موزه استادل فرانکفورت آثاري از ويکتور وازارلي را از 26 سپتامبر به نمايش گذاشته که تا ژانويه سال 2019 ادامه دارد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از هنرآنلاين، ويکتور وازارلي هنرمند برجسته اتريشي از مهم‌ترين هنرمندان عصر مدرن به حساب مي‌آيد. او در 9 آوريل ۱۹۰۶ به دنيا آمده است و قريب به 90 سال عمر کرد. وازارلي را پيشگام هنر موسوم به اُپ آرت يا هنر ديدگاني مي‌دانند. او در اوايل زندگي از طريق مُهوي ناگ با آثار مالويچ، واسيلي کاندينسکي، گرُپيوس، لوکُربوزيه و پيت موندريان آشنا شد و سخت تحت تاثير زيبايي‌شناسي کنستروکتيويسم و کارکردگرايي باهاوس قرار گرفت.
وازارلي در سال ۱۹۳۰ به پاريس رفت و کارش را به عنوان طراح گرافيک شروع کرد. او در سال ۱۹۴۴ به نقاشي رو آورد و بعد دست به جستجو و تجربه در زمينه‌هاي رنگ و خطاي ديد زد. او با از ميان برداشتن مرز نقاشي و مجسمه‌سازي، مفهوم عام هنر تجسمي دوبُعدي را مطرح کرد و به اين نتيجه رسيد که هنرمند به مدد امکانات مواد جديد و صنعت نوين مي‌تواند طرح خود را براي مصارف مختلف زندگي روزمره، باز توليد و پخش کند.
هدف وازارلي ايجاد ارتعاش در شبکيه چشم تماشاگر است. او براي اين کار از شيوه‌هاي مختلفي استفاده مي‌کرد. آثار ابتدايي او شامل طرح‌هاي خطي سياه و سفيد روي کاغذ، ورق شفاف پلاستيک يا شيشه بودند ولي در دهه ۱۹۶۰ شکل‌هاي هندسي، مربع، دايره، مثلث، مستطيل و چندوجهي را با بهره‌گيري از اختلاف و تفاوت رنگ‌هاي درخشان و طبق قواعد رياضي، طوري سازمان مي‌داد که تصوري از جنبش، پيشايندگي و پس‌روندگي را به بيننده القا کنند.
موزه وازارلي در گورودو فرانسه، بنياد وازارلي در پرُوانس، و دو موزه در مجارستان به نام او نامگذاري شده‌اند.
