دانشمندان مي‌گويند رنگ جديدي کشف کرده‌اند که تاکنون تنها پنج نفر در جهان آن را ديده‌اند؛ رنگي به نام «اولو» (olo).
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايندپندنت، گفته مي‌شود اين رنگ سايه‌اي اشباع‌شده از آبي‌ــ‌سبز است که بدون تحريک با ليزر، با چشم غيرمسلح قابل مشاهده نيست؛ چيزي که به گفته دانشمندان مي‌تواند مي‌تواند درک رنگي انسان را فراتر از طيف معمول گسترش دهد.
پژوهشگران براي آشکارسازي اين رنگ جديد که در مقاله‌اي در مجله «ساينس ادوانسِز» (Science Advances) منتشر شده است، از تکنيکي به نام«سامانه بينايي اُز» (Oz Vision System)ــ نامگذاري‌شده بر اساس عينک‌هاي سبزرنگي که مردم شهر زمردين در داستان «جادوگر اُز» به چشم مي‌زدند‌ــ استفاده کردند.
اين بررسي دريافت هنگامي که سيگنال‌هاي ليزر «اُز» عامدانه تنها به اندازه چند ميکرون (يک‌ميليونم متر) «بلغزند و دچار اعوجاج» شوند، افراد شرکت‌کننده در آزمايش رنگ طبيعي ليزر محرک را ادراک مي‌کنند.
وقتي همين دوزهاي بسيار کم اُز با دقت اعمال مي‌شوند، مي‌توان آزمودني‌ها را واداشت که رنگ‌هاي مختلف رنگين‌کمان، رنگ‌هايي بي‌سابقه فراتر از گستره طبيعي ادراک انسان و تصاويري مانند «خطوط سرخ درخشان» يا «نقاط چرخان روي پس‌زمينه [به رنگ] اولو» را ادراک کنند.
رن انگ، مهندس برق در دانشگاه برکلي کاليفرنيا، گفت: «ما از همان ابتدا پيش‌بيني کرده بوديم که اين موضوع مانند يک سيگنال رنگي بي‌سابقه به‌نظر خواهد رسيد، اما نمي‌دانستيم مغز با آن چه خواهد کرد.»
«اين حيرت‌آور بود. به شکلي باورنکردني پررنگ و اشباع‌شده بود.»
پروفسور انگ که يکي از پنج نفري بود که در اين آزمايش شرکت کردند، به برنامه «تودي» در راديو ۴ بي‌بي‌سي گفت که اولو «اشباع‌شده‌تر از هر رنگي است که بتوان در دنياي واقعي ديد».
او گفت: ««فرض کنيد تمام زندگي‌تان فقط صورتي، صورتي کم‌رنگ و يک صورتي پاستلي ببينيد.»
«و بعد، يک روز به دفتر مي‌روي و کسي پيراهني پوشيده که سيرترين صورتي کم‌رنگي است که تا به حال ديده‌اي و آن‌ها مي‌گويند اين يک رنگ جديد است و ما آن را قرمز مي‌ناميم.»
در طول اين بررسي، ليزر اُز تنها سلول‌هاي مخروطي نوع ام (M) در شبکيه‌ها را تحريک کرد «که در اصل، سيگنالي رنگي به مغز مي‌فرستند که هرگز در بينايي طبيعي رخ نمي‌دهد».
براي راستي‌آزمايي رنگ مشاهده‌شده در طول آزمايش، هر شرکت‌کننده يک صفحه رنگ قابل‌کنترل را تا زماني که با [رنگ] اولو مطابقت پيدا کند، تنظيم کرد.
اين رنگ به اين دليل «اولو» نام‌گذاري شد که نمايانگر کُد دودويي ۰۱۰ است که نشان مي‌دهد در ميان سلول‌هاي مخروطي ام (M)، ال (L)، و اس (S)، تنها سلول‌هاي مخروطي نوع ام فعال‌اند.
در مقاله آمده است: «ما اين رنگ جديد را اولو مي‌ناميم. افراد شرکت‌کننده در آزمايش گزارش دادند که اولو در سامانه نمونه اوليه ما هنگامي که در ارتباط با يک پس‌زمينه خاکستري خنثي مشاهده شود، به‌صورت آبي‌ــ‌سبز با درجه اشباعي بي‌سابقه ظاهر مي‌شود.»
«افراد شرکت‌کننده در آزمايش دريافتند پيش از آنکه بتوانند اولو را با نزديک‌ترين نور تک‌فام که در لبه گستره رنگ قرار دارد، تطبيق دهند، بايد اشباع آن را با افزودن نور سفيد کاهش دهند؛ که اين خود گواهي بي‌چون‌وچرا مبني بر اين است که اولو فراتر از گستره رنگ قرار دارد.»
اما اين يافته‌ها با مخالفت برخي ديگر از متخصصان روبرو شدند.
جان باربر، دانشمند بينايي‌شناسي در «سيتي سنت جورجز» دانشگاه لندن، گفت: «اين يک رنگ جديد نيست» و بيان کرد که اين پژوهش «ارزش محدودي» دارد.
«اين يک سبز اشباع‌شده‌تر است که فقط در فردي با سازوکار رنگي طبيعي قرمزــ‌سبز، زماني که تنها ورودي از سلول‌هاي مخروطي نوع ام باشد، قابل‌توليد است.»
جيمز فانگ، دانشجوي مقطع دکترا در رشته علوم رايانه در دانشگاه برکلي کاليفرنيا و يکي از نويسندگان اصلي مقاله، گفت: «اُز به لحاظ نظري مي‌تواند براي نمايش‌هاي رنگي روزمره مانند آن‌هايي که در صفحه تلويزيون يا گوشي شما وجود دارند، استفاده شود‌ــ اما به نظر مي‌رسد چنين کاربردي بسيار بعيد باشد.»
او گفت: «روش کنوني ما به ليزرها و اپتيک‌هايي بسيار تخصصي وابسته است که قطعا به اين زودي‌ها وارد گوشي‌هاي هوشمند يا تلويزيون‌ها نخواهند شد.»
بنابراين تا آن زمان، تنها شمار اندکي از افراد برگزيده امکان خواهند داشت واقعا «اولو» را ببينند.