فرشيد شيوا از فعالان حوزه هنرهاي تجسمي در نقد فضاي امروز گالري ها نوشته اي را در اختيار رسانه هنرهاي تجسمي گالري آنلاين قرار داده است که در ادامه ميخوانيد :
اخيرا بازديدي از يک مجموعه ي خصوصي داشته ام. مجموعه ايي که به ناچار در معرض ديد عموم قرار گرفته است! -گردآورندگان آثار تصويري از پستوها بيرون آمده و مايملک خود را در معرض آزمون قرار ميدهند.- تلي از زباله — به جز چند استثنا– که به شکلي بي هدف و بدون کوچکترين روشي در يک جا جمع شده اند. اين در حاليست که مسئول محل چندين بار به بهانه هاي مختلف اذعان داشت که آنچه ميبينيم کمتر از نيمي از آثار مجموعه دار است!!!طبيعيست که با تحقيقي چند دقيقه اي پي به ميزان بازديد کننده در هفته بردم :حدود ۱۲تا۱۵نفر درهفته!!!
طي دو دهه ي اخير هرگونه واکنشي نسبت به روند دلالي بلافاصله با ليبل هايي چون "تعصب" و "غر زدن" و البته حسادت!!! مزين مي شد.
کم نبودند افرادي که من را بواسطه انتقادهايي که از ولبشوي موجود مي کردم، تکفير مي کردند و مي گفتند: برو خارج از ايران! اينجا همينست که هست! و ما نميگذاريم که عيار و متر هنر عوض يا حتي اصلاح شود!
امروز مي بينيم که هياهو ها پايان يافت و مجموعه داراني که قطعا از خير سود اقتصادي گذشته اند، حتي روي ژست فرهنگي اشتباهي که کرده اند نيز نمي توانند حساب کنند! شکست پشت شکست! و دمق شدن پشت دمق شدن!
جالب اينجاست که باعثان و بانيان اين شکست بزرگ را ميتوان به راحتي از روي نگاه به کارها حدس زد!!!.
وقتي مشاوره و دلالي در يک جا جمع شده اند، وقتي آرتيست گالري دار شد و وقتي خريدار و سرمايه گذار تئوريسين شدند، همانجا دريافتم اين بار کجي است که به منزل نميرسد.
آنچه به آن اشاره مي کنيم غر نيست بلکه واضحاتيست که روز به روز واضحتر خواهد شد…" هنري بدون پشتوانه تئوريک و البته بدون کوچکترين وجاهت بين المللي که قطعا باعث بدبيني مخاطبان داخلي و خارجي خواهد شد و شده!"
ديري نمانده که اصحاب دلالت به لحاظ اخلاقي (البته نه قانوني) بايد پاسخگوي همين مجموعه داران باشند. و البته در فرداي بسيار زود تجسمي، اثري از آثار اين حضرات نخواهد بود، چراکه به ايشان رجوع نخواهد شد.
بدون شک آنچه که شاهد خواهيم بود نيک بختانه گامي مثبت و رو به جلو خواهد بود.
خبرنگار افتخاري گالري آنلاين: سودابه حسن زاده پشنگ