ولي الله شاکر، عضو انجمن هنرمندان نقاش ايران، متولد سال 1339، در گفتگو با خبرنگار گالري آنلاين و در حاشيۀ برگزاري هفتمين کارنماي پژوهشي انجمن هنرمندان نقاش ايران دربارۀ 5 اثري که در اين نمايشگاه گروهي به نمايش گذاشته است، مي‌گويد:
آثار من در ابعاد 70 در 50 و با رنگ روغن کار شده‌اند. از نظر آکادميک که بخواهيم در نظر بگيريم، آثارم رئاليستي محسوب مي‌شوند که در آنها گرايشات ديگري هم به چشم مي خورد. اصولا کارهاي من در طبقۀ کارهاي رئاليستي قرار مي‌گيرند اما به سبک امپرسيونيست هم نگاهي داشته‌ام؛ و همينطور گرايشات اکسپرسيونيستي هم در آنها ديده مي‌شود.
4 عدد از آنها را از مجموعۀ "راه" انتخاب کرده‌ام؛ زيرا يکي از موضوعاتي که من در طبيعت دنبال ميکنم مسير و راه است و هميشه اتفاق‌ها مي‌توانند در ادامۀ راه‌ها به وقوع بپيوندد و اين موضوع هميشه يکي از مشغله‌هاي ذهني من بوده است. اثر پنجم هم طبيعت بي جان است که در آن چند بطري را مي‌بينيد، طبيعت بي جان ها معمولا تک کار اند با موضوعات مختلف. همۀ اين آثار را همين امسال خلق کرده‌ام.
شاکر در ادامه، برگزاري اين نمايشگاه‌هاي گروهي را اتفاقي خوب تلقي کرد و افزود:
به چند دليل مي‌توان گفت که کارنماها اتفاقي خوب هستند؛ اول اينکه انجمن نوعي ارزيابي مجدد از اعضايش به عمل مي‌آورد. دوم اينکه اعضا هم مي‌توانند خودشان را ارزيابي و بالانس کنند و ببينند در مقام مقايسه با ساير دوستان و اعضا در چه جايي قرار دارند. البته منظورم جلو يا عقب بودن افراد از يکديگر نيست و در واقع به نوعي ديدگاه‌هايشان را به اشتراک مي گذارند. از ديگر ويژگي‌هايي که به بهتر شدن اين کارنما کمک مي‌کند اينست که افراد خودشان کارها را ژوژمان و عرضه مي کنند. اين موضوع مي‌تواند چالشي باشد مبني بر اينکه نگاه شما در ژوزمان خودتان چيست و بضاعتتان در دنبال کردن مسأله تا چقدر است. اين رويداد فرصت خوبيست تا اعضاي انجمن بتوانند کارهايشان را ارائه کنند.