يک پژوهشگر در آسيب‌شناسي جشنواره‌هاي بين‌المللي مد و لباس فجر، گفت: جاي فرم، رنگهاي ايراني و الگوهاي ايراني- اسلامي در لباس‌هاي منتخب اين جشنواره‌ها خالي است.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايرنا، مرضيه زارع، پژوهشگر و دانشجوي دکتري پژوهش هنر در نشست تخصصي «بازنمود هويت ايراني در آثار جشنواره‌هاي بين‌المللي مد و لباس فجر» گفت: بررسي لباس‌هاي منتخب 1391 تا 1395 که از سوي بنياد ملي مد و لباس ايران معرفي شد، تلاش کردم با اساس شاخصه‌هاي رايج کميت و کيفيت، نمايش هويت ايراني را در آثار تحليل کنم.
وي معتقد است: فرم لباس‌هاي طراحي شده در طول سال‌هاي برگزاري جشنواره مد و لباس فجر بيشتر غيرايراني بوده کمتر اثري از الگوهاي ايراني و اسلامي داشتند.
زارع گفت: اساس شکل‌گيري ضرورت لباس، پوششي براي محفاظت از گرما و سرما بوده است و با گذشت زمان و پيشرفت جوامع جنبه‌هاي زيبايي شناسانه و مفاهيم فرهنگي نيز به آن اضافه شد. امروزه لباس رسانه‌اي است نشانگر هويت فردي در جامعه که در طول يک دوره تاريخي به هويت اجتماعي بدل مي شود.
وي با اشاره به رابطه تنگاتنگ لباس، فرهنگ و هويت، افزود: پيش از آغاز گفت‌وگو با يک فرد، نخست لباس وي معرف شخصيت اوست.
«طراحان بزرگي در رويدادهاي ساليان گذشته از «زنان سرزمين من» گرفته تا «جشنواره مد ولباس» تربيت شدند و به نحوي مسيرحرکت جريان مد کشور به دست اين طراحان است.»
وي با تاکيد بر نقش طراح در جريان مد، گفت: طراحان مي‌توانند سليقه مخاطب را مديريت کنند به اين ترتيب بايد براي بازنمود هويت ايراني طراحان را با مولفه‌هاي هنر ايراني – اسلامي آشنا کنيم.
وي با تشريح شاخصه‌هاي هويتي لباس‌هاي منتخب در جشنواره‌هاي فجر گفت: هر لباس نشانه‌اي نهفته در خود دارد. اجزاي لباس در پيوند با يکديگر انديشه طراح را بيان مي‌کنند. لباس علاوه بر زيبايي، رسانه‌اي بصري است همانطور که در گذشته نقش انتقال پيام را نيز برعهده داشته است.
زارع با تشريح رنگ در فرهنگ ايراني و استفاده از تنوع رنگي در لباس عزا، عروسي، کار، کوچ، بزم و جنگ، گفت: رنگهاي استفاده شده توسط طراحان جشنواره مد به آبي فيروزه اي محدود شده بود.
پژوهشگر مد و لباس بر لزوم شناخت طراحان از رنگ هاي ايراني تاکيد کرد و گفت: طراحان در لباس‌هاي جشنواره‌ها کمترين استفاده را از رنگ قرمز و سبز ايراني که در سفال و فرش ايراني موجود است نمي‌کنند همچنان که رنگ «صورتي ايراني» که در دنيا با همين عنوان شناخته مي‌شود در طرح‌ها ديده نمي‌شود.
زارع با انتقاد از استفاده پارچه‌هاي آماده در طراحي لباس‌هاي جشنواره‌ها، افزود: جواهر دوزي، عثمان دوزي، سياه دوزي، سوزن دوزي‌هاي بلوچ، قلمکاري و باتيک از مهمترين ويژگي‌هاي پارچه‌هاي ايراني است که طراحان، اين هنر گرانمايه را ناديده گرفته‌اند و به سمت طرح‌هاي کارخانه‌اي رفته‌اند.
« استفاده از چاپ دستي غير ايراني نيز به تدريج افزايش يافته و چاپ‌هاي ايراني (باتيک، چاپ قلمکار و ..) نيز بر اساس داده‌هاي به دست آمده کمتر مورد توجه طراحان قرار گرفته است و بيشتر از پارچه هاي داراي چاپ صنعتي يا ساده استفاده شده است».
زارع جليقه و کمربند را به عنوان يکي از مهمترين ويژگي‌هاي لباس ايراني- اسلامي معرفي کرد و افزود: متاسفانه کمربندهاي آماده در بازار مورد استفاده طراحان قرار گرفته و نقش جليقه‌ها در لباس‌ها بسيار کم رنگ است.
وي فرش و گليم ايراني را منبعي سرشار از ايده براي طراحان دانست و گفت: لباس‌هاي تاريخي و اقوام ايراني منابع و الگوهاي متنوعي براي طراحان هستند.
«تنها خطوط نستعليق و شکسته در پارچه‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرد درحالي که از ديگر انواع خط هم مي‌توان استفاده کرد».
نشست تخصصي «بازنمود هويت ايراني در آثار جشنواره‌هاي بين‌المللي مد و لباس فجر از 1391 تا 1395» روز يکشنبه 14 مرداد از ساعت با حضور جمعي از صاحب‌نظران اين حوزه، براي بررسي چگونگي بازنمود هويت ايراني در آثار انتشار يافته در مجلات 4 دوره جشنواره بين‌المللي مد و لباس فجر در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.