جان رردون را به عنوان عکاس خبري ميشناسند. اغلب مخاطبان نميدانند که او با وجود آنکه در بيش از چهارده جنگ حضور داشته اما روحيهاي لطيف داشته و مجموعههايي بديع و شاعرانه از خود به جاي گذاشته است. او در سال ۲۰۱۸ درگذشت اما همچنان نمايشگاههايي از آثارش برگزار ميشود.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايلنا، از آن زمان که «ژوزف نيسفور نيپس» مخترع فرانسوي در سال ۱۸۲۲ اولين تصوير ماندگار را به ثبت رساند دو قرن گذشته است و حال عکاسي هنري همهگير است. تقريبا تمام مردم دنيا ابزار عکاسي يعني دوربين را در گوشيهاي موبايلشان در اختيار دارند. اما چگونه است که همچنان عکسهاي فاخر توسط عکاسان حرفهاي به ثبت ميرسند. روزانه چندين ميليون فريم عکس در گوشيهاي موبايل ثبت ميشود اما اين آثار معمولا جنبههاي شخصي دارند و فاقد بار هنري هستند؛ لذا به آرشيو ميروند يا در نهايت پاک ميشوند. افراد خيلي معدودي را ميتوان يافت که با استقاده از امکاناتي که در اختيار دارند به عکاسي حرفهاي بپردازند. همه اينها به اين معناست که عکاسي به منظر و نگاهي متفاوت و هنرمندانه نياز دارد که همه افراد واجد آن نيستند. اما در ميان عکاسان حرفهاي هم مولفههاي مهمي براي ثبت آثار ماندگار لازم است. يکي از اين موارد مهم انتخاب سوژه است و پس از آن است که مباحث با اهميتي چون ابزار و تکنيک اهميت مييابند. انتخاب سوژه تا به آنجا مهم است که گاه عکاسان براي رسيدن به آن فرسنگها مسافت دشوار را طي ميکنند. اما آيا همه سوژهها بايد ناياب و بديع باشند؟ خير اصلا اينطور نيست گاه با موضوعات خيلي مهمي مواجه ميشويم که به دلايل متعدد از آنها غافليم.
« John Reardon» مستندنگار يا شاعر عکاسي؟
« John Reardon» عکاسي است که با شکستن برخي قواعد چنين رويهاي را در دستور کار قرار داده و به آن پرداخته است. او در ماه ميسال ۲۰۱۸ درگذشت. ريردون يکي از عکاسان خبري دنياست که در کشورهايي چون افغانستان، سريلانکا، آلباني، کويت مقدونيه و تعدادي از کشورها حضور يافته و از وقايع مهمي عکسبرداري کرده است. آثار دلخراش و فجيع او از جنگ بخشي از دلايل محبوبيت اوست. جان رردون که دليل مرگش سرطان ريه بوده و او را هنرمندي کمالگرا ميدانند در حدود چهارده جنگ مهم شرکت کرده و زخمي شده است. او طي دوران حياتش مدام در مکانهاي پر واقعه و سرزمينهايي که دچار سيل و زلزله شدهاند، حضور داشته است.
يک اثر مستند از جان رردون/ متعلق به سال ۱۹۹۳/ پسري ۱۲ساله افغان براي پدرش که توسط مردان جنرال دوستم کشته شده، گريه ميکند.
منتقدان و هنرمندان ميگويند اينکه آثار يک عکاس مستند منحصر به فرد باشند امري غير معمول است که البته اين قاعده درباره جان رردون و آثارش صدق نميکند. او انساني بوده که در عين نااميد بودن به بهبود اوضاع پيرامونش با احساساتي که در وجودش داشته آثاري خاص و داراي بار احساسي و تاريخي بالا را به ثبت رسانده است.
اهميت نور و زمان براي «John Reardon»
يکي از ويژگيهاي شخصيتي رردون در کارش اهميت دادن وافرش به نور و زمان بوده است. او به اين اصل مهم پي برده بود که رمز موفقيت عکسهاي بديع با بافتهاي زنده انتخاب زمان و نور مناسب است. او به تلاقي اين دو مولفه اهميت بسيار ميداده است؛ چه در آثار مستندش و چه در آثار هنري و پرترههايش اين اهميت به طور واضح به چشم ميخورد. با اين حال او به ندرت از کيفيت عکسهايش راضي بود و شايد اين سختگيري و انتقاد نسبت به خود است که باعث خلق آثار باکيفيت و نورپردازي درست توسط او شده است. آنطور که ميگويند آثار جان رردون آنقدر بديع هستند که هرگز توسط ديگران دزديده يا تصاحب نشدهاند به اين دليل که امضاي هنرمند در تاروپود آنها ثبت شده است.
هنرمندان همنسل و منتقدان همدوره جان رردون ميگويند او به طور مستمر به تعالي در کارش ميانديشيده و به شدت در انتخاب همکاران و افراد سختگيربوده است. او اگر تصور ميکرد کاري آنطور که ميخواهد انجام نشده بارها و بارها انجامش ميداده تا هماني باشد که ميخواسته است. در کل جان رردون هميشه در حال خلق بوده و برخلاف هنرمندان و مخاطبان امروزي، هرگز عکاسي را هنري ساده تلقي نکرده است.
مجموعه «اسبها» شامل آثاري از سال 2001 تا 2008
خبرگزاري «گاردين» طي روزهاي گذشته گزارشي تصويري از مجموعهاي منتشر کرده که به آثار جان رردون اختصاص دارد و تا امروز در معرض ديد عموم آن هم به شکل رسانهاي، قرار نگرفته است. عنوان اين گزارش «ستارههاي سينما! اسبهايي که قبلاً آنها را نديدهايد» نام دارد.
جان رردون با اين مجموعه نشان داده؛ صرفا سوژههاي انساني نيستند که در نزد مخاطبان اهميت دارند. بلکه حتي حيوانات هم ميتوانند به عنوان مدلهايي زيبا و سوپراستارهايي ديده نشده مقابل دوربين عکاسان قرار گيرند. روزانه در فضاي مجازي و دنياي واقعي با آثار متعددي از اسبها مواجه ميشويم. اما به جرات ميتوان گفت اسبهاي جان رردون اوج کامل زيبايي و تناسب اين حيوان نجيب را به رخ ميکشند.
نام اثر «بهترين پادشاه»
جان رردون در اواسط سال ۱۹۸۰ بود که عکاسي براي «آبزرور» قديميترين روزنامه چاپ يکشنبه جهان را آغاز کرد. چاپ «آبزرور» در سال ۱۷۹۱ آغاز شد و در ۱۹۹۳ به تملک گروه رسانهاي «گاردين» درآمد که البته هيئت تحريريهاي جداگانه دارد. اين عکس را جان در سال ۲۰۰۱ يک به ثبت رسانده است.
نام اثر «Cape Cross, Hoof»
جان رردون در اين اثر ديتلي از سم اسب را ارائه کرده است.
نام اثر «in The Wings» به معناي «بالها»
اين اسب نر اصيلي است که که عصر يک روز تابستاني مقابل دوربين جان رردون قرار گرفته است. رردون با اينکه ميتوانست از راه عکاسي در چنين سبک و سياقي درآمد بسيار کسب کند اما هميشه از ابتذال در کارش هراس داشت.
نام اثر «Bernadini»
اين عکس سال ۲۰۰۹ يعني شانزده سال پيش از درگذشت جان رردون به ثبت رسيده است. او در آن مقطع پنجاه سال سن داشته است.
نام اثر «Cape Cross»
اسبي زيبا که نورپردازي دقيق و انتخاب زاويه جان رردون از آن اثري منحصر به فرد ساخته است.
نام اثر «Medaglia D’Oro»
جان رردون در مقطعي که به عکاسي از اسبها ميپرداخت، يک استوديوي قابل حمل با ديوارهاي تماماً سفيد ساخته بود. او براساس رفتاري که داشت اسبهاي نر را در اين استوديو بر آن داشت تا مقابل دوربين بايستند و به لنز خيره شوند؛ گويي ستارههاي سينما هستند.
نام اثر «بدون عنوان»
اين اثر در سال ۲۰۰۹ در استوديويي در دوبي به ثبت رسيده است. چنين اثري نشان ميدهد که جان رردون به اسبهاي مسابقه و اهالي قلمرو آنها سوژههاي ايدهآل رردون بودهاند.
نام اثر «Slickly mane» به معناي «يال نرم»
اين اثر در سال ۲۰۰۹ توسط رردون به ثبت رسيده است. او در اين اثر به دقت جزييات را مدنظر قرار داده تا جايي که بخشي از تن حيوان را به سوژهاي مستقل و زيبا تبديل کرده است.
نام اثر «Sagamix»
اين اثر در سال ۲۰۰۱ توسط جان رردون به ثبت رسيده است. بنا به گفته گزارشگر «گاردين» نگاه انساني عکاس به هنرش باعث شده اسبهاي او از پرترههاي او زيبايي کمتري نداشته است.
نام اثر «Kabool, Avenue of Trees»
اين عکس هم يکي از آثار قديميتر جان رردون است که در سال ۲۰۰۱ به ثبت رسيده است. ويژگي بارز جان اين است که به اصطلاح عکاسها تکشات کار ميکرده است. او اغلب در همان بار اول و در همان شات اول به آنچه ميخواسته ميرسيده است.