سالي من (Sally Mann) ، عکاس آمريکايي است که براي عکس‌هاي قطع بزرگ سياه و سفيدي که از کودکان خودش گرفته، شناخته شده است.
سالي مَن (Sally Mann) در سال ۱۹۵۱ در شهر لگزينتون در ايالت ويرجينياي آمريکا به دنيا آمد. وي ترجيح داده است در شهر مادري خود زندگي کند و درهمان جا به فعاليت‌هاي هنري خويش بپردازد. سالي فارغ تحصيل کالج Hollins در مقطع کارشناسي ارشد است.
سالي بعد از فارغ تحصيلي مدتي در دانشگاه محل زادگاهش به عنوان عکاس استخدام شد و در ۱۹۷۷ نمايشگاهي از عکس‌هاي سورئال و رمزآلودي از عمارت دانشکده حقوق دانشگاه "واشتگتن و لي" در گالري هنر Corcoran واشنگتن برگزار کرد.
اين عکاس گفته انگيزه‌اش براي عکاسي «تنها بودن با دوست‌پسرش در تاريک‌خانه» بوده و عکاسي را با گرفتن عکسي از هم‌کلاسي برهنه‌اش شروع کرده. پدرش که علاقه دختر را براي عکاسي مي‌بيند، او را تشويق مي‌کند جدي‌تر عکاسي کند و پس از کارهاي پراکنده، سال ۱۹۸۸ کتاب عکسي به نام «در دوازده سالگي، پُرتره‌هاي زنان جوان» منتشر مي‌کند که عکس‌هايي از کودکان دوست و آشناهاي دور و بَرَش است. اين کتاب که Sally Mann آن را به همسرش لَري تقديم کرده، ۳۷ عکس دو رنگ از دخترهاي ۱۲ ساله و دنيا و احساس گيج‌کننده آنها در دوران بلوغ و تلاش دخترها براي يافتن و شکل دادن هويت تازه‌شان است.
اين عکاس با به نمايش درآمدن اين مجموعه خود بحث و جدل‌هاي زيادي را برانگيخت. بعضي‌ها نه عکس‌ها و کيفيت‌شان را که موضوع را «حساسيت برانگيز» دانستند. عکس‌هايي از کودکان معصوم و دختران بسيار جواني که در بازار تن فروشي يک پا در دنياي کودکي و يک پا در دنيا بزرگترها دارند.
عکس Candy Cigarette از اين کتاب تبديل به يکي از تک‌عکس‌هاي مشهور عکاسي شد و درباره‌اش نوشته‌هاي تحسين‌آميز زيادي نوشته‌اند. جسي، دختري که شکلات سيگاري دارد، دختر سالي مان است.
با اين حال سالي مان که در اين کتاب، تصوير برهنه‌اي منتشر نکرده بود در کتاب بعدي‌اش "خانواده ي آني" (Immediate Family ) که در سال ۱۹۹۲ چاپ کرد و فقط عکس‌هايي از سه کودک خودش در آن بود، ۱۳ عکس برهنه اين کودکان را هم منتشر کرد. اين کتاب ده سال پس از گرفتن آخرين عکس منتشر مي‌شد و فرزندان سالي مان اجازه داشتند هر عکسي را که دوست نداشتند، از کتاب حذف کنند؛ بچه‌ها دو عکس را حذف کردند و به گفته مادرشان، بيش از برهنگي، نگران قيافه و تيپ درب و داغان‌شان در دوران بلوغ بودند.
مجموعه عکس‌هاي "خانواده ي آني" که عکس‌هاي برهنه ي فرزندان عکاس به مذاق بعضي منتقدين خوش نيامد ، در موزه‌ها و گالري‌هاي زيادي در دنيا نشان داده شده‌اند، تعدادي از عکس‌هاش نيز در مجموعه دائمي موزه متروپوليتن نيويورک نگهداري و نشان داده مي‌شود.
عکس هاي او حسي از تلاش روزمره ي او به همراه واکنش ها و حوادث منتظره و غير منتظره زندگي را منتقل مي نمايد و همچون وقايع نگاري.تغييرات روي داده در ذهن و جسم و کودکانش، در زمان رشدشان را نشان مي دهد.
براي آشنايي بيشتر با او و عکس‌هايش، فيلم مستند پيوندهاي خوني: زندگي و آثار سالي مان را از دست ندهيد.
"آنچه مي‌ماند" عنوان کتابي است که در سال ۲۰۰۵ اراِئه شد. تصاوير اين کتاب که مخوف اما خيال‌انگيز از مردگان و زوال موجودات زنده بعد از مرگ است با يک دوربين قديمي و در صفحات شيشه‌اي ثبت شده اند.
کتاب بعدي سالي به نام "جبهه Antietam" نيز با همين روش انجام شد. در اين کتاب عکس‌هايي از چشم اندازهاي ميدان نبرد "Antietam" اصلي‌ترين منطقه جنگ‌هاي داخلي شمال و جنوب آمريکا در سال ۱۸۶۲ ارائه شده است. اين کتاب با عکس‌هايي از کودکان سالي مَن به اتمام مي‌رسد. بعضي از منتقدان معتقدند عکس‌هاي اين مجموعه بيش از حد دستکاري شده است هر چند سالي خش دار کردن شيشه‌ها را لازمه عکس‌هايش مي‌داند و معتقد است اين اين تغييرات به رسايي مفهموم عکس‌هاي من کمک مي‌کند.
آخرين کارهاي سالي مجموعه تصاويري است از ايالت هاي آلاباما، مي سي سي پي، ويرجينيا و جورجيا. سالي در باب اين عکس‌هايش مي‌گويد: " مي‌خواستم به اعماق تاريک جنوب نقب بزنم". او در ثبت اين تصاوير نيز از همان روش سابق استفاده کرده است. سالي ميزان نوردهي در اين دوربين قديمي را با گذاشتن و برداشتن دستانش در جلوي لنز کنترل کرده و برجستگي اين عکس‌ها به خاطر نوع ظهور و خش دار بودن تصاوير و وضوح و ظهور خاصي ست که با شيوه ي قرن ۱۹ و در قطع ۸×۱۰ انجام شده است.
سالي مَن تا به حال جوايز معتبري را از آن خود کرده است. آثار وي توسط موزه هاي معروف و شناخته شده اي چون موزه ي هنرهاي مدرن، موزه ي هنر ويتني نيويورک و همچنين موزه ي هنر واشنگتنن خريداري شده است.
مجله تايم سالي را به عنوان "عکاس سال ۲۰۰۲" معرفي کرد و عکس هاي وي دوبار در صفحه اول مجله ي نيويورک تايمز در سال ۱۹۹۲ و سال ۲۰۰۱ به چاپ رسيده است. در سال ۲۰۰۶ مستندي از زندگي وي و پروژه ي "آنچه مي ماند" ساخته شد که به جنبه هاي زيبايي شناسي و هنري کارهاي سالي پرداخته است. اين مستند در جشنواره ي فيلم سياتل و سندنس آمريکا به نمايش درآمد.
تهيه و تنظيم : بهاره زالي