شنيدن صداي رنگ ها ويژگي است که SHANE به دليل يک بيماري درک کرده است.
به گزارش گالري آنلاين، هنرمند آمريکايي، SHANE GUFFOGG، جزء 4 درصد از افرادي است که مبتلا به بيماري سينستزيا يا حس آميزي است، پديده‌اي ادراکي که در آن تحريک يک حس به صورت غير ارادي باعث تجربه حسي ديگر مي شود. GUFFOGG نيز مي تواند صداي رنگ ها را بشنود و اين قابليت منحصر به فرد يکي از عوامل اصلي و الهام بخش هنر او و همچنين برگزاري نمايشگاه اخيرش با عنوان "At the Still Point of the Turning World – Strangers of Time" در مکان تاريخي Scala Contarini del که مصادف با دوسالانه هنر ونيز است، بشمار مي رود.
هنرمند SHANE GUFFOGG با همکاري Anthony Cardella، پيانيست، و Jonah Lynch برنامه‌نويس هوش مصنوعي، نقاشي‌هاي پوياي خود را به نت هاي موسيقي برگردانده است. قطعه هاي موسيقي اجرا شده توسط Cardella با آثار زنده Guffogg همراه مي شود که منعکس کننده گفتگويي بي پايان با مجموعه شعر معروف تي. اس. اليوت با نام چهار کوارتت بوده و به همگرايي زمان، فضا، خودآگاهي و معنويت مي پردازد.
اين هنرمند مي گويد: "ما زمان را خطي مي‌دانيم، در حاليکه به عقيده من خطي نيست. در فيزيک کوانتومي، اصلاً زمان وجود ندارد. مفهوم زمان و مکان عجيب است. «اين لحظه از زمان را چطور نقاشي مي کنيد؟ آيا ممکن است؟ هر يک از ضربه هاي قلم مو گذر زمان را نشان مي دهد. هزاران خط در نقاشي‌ها وجود دارد و هر يک از رنگ‌ها خاطراتي را زنده ميکند که کاملاً حسي بوده و متعلق به زمان يا مکان خاصي نيستند اما از يک حس کلي برخوردار هستند. بنابراين، من در حال خلق تابلوي خاطرات و احساساتم هستم که در يک زمان واحد در هم ادغام مي شوند.
هنرمند SHANE GUFFOGG مجموعه جديدي از 21 اثر خود را در مقياس بزرگ با معماري تاريخي Scala Contarini del Bovolo به عنوان پس‌زمينه کارش به نمايش مي گذارد. پلکان مارپيچي قرن پانزدهم که بازديد کنندگان را درحاليکه به فضاي نمايشگاه هدايت ميکند، نقوش دابره وار آثار GUFFOGG را منعکس کرده و همخواني چشمگيري بين معماري مکان تاريخي و بينش هنري او ايجاد ميکند.
اين مجموعه به مفاهيم حرکت، گريز و مهاجرت پرداخته و بر ماهيت ناپايدار و ذات هستي انسان در طول تاريخ تاکيد مي کند. اين مفاهيم کاملاً از شرح حال اين هنرمند حکايت مي کند؛ چرا که پدر GUFFOGG در جستجوي "روياي امريکايي" خود، در سال 1957 از شمال انگلستان به ايالات متحده مهاجرت مي کند و GUFFOGG نيز در اواخر دهه 1980 در جستجوي پذيرش هنري و فرهنگي از Central Valley کاليفرنيا به لس آنجلس نقل مکان مي کند.
اين نمايشگاه از دو فضاي مجزا تشکيل شده که هر يک از قطعه اي منتخب از نوشته هاي T.S. ELIOT الهام مي گيرند. اين نمايشگاه از المان هايي برخوردار است که با استفاده از واقعيت افزوده (AR) و هوش مصنوعي (AI) گفتگوي مستقيمي بين آثار شاعر بنام و آثار هنرمند ايجاد ميکند. GUFFOGG با در هم آميختن واقعيت افزوده (AR) و هوش مصنوعي (AI ) قابليت هاي هنر را توسعه داده و از بازديدکنندگان مي خواهد تا با آثارش به شيوه‌اي معنادار و فراگير ارتباط برقرار کنند؛ و آنها را تشويق ميکند فراتر از عصر اطلاعات (24 ساعته) بنگرند. در فضاي اول بازديدکنندگان براي ديدن آثار از صفحه نمايش متحرک استفاده کرده و در حالي که نگاهي گذرا از GUFFOGG در حين کار با رقص نور و فرم در هم مي آميزد، به تماشاي حرکت خطوط و دايره ها در الگوهاي ريتميک مي پردازند.
ابن هنرمند مي گويد: "چيزي که يه دنبالش بودم اين بود که وقتي کسي وارد آن فضا مي‌شود، تقريباً با حرکت در سکون مواجه شود که آنها را متوقف کرده و به لحظه حال بياورد؛ و زمانيکه به فضاي دوم قدم مي گذارند، با قطعه "find Neither Flesh nor Fleshless" ( نه تن نه بي تن) روبرو شده و خود را در وضعيت بين آن دو ببينند. به عقيده من فضاي اول به روح و عالم غيب و فضاي دوم به ويژگي هاي فيزيکي جهان مي پردازد."
