لطافت لحظه “به وقت بهار” در زندگي روزمره مونه و همسرش

تابلو نقاشي «به وقت بهار» اثر «کلود مونه» همسر اين نقاش را به تصوير مي‌کشد که در سايه ياس بنفش مطالعه مي‌کند.

به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا،‌ «کاميل دونسيو» سوژه تابلوهاي نقاشي بسياري از هنرمندان از جمله «آگوست رنوار» و «ادوارد مانه»‌ بود. او در حوالي ۱۸۶۰ تا ۱۸۷۰ ميلادي سوژه برخي از نقاشي‌هاي «کلود مونه»‌، نقاش نامدار فرانسوي شد و با او ازدواج کرد.

«کاميل» پس از ازدواج با «مونه» به شخصيت اصلي اغلب نقاشي‌هايي تبديل شد که «مونه»‌ با موضوع زندگي روزمره نقاشي مي‌کرد.

در اواخر سال ۱۸۷۱ ميلادي، «مونه» به همراه «کاميل»‌ و پسرشان در «ارژانتوي»، روستايي در شمال غربي پاريس ساکن شدند. «ارژانتوي» در آن زمان يک تفرجگاه محبوب براي پاريسي‌ها بود، چراکه به وسيله قطار به راحتي به شهر متصل مي‌شد و هميشه انتخاب خوبي براي استراحت کردن در تعطيلات بود. امپرسيونيست‌هايي که روستا و طبيعت اطراف را دوست داشتند، اغلب با خانواده «مونه» ملاقات مي‌کردند. خود «مونه»‌ نيز اغلب در باغ نقاشي مي‌کرد و همسر و پسرش را به تصوير مي‌کشيد. اين‌گونه بود که تابلو نقاشي «به وقت بهار»‌ خلق شد.

اين تابلو نقاشي يک اثر هنري بسيار احساسي است که زيبايي زندگي و آرامش خانوادگي را به تصوير مي‌کشد. کل ترکيب‌بندي اين نقاشي از لطافت لحظه صحبت مي‌کند. «مونه»، «کاميل» را با يک لباس صورتي زيبا زير يک سايبان به تصوير مي‌کشد. بارقه‌هاي نور با عبور از ميان برگ‌ها نوعي طرح روي لباس و چمن ايجاد کرده‌اند (گويي که بارقه‌هاي نور شبيه گلبرگ‌هاي شکوفه گيلاس به نظر مي‌رسند). در اين نقاشي «کاميل»‌ حين مطالعه به تصوير کشيده شده است. اين نقاشي در واقع يک صحنه بسيار ساده را به نمايش مي‌گذارد، اما در آن زمان «مونه» زيبايي‌اي را که در چنين سادگي‌اي نهفته است، مورد توجه قرار داد.

چهار سال بعد از خلق اين نقاشي، «به وقت بهار» در نخستين نمايشگاه امپرسيونيستي که در گالري «Durand Ruel‌»‌ واقع در پاريس به نمايش گذاشته شد. «مونه» در مجموع ۱۸ اثر را در آن نمايشگاه به نمايش گذاشت که ۶ مورد از آن‌ها همسرش «کاميل» را به تصوير مي‌کشيدند.

تابلو نقاشي «به وقت بهار» که با نام «زني که کتاب مي‌خواند» نيز شناخته مي‌شود اکنون در «موزه هنر والترز» نگهداري مي‌شود.

 «کلود مونه» يکي از پرآوازه‌ترين هنرمندان جهان است. آثار او مظهر جنبش محبوب «امپرسيونسيم» محسوب مي‌شوند. «امپرسيونيسم‌»‌ در حوالي ۱۸۶۰ ميلادي در فضاي شهري و صنعتي پاريس شکل گرفت. نقاشان امپرسيونيست همچون «مونه» بر ثبت لحظات گذرا تمرکز داشتند. اين گروه از نقاشان تلاش مي‌کردند تغييرات نور و رنگ در ساعات و آب و هواي مختلف را به تصوير بکشند. هدف در حقيقت به تصوير کشيدن يک لحظه مشخص بود. با در نظر گرفتن تمامي اين ويژگي‌ها مجموعه «نيلوفرهاي آبي» اين هنرمند شاهکار امپرسيونسيت به شمار مي‌رود. مجموعه «نيلوفرهاي آبي» مونه بزرگترين مجموعه اين هنرمند محسوب مي‌شود.

پیمایش به بالا