مراسم جانمايي جديد دو مجسمه آلبرتو جاکومتي (هنرمند سوئيسي) در فضاي داخلي موزه هنرهاي معاصر تهران روز چهارشنبه 9 اسفندماه با حضور مارکوس لايتنر سفير سوئيس در تهران، اليور ويک موزهدار سابق بنياد بيلر در سوئيس، هانس پيتر مارتي مرمتکار ارشد آثار جاکومتي و عليمحمد زارع رئيس موزه هنرهاي معاصر تهران، برگزار شد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از روابط عمومي موزه هنرهاي معاصر تهران؛ علي محمد زارع درباره اين رويداد گفت: تصميم بسيار سختي بود که پس از 40 سال مجسمههاي جاکومتي را از حياط مرکزي موزه به فضاي داخلي انتقال بدهيم، اما اين تصميم سخت با مشارکت مهمانان سوئيسي ما به انجام رسيد. طبق نظر اليور ويک و هانس پيترمارتي اگر اين جابه جايي به زودي انجام نميشد احتمال داشت که مشکلات زيادي براي مجسمهها به وجود بيايد.

پس از آن اوليور ويک گفت: من پيش از اين هم سابقه همکاري با موزه هنرهاي معاصر تهران را داشتم و چندمين بار است که در تهران هستم. قبلا با عليرضا سميعآذر درباره جابهجايي اين مجسمهها صحبت شده بود و خوشحالم که همکاران ايشان توجه جدي به سلامت نگه داشتن آثار موزه دارند. اين مجسمهها 40 سال در حياط موزه قرار داشتند و زمان آن رسيده بود که به فضاي داخلي منتقل شوند. دليل آن هم بسيار ساده است چون همانطور که انسان از آلودگي هوا آسيب ميبيند، مجسمهها نيز در معرض بارانهاي اسيدي دچار مشکل ميشوند.

ويک با ابراز خرسندي از حمايت سفارت سوئيس از اين اتفاق گفت: از هانس پيتر مارتي که مشاور ارشد اين پروژه بود تشکر ميکنم که کاملا داوطلبانه همراه من به تهران آمد. او بيش از 40 سال است که روي مجسمههاي جاکومتي کار ميکند و همراه تيم اجرايي موزه هنرهاي معاصر تهران باعث شدند اين جابه جايي اتفاق بيفتد.
هانس پيتر مارتي نيز در ادامه مراسم گفت: من بيشتر عمر کاري خود را در موزه کونت هاوس زوريخ و با مجسمههاي جاکومتي گذراندم. به اندازه اوليور امکان همکاري با موزه هنرهاي معاصر تهران را نداشتم اما وقتي اين پيشنهاد را مطرح کرد با کمال ميل به تهران آمدم. سال 95 نيز با موزه همکاري کرده بودم و همان زمان ضرورت جابه جايي اين مجسمهها را مطرح کردم. خوشحالم که حالا اين اتفاق افتاده است و با توجه به اينکه مجسمهها در فضاي داخلي قرار گرفتهاند ديگر نيازي نيست نگران آنها باشيم.
مارکوس لايتنر هم با ابراز خوشحالي از حضور در اين مراسم گفت: يک سال پيش وارد ايران شدم و يکي از نخستين مکانهايي که بازديد کردم موزه هنرهاي معاصر تهران بود، زيرا در کتاب راهنماي من نوشته شده بود اين موزه را بايد حتما ديد، حتي اگر فقط به خاطر دو مجسمه جاکومتي باشد. خوشحالم که امروز در مراسم جا به جايي مجسمهها حضور دارم و اينجا هستم تا بگويم اين آثار براي ما چه اهميتي دارند.

لايتنر با نشان دادن يک اسکناس 100 فرانکي سوئيس گفت: تصوير اين مجسمه را ميتوانيد بر روي يکي از اسکناسهاي سوئيس ببينيد و اين نشان ميدهد آثار جاکومتي براي ما چه جايگاهي دارد. بنابراين وقتي ميدانيم اين آثار در سلامت و امنيت حفظ ميشوند باعث خوشحالي ما است. تهران يکي از معدود موزههاي جهان است که بيش از يک اثر جاکومتي را در اختيار دارد و اين موضوع براي ما هم خوشحال کننده است.
در ادامه مراسم زارع گفت: بارانهاي اسيدي به مجسمهها آسيب ميرسانند و به همين دليل بعضي از موزهها روي مجسمهها را ميپوشانند. اما آثار جاکومتي را نميتوانستيم بپوشانيم و با توجه به اينکه احتمال آسيب رسيدن به آنها وجود داشت، از اواخر سال گذشته مکاتبات زيادي انجام شد و کارشناسان سوئيسي پذيرفتند که داوطلبانه و بدون دريافت هزينهاي اين کار را انجام دهند. اين اتفاق به دليل رابطه خوب سفارت ايران و سوئيس انجام شد و جاي خوشوقتي است که اين تعامل ميان موزه و متخصصين وجود دارد.
او درباره وضعيت ساير مجسمههاي باغ موزه گفت: اليور ويک و هانس پيتر مارتي مجسمهها را بررسي کردند و گزارشي از وضعيت آنها تهيه کردند. البته تقريبا همه مجسمهها ابعاد بزرگي دارند و بايد در باغ مجسمه باقي بمانند، اما واضح است که آثار پس از گذشت اين سالها نياز به مرمت دارند و اميدوارم دولت بودجه مناسبي در نظر بگيرد که مجسمهها به طور مرتب مرمت شوند و از آسيب در امان بمانند.
سفير سوئيس نيز در پايان با اشاره به اينکه سوئيس يک کشور فرهنگي محسوب ميشود، افزود: جاکومتي در يک روستاي کوچک زندگي ميکرد اما به عنوان يک هنرمند بينالمللي شناخته ميشود. سوئيس يک کشور باز براي فرهنگهاي ديگر است و با توجه به اينکه موزههاي زيادي در کشور ما وجود دارد علاقهمند هستيم با کشورهاي ديگر تبادلات فرهنگي و هنري داشته باشيم. اين همکاري با موزه هنرهاي معاصر تهران براي ما از اهميت زيادي برخوردار است و اميدواريم اين همکاري در آينده محکمتر ادامه پيدا کند.
دو مجسمه جاکومتي که از زمان راه اندازي موزه هنرهاي معاصر تهران در فضاي بيروني در حياط مرکزي موزه قرار داشت، به داخل موزه هنرهاي معاصر تهران منتقل شد.
