نمايشگاه "در جستجوي گمشده؛ فريده لاشايي" چند ماهي است که در موزه هنرهاي معاصر تهران برگزار شده است، اين نمايشگاه جنبههاي مختلفي از زندگي و هنر فريده لاشايي را به خود اختصاص داده است، مدياهاي مختلف آثار او را به نمايش گذاشته و جنبههاي پنهان زندگي هنرمند را نيز براي ما آشکار ميکند. با فريار جواهريان يکي از دو کيوريتور نمايشگاه و مانلي کيکاووسي دختر فريده لاشايي و مدير بنياد لاشايي به گفتگو نشستيم تا درباره اين نمايشگاه مهم بيشتر بدانيم.
خانم جواهريان پيش از هر چيز به عنوان مقدمه بحث درباره شکلگيري نمايشگاه آثار خانم لاشايي صحبت کنيد، چه شد که يک نمايشگاه انفرادي از آثار خانم لاشايي در موزه هنرهاي معاصر برگزار شد؟
جواهريان: خانم لاشايي دوست من بودند و ما در 20 سال آخر عمر ايشان چندين پروژه با هم انجام داديم، من به عنوان معمار کارهاي بسياري به او سفارش دادم، به عنوان مثال در ساختمان انجمن خوشنويسان که بعدها به گالري شيرين و اکنون به گالري آرت سنتر تبديل شده، همه کارهاي شيشهرنگي و بعضي مجسمهها از آثار خانم لاشايي هستند. در نمايشگاه "باغ ايراني" که در همين موزه برگزار شد و من سه سال روي آن کار کردم، 30 هنرمند حضور داشتند که يکي از آنها خانم لاشايي بود و با وجود آنکه هنرمندان بسيار مهمي در آن حضور داشتند من بهترين گالري را به خانم لاشايي اختصاص دادم. فريده لاشايي هميشه در سالهايي که زنده بود هنرمندي مهم و مطرح بود و جايگاه خاصي در هنر معاصر ايران داشت. بعد از فوت فريده لاشايي، نخستين چيزي که به ذهنم رسيد اين بود که در موزه هنرهاي معاصر نمايشگاهي از مرور کارهاي او برگزار کنيم. طرح را به دخترش مانلي، گفتم و او با اينکه بسيار خوشحال شد فکر ميکرد اجراي چنين کاري امکان ندارد. وقتي با مدير موزه هنرهاي معاصر اين موضوع را مطرح کردم ابتدا قبول نکردند چون معتقد بودند که نميشود در موزه نمايشگاهي انفرادي براي يک هنرمند برگزار کرد و هنرمندان ديگر معاصر نيز هستند که تاکنون از آنها نمايشگاه انفرادي در موزه برگزار نشده است. من فکر کردم که نيمي از موزه را به آثار گنجينه اختصاص داده و در نيمي از موزه نيز کارهاي خانم لاشايي را به نمايش ميگذاريم. نمايشگاه ابتدا "بهشت گمشده" نام داشت، بعد عنوان "من به باغ عرفان" براي آن انتخاب شد و در نهايت، "در جستجوي گمشده؛ فريده لاشايي" نام گرفت. هدف اصلي ما نمايش آثار فريده لاشايي بود اما قرار گرفتن اين آثار در کنار آثار گنجينه خوانش هيجانانگيزتري پديد آورد.
در کيوريت اين نمايشگاه آقاي جرمانو چلانت نيز با شما همکاري داشته است…
جواهريان: بله آقاي چلانت در 6 ماه پاياني، به ما پيوست. درست است که ايده اين نمايشگاه را من ارائه کردم و پيگيري آن را نيز من انجام دادم، اما نمايشگاهي که ميبينيد بيشتر تفکر اوست. چلانت معتقد است بيوگرافي هنرمند، ستون فقرات نمايشگاه است و همه چيز بايد به شکل ادواري و زماني به نمايش گذاشته شود. به علاوه او نمايشگاه را به دو بخش تبديل کرد که ديوارهاي خاکستري به آثار گنجينه و ديوارهاي سفيد به آثار فريده لاشايي اختصاص يافت.
