معماران kapsimalis مجموعه اي از دو خانه را در ورولوس، سانتوريني ارائه دادند، که از خود زمين الهام گرفته شده و به عنوان ابزاري براي طراحي در نظر گرفته شده است.

به گزارش گالري آنلاين، اين خانه ها در يک منطقه ي روستايي در شمال شرقي جزيره يونان واقع شده اند، دامنه ي خانه ها به جاده ي رودخانه ي روستا دسترسي دارد و همچنين داراي چشم انداز درياي اژه مي باشد. به طور خلاصه از دو اقامتگاه مشابه در نزديکي يکديگر که بهترين چشم انداز را به دريا دارند تشکيل شده اند. يکپارچگي منظره ي آتشفشان طبيعي نيز يکي از پارامترهاي مهم براي آنها بوده، که به عنوان نقطه شروع براي طراحي در نظر گرفته شده است.
ايده ي معماران kapsimalis، پيشنهاد بريدن تکه اي از دامنه ي تپه و حرکت دادن آن به جلو بوده است. فرسايش طبيعي، ترک ها و لغزش توده هاي سنگي جامد به دلايل طبيعي، در سطح آتشفشاني جزيره مشاهده مي شود. اين قطعه ي مصنوعي از زمين، در موقعيت جديد خودش يک گذرگاه پوشيده را تشکيل مي دهد، که از اين مسير ساکنان وارد خانه مي شوند. همچنين در عقب ساختمان، در جايي که پارکينگ و ورودي دوم خانه قرار دارد، توانستند با برش در سنگ طبيعي، شکاف عميقي را ايجاد کنند. سپس سنگ جديد تراشيده شده، فضاهاي زندگي و ورودي هاي خارجي و نماي فراتر از آن را شکل داده است.
اين دو خانه تراشيده شده شامل يک اتاق نشيمن و ناهار خوري، آشپزخانه، سرويس بهداشتي و اتاق خواب مستر با کمد و حمام است. فضاي زير شيرواني متشکل از اتاق خواب و حمام، در مرتفع ترين بخش ساختمان قرار دارد. در زيرزمين، فضاهاي انباري، موتورخانه و مخزن جمع آوري آب باران قرار داده شده است. خانه ها از هر طرف توسط فضاي باز احاطه شده اند.
داخل آتريوم در عقب هر خانه، بخشي براي نشستن در فضاي باز در کنار شومينه وجود دارد، در حالي که در حياط جلويي رو به دريا يک استخر کم عمق و يک فضاي استراحت براي حمام آفتاب و ناهارخوري در فضاي باز وجود دارد. مسير گردشگري بازديدکنندگان از پارکينگ مخصوص مراجعين در جاده ي روستايي آغاز مي شود و به حياط نشيمن-ناهارخوري مشترک در حاشيه ي نزديک به دريا، که توسط تاکستان ها و گلابي هاي خاردار (نام ميوه ي نوعي کاکتوس که گل هاي زرد و ميوه ي قرمز دارد) و بوته هاي وحشي احاطه شده است، پايان مي يابد.
طراحي فضاي داخلي صخره مانند، احساس زندگي در غار را ايجاد مي کند. هر يک از فضاها شبيه خطوط يک چندضلعي مي باشند که به صورت زنجيره اي بهم پيوسته اند و الگويي از هندسه ي زمين را نمايش مي دهند، که همراه با ورودي ها و قلاب روي ديوار و سقف هاي فرسوده شده، باعث انتقال نور طبيعي مي شود.
نماي خارجي با استفاده از بتن بدون اندود، سايه ي خاکي ايجاد مي کند که شباهت به لايه هاي آتشفشاني دارد، که در بخش هايي به صورت صاف، بدون مرمت و به صورت تکه تکه فرم داده شده است. در حالي که گچ سيماني (گچ گيپتون) بر روي بستر کف به کار مي رود، همان مواد و مصالح و بافت براي سطوح داخلي انتخاب مي گردد. چوب طبيعي بر روي قاب پنجره و مبلمان، ورق هاي فلزي اکسيد شده براي کمد لباس ها و سنگ هاي طبيعي متنوع براي ساير بخش هاي مبلمان در بافت هاي غبار آلود و مات و رنگ هاي خاکي، فضا و جو اقامتگاهي سنگي را کامل مي کنند.









