آيا در دوران قرنطينه مراکز تجمع عمومي شهر به مجموعه اي از طرح ها و اشيائي که مي توان آن ها را چيزي بين انتزاع و غير انتزاع ناميد، تبديل شده اند؟ اين پرسشي است که يک هنرمند مجسمه ساز مطرح کرده و در پاسخ به آن نمايشگاه چيدماني را برگزار کرده است.
به گزارش گالري آنلاين، نمايشگاه nudità از آثار liu wei مطالعه فرم بر اساس وضعيت دنياي معاصر است و در گالري white cube لندن برگزار شده است. اين هنرمند متاثر از giorgio agamben فيلسوف ايتاليايي است که نام نمايشگاه خود را نيز از مجموعه مقالات کوتاه وي گرفته است.
اين هنرمند از طريق فرم هاي مجسمه گونه، وضعيت فوق العاده و اضطراري جهان، که ناشي از بيماري همه گير کوويد 19 است را در اين لحظه حساس تاريخ بررسي مي کند. هنرمند اين پرسش را مطرح مي کند که با توجه به شرايط کنوني جهان، چه امکاناتي بايد براي انسان ها وجود داشته باشد تا بتوانند در کنار يکديگر زندگي کنند؟ liu با تکيه بر اين پرسش به موضوع افزايش فاصله فيزيکي ما از يکديگر و نتايج روحي و رواني آن مي پردازد.
وي در خلق مجموعه آثار nudità، اين دوران را به عنوان دوران تحول معرفي مي کند. از نظر وي تصورات کلي و حالت هاي شخصيتي ما پيوسته در حال تغيير است. liu wei اين سوال را مطرح مي کند که آيا ميادين عمومي شهر نقش خود را به عنوان محل اجتماع از دست داده اند و در عوض آيا در دوران قرنطينه اين مکان ها به مجموعه اي از طرح ها و اشيائي که مي توان آن ها را چيزي بين انتزاع و غير انتزاع ناميد، تبديل شده اند؟
اين ايده و افکار به شکل چيدماني در مي آيند که بخش هاي مختلف شهري را تداعي مي کند.
