غلامرضا تختي بيشک يکي از جذابترين چهرههاي تاريخ معاصر است. اين جهان پهلوانِ خوشنام، از زمان درگذشتش در ۱۷ دي ماه سال ۱۳۴۶ تا به امروز، موضوع آثاري در حوزههاي مختلف فرهنگي و هنري، از شعر و سينما و هنرهاي تجسمي بوده است؛ به همين سبب هر هنرمند به نوعي و از منظري، تختي را روايت کرده است. خسرو حسنزاده، نقاشي که مدت کوتاهي از درگذشتش ميگذرد هم از جمله هنرمنداني است که تختي را دستمايه آثار خود قرار داده بود. او در گفتوگويي تختي را نقطه وصل خود با تهران و به تبع آن ايران عنوان کرده بود.

به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، جهان پهلوان تختي از مهمترين چهرههاي ورزشي و تاريخ معاصر ايران است. او که به باور بسياري نماد پهلواني در ميان جامعه ايران است، موضوع آثار طيف وسيعي از هنرمندان بوده است. به همين سبب نيز آثار خلق شده درباره اين چهره نامآشنا محدود به چند اثر نيست.
اما يکي از آثار خلق شده که به تکريم جهان پهلوان تختي اختصاص يافته بود سال ۲۰۱۰ از سوي موزه بريتانيا خريداري شد؛ اين اثر با عنوان «تختي» را خسرو حسن زاده (۳۰ آذر ۱۳۴۲ – ۱۱ تير ۱۴۰۲) خلق کرده بود. «تختي» البته يکي از هفت اثر چندرسانهايِ خسرو حسنزاده بود که به تکريم بزرگاني اختصاص داشت که در نگاه هنرمند جنبهاي قهرمانانه داشتند.
اثر اين نقاش معاصر از تختي، با عناصري که پيشتر در بازارچههاي جنوب تهران ديده ميشد خلق شده است؛ ضرب زورخانهاي، صداي صلوات و «ياعلي» مرشد.

خسرو حسنزاده از هنرمندان معاصر در آثار خود به عشق، تنهايي، انسان و مباحثي همراه با بار اجتماعي پرداخته است. او از جمله هنرمنداني است که آشکارا دغدغه مسائل اجتماعي و تعابيري از فرهنگ عامه را در آثار خود به کارگرفته است.
اين هنرمند اثر ديگري از تختي نيز دارد که با آن به ياد سپرده شده است.

اين اثر که با تکنيک چاپ سيلک و لعابکاري روي کاشي صورت گرفته، يکي از شاخصترين نمونههاي اين مجموعه است. اين اثر که پرترههايي از جهان پهلوان تختي را به نمايش گذاشته را ميتوان به نوعي اداي احترام به او و از سوي ديگر يادآوري اصول و روش زندگياش دانست. در حقيقت «تختي» فراتر از يک نام، چهرهاي براي يادآوري اصول اخلاقي است.
يکي از ويژگيهاي کار حسنزاده به کارگيري مواد و مصالح متنوعي چون کاشي و چاپ سيلک اسکرين در ابعاد وسيع بود.
به کاربردن کاشيهاي رنگي که در تضاد با ترکيببندي کاشيهاي سنتي است، با رنگهاي درخشان و تند ديزاين شده است. بعضي کارشناسان هنر تجسمي معتقدند که حسن زاده با استفاده از چهره تختي و رنگها به دنبال نمايش بطن جامعه ايراني است که با گذشت چند دهه از مرگ تختي، ارزشهاي تازهاي را خلق کرده است. از همينرو بعضي معتقدند که اين اثر هنرمند نگاهي دروني است از آنچه که در حال تغيير است.

حسن زاده در يکي از گفتوگوهاي خود گفته بود: «من در لندن هم استوديو دارم اما مگر ميشود در لندن نشست و تختي کشيد؟ تختي متعلق به اينجاست، من وقتي در تهران هستم ميتوانم آنچه ميخواهم را کار کنم.»
پيکر خسرو حسن زاده چهارشنبه (۱۴ تير ماه) از مقابل خانه هنرمندان تشييع شد. او ـ ۱۱ تيرماه ـ بعد از يک هفته بستري شدن در بيمارستان درگذشت.
آرمان استپانيان، ابراهيم حقيقي، بهزاد شيشه گران، علي اکبر صادقي، سميرا عليخان زاده، بهنام کامراني، نصرت الله مسلميان، منوچهر معتبر، نيکزاد نجومي و شهرام کريمي از ديگر هنرمنداني هستند که پيشتر آثاري را پيرامون تختي به عنوان موضوع اثر خلق کردند. اثر خلق شده و نمايشگاه برپا شده با موضوع «جهان پهلوان تختي» بسيار است.
بهزاد شيشهگران نقاش، طراح، گرافيست پيشکسوت نيز سال ۱۳۶۸ نمايشگاهي را با چهرههايي از غلامرضا تختي برپا کرده بود. او بيش از ۲۰۰ تابلو، از تختي خلق کرده است.
سال ۹۳ هم نمايشگاهي به همت آرش تنهايي همزمان با چهل و هفتمين سالگرد درگذشت غلامرضا تختي، با آثار ۱۴۴ هنرمند شناخته شده يا گمنام براي تجليل از اين چهره ملي برپا شده بود. در اين نمايشگاه آثار ۱۱۴ نقاش، مجسمه ساز، تصويرگر و کاريکاتوريست معاصر ايراني به نمايش درآمد.
