
مدير گروه رشته صنايع دستي دانشکده هنرهاي کاربردي دانشگاه هنر گفت: رشته صنايع دستي هم اکنون هدفمند نيست، شرح درس و تصميمگيري براي رشته صنايع دستي مربوط به سال ۶۲ است که نياز به بازنگري و بهروز شدن دارد و اين دروسي که براي اين رشته در نظر گرفته شده است بايد هدفمندتر و به شکل اختصاصي دنبال شود.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، رسول جليلي، مدير گروه رشته صنايع دستي دانشکده هنرهاي کاربردي دانشگاه هنر درباره رشته صنايع دستي و مشکلات اين حوزه گفت: يکي از مهمترين مشکلاتي که وجود دارد بحث بودجه کلي دانشگاه هست که در اين زمينه کلا دانشگاه هنر، دانشگاه فقيري به حساب ميآيد و براي حل اين معظل ما بايد به سمت درآمدزايي که يکي از اهداف بلندمدت دانشگاه تعريف شده، حرکت کنيم و مستقل پيش برويم و با اين رويه طبيعتا، نيازي به بودجهاي که از وزارت براي آن اختصاص داده شده ندارد، ولي به صورت کلي بخواهيم بگوييم ما الان عمده مشکلاتي که داريم، يکي کمبود فضاي فيزيکي کارگاه هاست؛ يعني از استانداردهاي مورد نياز فاصله زيادي داريم، بهروز نبودن امکانات و تجهيزات کارگاهي مشکل بعدي در رشته صنايع دستي محسوس است که براي بهروز کردن و مدرنتر کردن آثاري که از اين کارگاهها خارج مي شود بايد همپاي کشورهاي ديگر که مدتها اين مسير را طي کردند و از تجربيات آنها بخواهيم استفاده کنيم لازم است که به تجهيزات مدرن و تکنولوژي پيشرفته مجهز باشيم.
همراستا کردن علم روز و فرهنگ غني هنري کشورمان الزامي است
وي افزود: شايد يکي از مشکلاتي که ميشود در ميان مدت حل کرد، مشکل کمبود نيروي متخصص و آموزش ديده در حوزه اساتيد است، (کمبود اساتيد مجرب در حوزه صنايع دستي) که با سرمايهگذاري و يک دورانديشي، شايد بشود افرادي را جهت آموزش و کسب تجربههاي بيشتر به کشورهاي ديگر که تجربههاي مختلف هنري به ويژه در زمينه صنايع دستي را دارند، فرستاد تا بتوانند تجربيات آنها را به کشور منتقل کنند، ضمن اينکه صنايع دستي ما داراي مشخصاتي مختص به فضاي بومي و فرهنگي ايران است، از طرفي ميشود با هم راستا کردن علم روز و فرهنگ غني هنري کشورمان، طبعا قدمهاي بهتري در اين زمينه برداشت.
مدير گروه رشته صنايعدستي دانشکده هنرهاي کاربردي دانشگاه هنر، اظهار کرد: در رشته صنايعدستي بيشتر تاکيد بايد روي بخش هنري آثار باشد و يک بخش آن برميگردد به تسلط به تکنيک، يعني آشنايي به علم روز دنيا و قطعا طي کردن اين مراحل، کمک بزرگي به عنوان تکنيک براي آفرينش آثار در اين حوزه به شمار ميرود.
جليلي گرايشي نبودن رشته صنايع دستي را يکي ديگر از مشکلات اين حوزه برشمرد و بيان کرد: دانشجوياني که وارد اين رشته ميشوند از ابتدا مسير نهايي آنها مشخص نيست، يعني ما گرايشهاي مختلفي از چوب، بافت، شيشه، جواهر، در رشته صنايع دستي داريم، دانشجوياني که وارد اين رشته ميشوند متاسفانه در ترمهاي مختلف با گرايشهاي متفاوت سر و کار داشتند و نميتوانند روي يک حوزه تمرکز کافي داشته باشند و در نهايت بيش از يک سال نميتوانند روي حوزه تخصصي خودشان کار کنند و اين زمان محدودي براي دانشجويان است.
وي در ادامه گفت: رشته صنايع دستي هم اکنون هدفمند نيست، شرح درس و تصميمگيري براي رشته صنايع دستي مربوط به سال ۶۲ است که نياز به بازنگري و بهروز شدن دارد و اين دروسي که براي اين رشته در نظر گرفته شده است بايد هدفمندتر و به شکل اختصاصي دنبال شود.
کمبود اساتيد خيلي محسوس نيست اما با ايدهها فاصله داريم
مدير گروه رشته صنايع دستي دانشگاه هنر، در پاسخ به اين سوال که آيا در رشته صنايع دستي کمبود اساتيد مطرح است يا خير، افزود: کمبود اساتيد خيلي محسوس نيست اما با ايدهها فاصله داريم، اساتيد مجربتري را هم ميشود دعوت کرد ولي در صورتي که اين رشته به شکل تخصصي در دانشگاه هنر دنبال شود، يعني دانشجو از سال اولي که وارد حوزه صنايع دستي مي شود، در حوزه مشخصي تا چهار سال در آن حوزه به عنوان مثال حوزه جواهر کار کند و در نهايت به عنوان يک متخصص موفق در حوزه کارآفريني و اشتغالزايي در مرحله بعد از فارغ التحصيلي وارد جامعه شود.
هدف دانشگاه هنر تربيت دانشجوي کارآفرين است
جليلي بيان کرد: دانشجويان رشته صنايع دستي بعد از فارغالتحصيل شدن نيازي به استخدام شدن در مرکز يا يک واحد صنعتي را ندارند، زيرا يکي از اهداف اين حوزه هنري در دانشگاه هنر، تربيت دانشجوياني است که بتوانند به صورت کارآفرين و مستقل، هنر صنايع دستي را از، مثلا يک کارگاه خانگي گرفته تا کارگاه نيمهحرفهاي ، حتي تمامحرفهاي شروع کنند و اين رويه مستلزم اين است که نگاه حرفهايتري به اين رشته انداخته شود.
