱۲ ارديبهشت افتتاح مي‌شود. اين نمايشگاه فقط براي بازديد است و فروش ندارد.
به گفته معاون سفارت مکزيک در ايران مجموعه عکس، از طرف موزه فريدا و ديگو معرفي شده بود و پس از مذاکرات و جلساتي که با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، وزارت امور خارجه، وزارت ميراث‌فرهنگي، گردشگري و صنايع‌دستي انجام شد، توافق شد تا اين مجموعه در نياوران معرفي شود.
او افزود: نمايشگاه با عنوان فريدا و ديگو: زندگينامه، در نتيجه همکاري ايکوم ايران (شوراي بين‌المللي موزه‌ها)، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، سفارت مکزيک، ميراث‌فرهنگي، گردشگري و صنايع‌دستي، انتشارات شمع و مه و مجموعه فرهنگي و تاريخي نياوران برگزار مي‌شود.
در ادامه پيام موزه خانه استوديو ديگو ريورا و فريدا کالو را درباره برگزاري اين نمايشگاه مي‌خوانيد.
فريدا کالو و ديگو ريورا: زندگينامه
اين جفت بهترين سمبل هستند،
مجموعه تمام نيروها
و شروع تمام شکل‌ها.
اين زوج، دوران پيش از خودشان را احيا کردند، زماني قبل از زمانشان.
ديگو ريورا و فريدا کالو يکي از مشهورترين زوج هاي تاريخ هنر مکزيک هستند. فضاي پر جنب و جوشي که بر زندگي فرهنگي مکزيک در قرن بيستم احاطه داشت وام گرفته از شخصيت دلرباي آنها بود.
رابطه شان (از ازدواجشان در اوت ۲۹ ۱۹ تا زمان مرگ فريدا) تقريبا در طول ۲۵ سال با تعداد بي‌شماري از آشتي‌ها و جدايي‌هاي ناموفق تعريف شد که از قلمرو محدوده خصوصي فراتر رفت و عمومي شد. فراز و نشيب زندگي خصوصي‌شان و عشقي که پروراندند، علاوه بر گرايش سياسي‌شان عوامل موثري بودند در بوجودآمدن الگوهاي جديد هنري که از آرمان‌گرايي به‌دور بود. در اين الگوهاي جديد، خالق اثر نقش بلامنازع ابزاري در کنش اجتماعي دارد.
محوريت عاشقانه بين کالو و ريورا روشنفکران، سياستمداران و مشاهير را گرد هم آورد. خانه آنها مرکز گردهمايي و اتاق فکر در زندگي اجتماعي و سياسي مکزيک بود. دوره‌هاي متناوبي که طي آن در ايالات متحده زندگي مي‌کردند، به دليل مأموريت‌هايي که ريورا دريافت مي‌کرد، به شکل‌گيري ديدگاه‌هاي آنها در مورد سرمايه‌داري، پيشرفت و انقلاب کمک کرد، اما همچنين نقطه گسستن در روابط شخصي آنها بود. فريدا کالو زندگي در خانه آبي را ترجيح مي‌داد، در حالي که ديگو ريورا مي‌توانست از پانورامايي که آن جهان به او مي‌داد در صحنه هنر بين‌المللي استفاده کند.
بازگشت او به مکزيک نقطه عطف ديگري بود: اين زوج در پايان سال ۱۹۳۹ از هم جدا شدند تا يک سال بعد دوباره در سانفرانسيسکو ازدواج کنند. آن زمان‌ها دوران فعاليت و جنب و جوش زياد بود: ريورا نقش کليدي در تصميم دولت مکزيک براي ورود لئون تروتسکي تا آخرين تبعيدش را ايفا کرد. از سوي ديگر، همزيستي هر دو با بنيان‌گذار سوررئاليسم، آندره برتون، به نويد برگزاري نمايشگاهي انفرادي منجر شد که فريدا کالو آنرا در سال ۱۹۳۹ به پاريس مي‌برد. در طول سال‌ها، آنها شبکه‌اي از مشارکت با هنرمندان و روشنفکران را ايجاد کردند که بخشي از نيروهاي مدرنيته کشور را تشکيل مي‌دهند.
اين نمايشگاه عکس‌هاي واقعي از نويسندگان برجسته‌اي که دوستان وهمکاران اين زوج بودند را گرد هم مي‌آورد، از جمله مانوئل آلوارز براوو، نيکلاس موراي، گيرمو کالو، پيتر جولز، گيرمو زامورا، خوان گوسمانوادوارد وستون. اين تصاوير لحظات مهمي از زندگي فريدا کالو و ديگو ريورا را نشان مي‌دهد: دومين عروسي آنها، رابطه آنها با ديوارنگاران ديويد آلفارو سيکيروسوخوزه کلمنته اوروزکو، و همچنين رابطه آنها با دنياي هنري آن زمان. همچنين به درد و رنج و زوال جسماني کالو، و به فعاليت سياسي او مي پردازد و از جمله آخرين پرتره وي را که چند روز قبل از مرگش، در ژوئيه ۱۹۵۴ در آن به تصوير کشيده شده است را ارائه مي‌کند.
خانه موزه استوديو ديگو ريورا و فريدا کالو به لطف همکاري محققان و مؤسساتي که به نفع حفاظت از ميراث هنري و انتشار آن به عنوان يکي از ارزش‌هاي اساسي کار ما، خاطره اين بازيگران برجسته صحنه هنر مکزيک را در گنجينه عکس خود حفظ مي‌کند.