آيا روباتها و گياهان مي توانند با ارتباط برقرار کردن با يکديگر فضاهاي جديد ايجاد کنند؟
به گزارش گالري آنلاين به نقل از يورونيوز، فرض کنيد در خانه اي زندگي مي کنيد که به جاي آجر و بتون با سازه هايي از تعامل بين گياهان و روباتها و با کمک حسگرها، ال اي دي و کامپيوتر ساخته شده است. ساخت چنين خانه اي ۴۰ سال زمان نياز دارد. اما زيست شناسان، متخصصين علوم رايانه، و محققان علوم روباتيک به همراه معماران اروپايي مشغول کار و تحقيق بر روي اين ساختار هستند.
محققان طرحي در اروپا مي خواهند بدانند چگونه روباتها و گياهان مي توانند با يکديگر براي ساختارهاي معماري همکاري کنند. همزيستي مکانيسمهاي ترکيبي، چشم اندازي در آينده است و محققان بايد اصولش را بشناسند.
مصطفي وهابي، متخصص علوم رايانه از دانشگاه لوبک مي گويد : «گياهان به سمت نور آبي جذب مي شوند. هر روبات کوچک شش ال اي دي دارد که با توليد نور آبي گياهان را به سمت خود جذب مي کند و باعث مي شود که گياه در جهتي خاص رشد کند. روبات همچنين مي تواند تشخيص بدهد که گياهان به آن نزديک شده است، در اين صورت با روبات هاي ديگر تماس برقرار مي کند تا آن روبات هم با به انتشار نور آيي رنگ مي کند گياه را به سوي ديگري بکشاند.»
هيکو هامان، متخصص علوم رايته از دانشگاه لوبک، سرپرست طرح تحقيقاتي «فلورا روباتيکا» مي گويد: «از سوي ديگر روبات مي تواند به کمک گياه، چيزهاي ديگري را در محيط حس و به داده هاي بيشتري دست پيدا کند. يا وقتي گياه کمي پير تر شد ، روبات مي تواند روي ساختارهاي چوبي گياه سوار شود و همه چيز را از آنجا مشاهده کند.»
طراحي ساختارهاي خودسامان و خودروينده
پژوهشگران مي خواهند بدانند تحت چه شرايطي روبات ها و گياهان مي توانند طوري همکاري کنند که ساختارهاي خودسامان و خودروينده شکل بگيرد و مردم بتوانند درون اين ساختارها زندگي کنند. نکته اصلي اين است که روبات ها ياد بگيرند به طور مستقل موجب رويش ساختار شوند.
محمد ديوباند صورتي متخصص علم رايانه از دانشگاه لوبک آلمان در اين باره مي گويد: «اينجا سعي ما بر اين است تا با نگاه به گياهان طبيعي ببينيم چطور مي توانيم همان رفتار را تکرار کنيم و همانطور که گياهان به سمت نور حرکت و رشد مي کنند، روباتها هم باهم خودساماني بشوند و به سمت نور يک ساختار را بسازند.
تبديل ساختار ترکيبي روبات و گياه به فضاي معماري
در کپنهاگ معماران به دنبال راهي هستند تا ساختار ترکيبيِ گياه و روبات را تبديل به فضايي براي زندگي کنند، و تا کنون به ايده هايي هم رسيده اند.
اين تحقيقات چگونه مي تواند فضاهاي جديد معماري پديد آورد؟
فيل آيرس معمار از مرکز معماري و فناوري دانمارک در پاسخ مي گويد: «مشغول بررسي سيستم هاي بافته (در هم بافته) هستيم. اين روش باعث تداوم و پيوستگي فرايند ساخت مي شود. مي شود درهم بافتگي را ادامه داد يا اينکه رشته هاي درهم بافته را از هم باز و جدا کرد. مي توان دو ساختار را به هم متصل کرد. مي توانيم با تعدادي ستون کار را شروع کنيم و بعد اين ستون ها به هم وصل شوند و سقف را بسازند.»
معماران پيش بيني مي کنند که اين سازه ها را مي توان با روشهاي مقرون به صرفه ساخت. در نتيجه مشغول بررسي اين نکته هستند که چگونه مي توان با مواد مختلف الگوهاي مختلف را خود بخود به وجود آورد.
استيگ آنتون نيلوسن از دانشگاه علوم ارتباطات در کپنهاگ مي گويد: «يک فيبر با ۳۲ رشته فيبر شيشه اي ساخته شده است. براي اينکه ببينيد چه خواص ديناميکي دارد، بايد ديد که چقدر مي توان شکل آن را تغيير داد و حتي مي توان آن را کاملا جمع کرد و به صورت شيئي تخت (مسطح) در آورد.
دانشمندان مي گويند طي ۲۰ الي ۳۰ سال آينده ساخت باغ هاي شهري اتوماتيک و فضاهاي زندگي بر اساس اين ساختارهاي گياهي ربات به واقعيت تبديل مي شود.