"سازگاريِ ناسازه" از روز جمعه دهم دي ماه 95 با نمايشگاه گرداني زروان روح بخشان و محمود محرومي در گالري ابد گشايش مي يابد و تا 24 ديماه 95 ادامه خواهد داشت.
هنرمندان : سعيد انصاري، ساجده الهامي، سيد امين باقري، عليرضا بشيرراد، رضا بهزادنيا،سمير تيماج چي، کوشا جعفري، سينا چوپاني، سامان خسروي، حميد دهقان، محمد رضاييکلانتري، نجف شکري، علي صادقي، بهنام صديقي، ليلي عامري، الهه فراهاني، محمودمحرومي، بهار وفايي
در استيتمنت اين نمايشگاه آمده است:
سازگاري ناسازه
جهان امروز ما سرشار از سازگاري ناسازههاست. اين غير ممکن است. در حالي که ناممکن بودن سازگاري ناسازه بديهي به نظر ميرسد. اما پذيرفتن چنين نقيضهاي فريب خوردن است. حال آنکه مردود دانستن آن هم چندان جايز نمينمايد، زيرا اين وضع موجود است که چنين سازگاري را طبيعي مينماياند؛ زندگي امروز ما سرشار از سازگاري ناسازه است.
ميتوان تا ابد با بياني چنين متناقضنما پيش رفت، اما داستان هنوز آغاز نشده تمام ميشود، زيرا سازگاري درون سويههاي متناقض ناممکن است. آنچه پيش روست پراکندهگوييهاي ما از تناقض موجود در افکار و تجربيات فردي و اجتماعي است که بيان آن چندان هم ضرورتي ندارد. اما در اين آشفتگي، پرداختن به کدام ضرورت ضروري است!؟ معنا، تفکر يا تناقض معطوف به آن!؟
زروان روحبخشان ـ محمود محرومي
آذر 1395
زروان روحبخشان در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين بيان کرد:
اين مجموعه بر اساس ايده ي اوليهاي که از جانب مديريت گالري ابد مطرح شد، شکل گرفت ؛ تناقض معطوف به تفکر موضوع اصلي اين مجموعه بود که طي جلساتي با آقايان محمود محرومي، هيربد همت آزاد، و خانمها رجحانه حسيني و هلينا قائمي، به عنوان اين نمايشگاه، يعني «سازگاري ناسازه» منجر شد.
تناقض محور اصلي گردآوري اين آثار است که بر مبناي آن با تني چند از هنرمندان جواني که دغدغه اي از اين دست در آثارشان به چشم ميخورد، صحبت و طرح موضوع کرديم.
طي سه ماه گذشته برخي از هنرمندان آثاري با محوريت اين موضوع خلق کرده و برخي ديگر نيز از آثاري که پيشتر توليد کرده بودند، پيشنهاد دادند و در نهايت در روندي نزديک به سه ماه کل اين مجموعه شکل گرفت.
وي در ادامه افزود: تعداد بيش از شصت اثر از هجده هنرمند در قالب مجموعه کار و تک اثر، با مديوم هاي طراحي، عکاسي، چاپ، نقاشي، چيدمان، کلاژ، آرتيست بوک و ويديو در اين نمايشگاه کنار هم قرار گرفته اند.
عنوان اين نمايشگاه بر مبناي موضوع کلي تناقض شکل گرفته و به کليت تناقضات موجود در وضعيت فعلي اشاره دارد. البته اين دلالتي صريح نبوده و صرفاً اشاره به امري است که در عين تناقضات مشهود موقعيت حاضر، عادي جلوه ميکند.