به گزارش خبرنگار ايلنا، جکسون پولاک با نام کامل پال جکسون پولاک در شهر کودي واقع در شمال غرب ايالت وايومينگ به دنيا آمد و در اسپرينگز، نيويورک در يک سانحهٔ رانندگي کشته شد.
او نوجواني را در کاليفرنيا گذراند و همانجا درس‌هاي مقدماتي هنر را فراگرفت. در سال ۱۹۲۸ شروع به تحصيل نقاشي در هنرستان هنرهاي دستي در لس‌آنجلس کرد. در پاييز ۱۹۳۰ پولاک راهي نيويورک شد و در آنجا زير نظر توماس هارت بنتون در انجمن دانشجويان هنر به تحصيل پرداخت. بنتون او را از همه نظر در مسير پيشرفتش ترغيب و تشويق کرد.
پولاک در اوايل دهه ۱۹۳۰ با نقاشي‌هاي ديواري «خوزه کلمنته اوروسکو» و «ديه‌گو ريورا» آشنا شد و آن‌ها را تحسين کرد. هرچند که او به‌طور گسترده به سرتاسر ايالات متحده سفر کرد، اما بيشتر عمر خود را در نيويورک گذراند. در سال‌هاي ۱۹۳۳–۱۹۳۱ در اتحاديهٔ هنرآموزان نيويورک به تحصيل نقاشي و مجسمه‌سازي پرداخت. او با نقاشان مکزيکي، ريورا و سيکيروس تماس برقرارکرد و از ۱۹۳۷ به‌طور متناوب به روانکاوي يونگ روي آورد.
او در سال ۱۹۴۳ مدت کوتاهي به عنوان مرمت‌کار موزه نقاشي غيرواقع بينانه (نمونه اوليه‌اي براي موزه گوگن‌هايم کار کرد. اواخر همان سال پکي گوگن‌هايم قراردادي را با او منعقد کرد که تا سال ۱۹۴۷ به طول مي‌انجاميد و به او اجازه مي‌داد تا تمام وقت خود را به نقاشي اختصاص دهد.
پولاک اولين نمايشگاه انفرادي خود را در سال ۱۹۴۳ در گالري هنر اين قرن گوگن‌هايم در نيويورک برگزار کرد. در اواسط دهه ۱۹۴۰، پولاک با شيوه‌اي کاملاً انتزاعي نقاشي مي‌کرد و خود را از محدوديت‌هاي سه‌پايه نقاشي و عمود قرار دادن بوم آزاد کرده و بوم را بدون جهت و حالتي، بر روي زمين قرار مي‌داد. در سال ۱۹۴۷ سبک قطره‌اي او با بکار بردن چوب، ماله، يا چاقو براي چکاندن و پاشيدن رنگ روي بوم و همچنين ريختن رنگ به‌طور مستقيم از قوطي آن به وجود آمد. مفاهيم سورئاليست نقاشي ناخودآگاه و خودکار يادآوري روش قطره‌اي پولاک است که آن را نقاشي کنشي نيز مي‌نامند. سبکي که انقلابي بالقوه براي هنر معاصر تلقي شد و منجر به توسعه بيشتر هيجان‌نمايي انتزاعي گرديد و پولاک از اين طريق آثاري درهم پيچيده و باطراوت آفريد.
در حقيقت جکسون پولاک اولين نقاشي بود که استفاده از قلمو را رها کرده و به‌طور مستقيم رنگ را روي اثر مي‌پاشيد. او براي اينکه بتواند نقاشي کند به الکل روي آورد و گرچه الکل به او کمک مي‌کرد تا آثارش را خلق کند اما همين الکل بلاي جانش شد و درحالي‌که در مصرف الکل زياده‌روي کرده بود تصادف کرد و جانش را از دست داد.
جالب اينجاست بيشتر نقاشاني که مثل پولاک آبستره اکسپره سيونيسم را تجربه مي‌کردند يا در دام مخدرها مي‌افتادند يا معتاد به الکل. در مورد جکسون پولاک هميشه نظرات متفاوت بوده به‌طوري‌که برخي وي را پرشور و پرحرارت توصيف کرده‌اند و برخي ديگر معتاد و الکلي‌اش ناميده‌اند.
جکسون پولاک سبک آبستره اکسپرسيونيسم کار مي‌کرد. هيجان‌نمايي انتزاعي يا اکپرسيونيسم انتزاعي شيوه‌اي است که در سال ۱۹۱۲ از اکپرسيونيسم و با انتشار مجله «سوار کار آبي» ايجاد شد. پيشوايان اين مکتب واسيلي کاندينسکي، پل کله و فرانتس مارک در مونيخ بودند.
در واقع اين سبک نتيجه بر خورد طيف‌هاي مختلف هنرمندان مهاجر (به دليل جنگ در اروپا) و بومي در نيويورک بود. اين جنبش سبک آمريکايي است که موجب پيشتازي نيويورک از پاريس به عنوان مرکز هنر جهاني شد. اين هنرمندان بيش از آنکه مصلحان انقلابي باشند، آرمانگراياني بودند که، بيش از جهان ملموس خويش، دغدغه مفاهيم کلي را داشتند.
مهم‌ترين اثر پولاک اثري است با عنوان «ديواري» که در سال ۱۹۴۳ کشيده شده بود. پولاک به برادرش گفته بود اين نقاشي را در تابستان ۱۹۴۳ کشيده اما متخصصان معتقدند برادر وي درست متوجه منظور او نشده و با توجه به رنگ‌هايي که روي هم گذاشته شده، تابلو بايد ظرف ۲۴ تا ۳۶ ساعت کشيده شده باشد. در همين محدوده زماني و در سال ۱۹۴۲ پولاک نقاشي‌هاي فيگوراتيو-آبستره ديگري نيز کشيده که «زن-ماه» و «فيگور الفبايي» ازجمله آن‌ها هستند. با اين حال «ديواري» مهم‌ترين کار او از اين منظر محسوب مي‌شود.
اين نقاشي در سال ۱۹۷۳ از مکاني که در آن نگهداري مي‌شد خارج شد. نگهداري نادرست موجب آسيب رسيدن به تابلو شده بود و به همين دليل عمليات ترميم دقيقي براي نجات آن صورت گرفت.
اين نقاشي در ابعاد ۲. ۴ متر در نزديک ۶ متر روي بوم کشيد شده است.
جکسون پولاک که متولد سال ۱۹۱۲ بود، در سال ۱۹۵۶ بر اثر تصادف رانندگي کشته شد.
«نقاشي ديواري روي زمينه قرمز هندي» نقاشي رنگ روغن بزرگ و نامداري از اين هنرمند است که در ابعاد ۱۸۳ سانتيمتر × ۲۴۴ سانتيمتر در سال ۱۹۵۰ کشيده شده و در سال ۱۹۷۰ توسط فرح پهلوي خريداري شد و اکنون در موزه هنرهاي معاصر تهران نگهداري مي‌شود. اين نقاشي گرانبها‌ترين اثر اين موزه و به گماني، باارزش‌ترين اثر پولاک در جهان است اين اثر آخرين بار ۲۵۰ ميليون دلار ارزش‌گذاري شده است.
اين نقاشي در سال ۲۰۱۱ براي نمايش به ژاپن قرض داده شد. پس از بازگشت، اداره گمرک ايران اين اثر را به خاطر بدهي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به آن اداره براي مدتي توقيف کرد.
