تپه آناقيزلي چورس در روستايي به همين نام در شهرستان چايپاره در شمال استان آذربايجان غربي واقع شده است. اين محوطه در سال 1381 توسط اداره کل ميراث فرهنگي آذربايجان غربي به ثبت ملي رسيده است. در اوايل سال 1394 بر اساس تفاهم نامه اي که ميان پژوهشکده باستان شناسي کشور و دانشگاه اينسبورگ اتريش امضا شد طرفين توافق کردند که در يکي از محوطه هاي شاخص اورارتويي شمال غرب ايران اقدام به کاوش باستان شناسي نمايند.
مرضيه عباس زاده دانشجوي دوره دكتري باستان شناسي و از باستان شناسان حاظر در اين پروژه در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين توضيح داد:
در اين ارتباط آنها در استان هاي آذربايجان غربي و شرقي به بررسي ميداني پرداختند.
در حوزه آذربايجان غربي آنها به همراهي آقاي دکتر شيرزاده مديرپايگاه اورارتوشناسي بسطام اقدام به بررسي تپه آناقيزلي چورس نمودند.
در بررسي هاي اوليه، نمونه سفال هاي جمع آوري شده از سطح محوطه نشان مي داد که در اين محل يک سکونت بزرگ از اورارتوها وجود دارد. به همين منظور يک برنامه چهار ساله براي کاوش محوطه تدوين شد.
برنامه سال اول با حضور هيات مشترک اتريشي و ايراني از 13 تا 26 مهرماه به انجام رسيد. سرپرست هيات اتريشي بر عهده دکتر درويش زاده و هيات ايراني بر عهده دکتر شيرزاده بود.د ر سال اول سه برنامه اصلي مورد توجه قرار گرفت.
اول: انجام مطالعات ژئومغناطيس سطح محوطه به منظور ارزيابي لايه هاي زيرين محوطه از جهت وجود يا عدم وجود ساختارهاي معماري در محوطه بود. اين مطالعات نشان ميدهد که در اين استقرار بزرگي در دوره اورارتو شکل گرفته است.
برنامه دوم: بررسي ميداني سطح محوطه به منظور شناسايي دوره هاي مختلف تاريخي در سطح محوطه. اين مطالعات نشان داد که به احتمال استقراري از دوره نوسنگي تا دوران اسلامي در آن شکل گرفته است.ابزارهاي سنگي بدست آمده در سطح محوطه به دوره نوسنگي تعلق دارند.
برنامه سوم: کاوش در مقياس محدود در بخشي از سطح محوطه بود. در اين کاوش ديوارهاي قطور سنگي از دوره اورارتوها شناسايي شد.به نظر ميرسد در دوره اورارتوها حدود سه هزار قبل شهر بزرگي در اين محل شکل گرفته است. در فصل دوم که احتمالا اوايل سال آينده به انجام خواهد رسيد کاوش گسترده سطح محوطه اجرا خواهد شد.
