علي اکبر صادقي نقاش گفت: در کل ايده بسياري در ذهنم و تمايل زيادي به اجرا کردن آنها داشتم. در واقع روزي ۱۳ ساعت کار ميکردم و در حال حاضر که ۸۰ سال دارم روزي هفت ساعت کار ميکنم و صبحها با عشق نقاشي کردن از خواب بيدار ميشوم.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، اين هنرمند ۸۰ ساله درباره نمايشگاه جديدش که قرار است هشتم بهمن تا ۲۵ فروردينماه در موزه هنرهاي معاصر تهران برگزار شود، بيان کرد: هميشه در جمع جوانان احساس جواني ميکنم. شايد از ۱۵ سالگي نقاشي را به شکل جدي شروع کردم البته از هشت سالگي اين کار را انجام ميدادم. کلاس هفتم آنقدر نقاشي کشيدم که رفوزه شدم به همين دليل پدرم عصباني شد و وسايل نقاشيام را جمع کرد.
او ادامه داد: از آن روز قول دادم که درس بخوانم اما هر سال چند درس را تجديد ميشدم. کلاس نهم دوباره رفوزه شدم. پدرم دوست داشت مهندس يا دکتر شوم. همه معلمان فهميده بودند که من نقاش ميشوم به همين دليل در اين زمينه به من کمک کردند. بعد از چند سال که يک ضرب قبول شدم توانستم وارد دانشگاه هنرهاي زيبا شوم. همان زمان نوعي ويتراي خاص که با ويتراي اروپا فرق داشت را ابداع کردم که البته مشتريهاي بسياري هم پيدا کرد.
صادقي با بيان اينکه هيچگاه فرم را تکرار نميکنم، اضافه کرد: هر چند وقت يک بار با ايدهاي جديد کار ميکنم، به يک باره ويتراي را کنار گذاشتم و کارهاي تبليغاتي را شروع کردم. در کنارش تصويرگري کتاب و مجلات را نيز انجام دادم. کلاس نهم بودم که روزنامه آسيا پيشنهاد کاري داد. آنقدر شور و هيجان کاري داشتم که حد و مرز نداشت. زماني که افسر نيروي هوايي بودم کانون پرورش فکري پيشنهاد داد که کتاب «پهلوان پهلوانان» را تصويرگري کنم. به همين دليل بعد از سربازي من را به کانون آوردند و گفتند انيميشن بساز.
اين هنرمند ادامه داد: من در اين زمينه هيچ اطلاعاتي نداشتم و نميدانستم که بايد چکار کنم. مديرعامل وقت کانون پيشنهاد داد فيلم قصه «هفت شهر» را بسازم و گفت ميخواهيم تو اولين کسي باشي که يک فيلم انيميشن ايراني ميسازد. من نيز کم کم با کار آشنا شدم. در اين زمينه مطالعات زيادي کردم و در مجموع شش فيلم ساختم و به يک باره سينما را کنار گذاشتم. فيلم «من آنم که» قصه فولکلور ايراني بود که به نوعي رجزخواني محسوب ميشد. اين فيلم من را به سمت سورئال هدايت کرد. به همين دليل از سال ۵۶ شروع به نقاشي سوررئال کردم.
او بيان کرد:بعد از آن همه چيز را از جمله ويتراي، تصويرگري و… کنار گذاشتم و نگارخانه سبز را براي هنرمندان افتتاح کردم که بعد از مدتي آن را تعطيل کردم. در کل ايده بسياري در ذهنم داشتم و تمايل زياد به اجرا کردن. در واقع روزي ۱۳ ساعت کار ميکردم و در حال حاضر که ۸۰ سال دارم روزي هفت ساعت کار ميکنم و صبحها با عشق نقاشي کردن از خواب بيدار ميشوم. قبل از انقلاب به مدت سه ماه در دانشگاه هنر انيميشن تدريس کردم و بعد از انقلاب نيز به مدت سه ماه در دانشکده هنرهاي زيبا تصويرگري درس دادم اما بعد از مدتي متوجه شدم معلمي کار من نيست و نميتوانم سفارشي کار کنم.
صادقي با بيان اينکه بسياري به من ميگفتند تو بايد به جوانان درس بدهي، افزود: هنر سه وجه دارد؛ مباني هنر، خلاقيت هنر و سرحد آن. شايد بتوان مباني و سرحد را ياد گرفت و به دست آورد اما خلاقيت را بايد خود فرد ايجاد کند. بسياري از نقاشان مثل ونگوگ از سن ۱۷ سالگي خلاقيت را به وجود ميآوردند در حالي که بسياري سن زيادي هم دارند اما خلاقيتي که بايد داشته باشند را ندارند و يک شکل کار ميکنند.
اين هنرمند در پاسخ به پرسشي مبني بر اينکه آيا زماني که پيشنهاد ساخت انيميشن را در کانون دادند دورهاي در اين زمينه ديديد؟ گفت: نه به هيچ وجه. من را به يک باره از ده به پاريس بردند و شوق عجيبي در من بوجود آمد که روزي بيش از ۱۷ ساعت کار ميکردم گرچه فيلمهايي که ساخته ميشد اشکالات سينمايي زيادي داشت.
او همچنين درباره وضعيت انيميشنسازي در کشورمان توضيح داد: چون ساخت انيميشن بازده مالي ندارد بيشتر به سمت فيلمهاي تبليغاتي و بازاري ميروند. من به دوستاني که فيلم تبليغاتي کار ميکنند گفتم خوب است که در کنار سالها ساخت فيلمهاي تبليغاتي چند دقيقه هم فيلم هنري بسازيم. من در بيشتر جشنوارهها جزو داوران بودم و انيميشنهاي زيادي ديدم. خيلي از انيماتورهاي ايراني کارهاي خوب و جهاني انجام دادهاند و اين موضوع همچنان در حال پيشروي است.
صادقي اضافه کرد: وقتي که والتي ديزني ميخواهد انيميشني بسازد ابتدا آن را به صورت زنده فيلم ميگيرد و از اين زاويه به آن نگاه ميکند. اما تا جايي که من ميدانم در کشور ما چنين نگاه مطالعاتي وجود ندارد. خود من شخصا به هر چيزي زياد نگاه ميکنم. گاهي اوقات ريزترين گلهاي باغ را نگاه ميکنم تا بتوانم آنها را نقاشي کنم زيرا معتقدم آنها هم در زندگي ما سهم دارند. ساختار يک برگ جهان بينهايتي است. زماني که آب به تمام مويرگهاي آن جريان پيدا ميکند.
اين هنرمند اظهار کرد: به عقيده من يک نقاش بايد نجاري هم بلد باشد. شغل دوم من نجاري است و اين کار را زياد انجام دادم. هنرمند بايد ياد بگيرد. برخي فکر ميکنند وقتي ميخواهند نقاشي ايراني انجام دهند بايد بته جقه بکشند. از طرفي چون سرزمين ما کويري است بسياري براي نقاشي به آب روي ميآورند.
او همچنين درباره فعاليت موسيقياش بيان کرد: دوستي داشتم که ساز ميساخت و به آتليه ما ميآمد به همين دليل فکر کردم که ميتوانم اين کار را هم انجام دهم. يک سهتار از او خريدم و بايد شبها تمرين ميکردم. آن زمان پسرم اشکان سه سال داشت و به محض آنکه مي ديد من تمرين ميکنم جلو ميآمد و سيمهاي ساز را پاره ميکرد به همين دليل موسيقي را رها کردم.
صادقي همچنين درباره شعرهايش نيز گفت: چندين سال پيش افسرده شده بودم يک بوم سفيد جلويم بود و هر کاري که ميکردم نميتوانستم نقاشي کنم. در مهمانيها بداهه حرفهايي ميزدم. يک بار آقاي جواد مجابي به همسرم گفت آيا اين صحبتهايش را مينويسد؟ از آن به بعد انگيزهاي ايجاد شد تا نوشتههايم را روي کاغذ بياورم به همين دليل کتاب شعري حدود ۱۶۰ صفحه نوشتم.
فرشته موسوي نمايشگردان ارشد در ادامه اين نشست که صبح امروز سوم بهمن ماه در موزه هنرهاي معاصر برگزار شد درباره نمايشگاه مروري بر آثار و زندگي علياکبر صادقي بيان کرد: استاد صادقي مجموعه آثار توليدي بسياري دارند به همين دليل تلاش کرديم تا به صورت عادلانهاي آثاري را انتخاب کنيم که مروري بر رويکرد زندگي او باشد. البته که اين کار ساده نبود. مهم اين بود نه تنها آثار استاد صادقي را به نمايش ميگذاريم بلکه بتوانيم بستري ايجاد کنيم تا به او در يک دوره تاريخي نگاه کنيم.
او با بيان اينکه مجموعه نمايشگاه صادقي شامل نقاشي، طراحي، انيميشن، تصويرسازي، ويتراي و شعر است، افزود: همچنين چهار فيلم از شش فيلم اين هنرمند به صورت ثابت در زمان بازديد نمايش داده ميشود. از طرفي آثار استاد زماني که در کانون فعاليت ميکردم تأثير آموزشي در نسلهاي متفاوت بوجود آوردند که اين امر بينظير است.
موسوي اعلام کرد: پنلها و نشستهاي تخصصي در طول نمايشگاه برگزار ميشود زيرا بخشي از فعاليتهاي استاد صادقي نمونه خوبي براي نشانهشناسي و اسطورهشناسي است. به همين دليل پنلي با موضوع انسانشناسي با حضور دکتر فکوهي، پنل اسطورهشناسي با حضور حلقه اسطورهشناسان ايران از جمله بهمن نامورمطلق و پنلهاي ديگر را برگزار ميکنيم.
نمايشگردان ارشد نمايشگاه مروري بر آثار و زندگي علياکبر صادقي گفت: دو نقاشي مهمي در اين نمايشگاه وجود دارد. همچنين مجموعه شعر به اضافه طراحيها و در کل ۲۰۰ قطعه اثر به نمايش گذاشته ميشود. بخشي از گالري نيز به تخت خوابي که خود استاد ساختهاند و همچنين آثار و اشياء آتليه ۷ و نگارخانه سبز نمايش داده ميشود.
علي بختياري دومين نمايشگردان نيز بيان کرد: اين نمايشگاه به اين جهت اهميت دارد زيرا در زمانهاي هستيم که بايد افق تاريخيمان را گستردهتر و از ميراثمان نگهداري کنيم. از طرفي صحت و سقم تاريخي که در اين نمايشگاه بين ميشود براي ما اهميت داشت. شايد بتوانيم با اين نمايشگاه قطعات گمشده را به تاريخ برگردانيم و سوءتفاهمات تاريخي را برطرف کنيم.
علي محمد زارع رئيس موزه هنرهاي معاصر نيز در پاسخ به پرسش يکي از خبرنگاران مبني بر اينکه موزه هنرهاي معاصر به جز در اختيار قرار دادن فضاي موزه چه کمک ديگري براي برگزاري اين نمايشگاه کرده است، گفت: ما موزه را در اختيار استاد قرار داديم و اين نمايشگاه يک همکاري دوجانبه بين موزه هنرهاي معاصر و بنياد علياکبر صادقي است.
نمايشگاه «مروري بر آثار و زندگي علياکبر صادقي» يکشنبه هشتم بهمنماه ساعت ۱۷ افتتاح ميشود و تا ۲۵ فروردين سال آينده در موزه هنرهاي معاصر داير خواهد بود.