مديرکل فرهنگ و ارشاد اسلامي آذربايجان‌شرقي از برگزاري آيين تجليل از پنج استاد برجسته حوزه‌ي هنرهاي تجسمي همزمان با بيست و پنجمين جشنواره ملي هنرهاي تجسمي جوانان در تبريز خبر داد.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايسنا، محمد محمدپور گفت: هرچند نمي‌توان جايگاه هنرمند و هنر حقيقي را که زمينه‌ساز رشد و کمال انسان‌هاست، آن طور که شايسته است معرفي کرد، اما تکريم هنرمندان عرصه‌هاي مختلف مي‌تواند گامي کوچک در معرفي خدمات ارزنده‌ي هنرمندان پيشکسوت به جوانان باشد.
وي افزود: هنر، وديعه معرفتي و الهي در نهاد انسان است که در بعضي انسان‌ها متجلي و بالفعل مي‌شود و در نهاد ساير انسان‌ها بالقوه باقي مي‌ماند و هنرمند واقعي که وديعه هنر در او شکوفا شده بايد قدر و منزلت و خصلت هنرش شناخته شود و ارزشش معلوم شود.
وي با اشاره به برگزاري آيين تجليل از هنرمندان پيشکسوت همزمان با جشنواره ملي هنرهاي تجسمي جوانان، گفت: جوانان بايد بدانند که براي رسيدن به جايگاه و مرتبه‌اي قابل تأمل در عرصه هنري، نبايد شتابزده بود بلکه با تمرين و ممارست و در طي سال‌ها تحقيق و پژوهش و کسب تجارب فراوان است که مي‌توان به اين مدارج رسيد.
مديرکل فرهنگ و ارشاد اسلامي استان، گفت: آيين تجليل از استاد علي دائم‌اميد، استاد مسعود ستارزاده، استاد کيومرث کياست، استاد محمدحسن رضازاد و رحيم عظيمي همزمان با آيين اختتاميه جشنواره ملي هنرهاي تجسمي جوان، سي‌ام مردادماه جاري ساعت ١٧ در مجتمع فرهنگي هنري ٢٩ بهمن تبريز برگزار خواهد شد.
بر اساس اين گزارش، مسعود ستارزاده متولد ۱۳۴۴ شمسي تبريز و ديپلم هنرستان هنرهاي زيباي ميرک است. وي به دليل حضور در جبهه هاي جنگ، ديگر موفق به ادامه تحصيلات در دانشگاه نشد. از اساتيد وي در آن زمان استاد ابراهيم مقبلي و استاد عباچي زاده و زنده‌ياد استاد محمدرضا ايراني بودند.
اوايل سال ۱۳۵۹شمسي طي بازديدي از نمايشگاه آثار آبرنگ ناصر نورمحمدزاده و نيز نمايشگاه جمعي آثار هنرجويان هنرستان هنرهاي زيباي ميرک، سوژه ها و رنگهاي آثار نورمحمدزاده در او چنان تاثيري گذاشت که راهش را به سوي هنر آغاز کرد و عزمش را در ورود به هنرستان ميرک راسخ تر کرد و با نمره خوبي نيز در اين مکان آموزشي ماندگار پذيرفته شد.
بعد از آن به مناطق عملياتي اعزام شد. وي همانجا نيز کار هنري مي کرد و به طراحي و خوشنويسي مشغول بود. بعد از پايان جنگ، سال ۱۳۶۹، سال پرکاري برايش بود. تاثيرات جنگ و عمليات هاي پرافتخار دفاع مقدس باعث شد که برخي مشکلات جسمي برايش به وجود آيد؛ مدتي است که به دليل بيماري و عوارض جنگ در بستر بيماري به سر مي‌برد.
سابقه برگزاري هشت مورد نمايشگاه انفرادي در محل بنياد ايرانشناسي امروزي در تبريز(خانه تاريخي شربت زاده)، گالري والي تهران و نمايشگاههاي متعدد گروهي و انفرادي در تهران و تبريز، چاپ آثار در نمايشگاههاي دوسالانه هنرهاي تجسمي، سابقه نوازندگي ساز کلارينت و قره ني در کارنامه هنري وي ديده مي شود.
همچنين علي دائم اميد متولد سال ١٣٤٢ در شهر تبريز است. وي با اصول اوليه خوشنويسي زير نظر برادرش علي اصغر دائم اميد آشنا شد و از محضر اساتيدي چون جمشيد وجدنيا و حسن کرماني بهره برد.
وي در سال ١٣٦٣ موفق به اخذ درجه ممتاز انجمن خوشنويسان ايران شد. تا کنون ٤ نمايشگاه انفرادي و بيش از ٨٠ نمايشگاه گروهي برگزار کرده و مربي بسياري از اساتيد و هنرمندان معاصر در رشته خوشنويسي بوده است.
دريافت ١١ عنوان مقام اول از جمله مقام اول رشته نستعليق و نقاشي خط در جشنواره هنرهاي تجسمي فجر (١٣٦٦)، جشنواره سراسري طريق جاويد (١٣٧٨)، جشنواره سراسري خوشنويسي غدير (١٣٨٠-١٣٨٤) در کارنامه هنري وي مي درخشد.
دائم اميد در سال ١٣٨٧ موفق به دريافت گواهينامه استادي از انجمن خوشنويسان ايران شد و در سال ١٣٧٩ نشان درجه يک هنري را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي دريافت کرد.
رحيم عظيمي نيز متولد ١٣٧٠ روستاي عيش آباد مرند است. وي در سال ١٣٨٧ وارد هنرستان شده و در رشته نگارگري شروع به تحصيل کرد. وي دانش آموخته رشته نقاشي ايراني (نگارگري) در دانشگاه جامع علمي کاربردي صنايع دستي مرکز آموزش ميراث کمال الدين بهزاد تبريز است.
کسب مقام‌هاي متعدد در جشنواره‌هاي مختلف و انتخاب سه دوره جوان نمونه و برتر شهرستان مرند در جشنواره حضرت علي اکبر و داوري جشنواره هاي يگان ويژه، نهمين جشنواره فرهنگي سيمرغ (١٣٩٦)، برگزاري ورک شاپهاي هنري در تبريز، اصفهان، تهران، قزاقستان و … از جمله فعاليت‌هاي هنري وي است.
استاد کيومرث کياست متولد سال ١٣٢٧ از پيشگامان و بنيان‌گذاران کاريکاتور نو در تبريز به‌شمار مي‌رود. وي هم‌دوره هنرمنداني مانند درم‌بخش، محصص و بخش‌پور است. از سال ١٣٥٢ و با فعاليت در مطبوعات به‌عنوان طراح و کارتونيست آغاز به کار کرد. او سپس به تصويرسازي و نقاشي پرداخت. اين هنرمند با قلمي باريک و شکننده در پهنه خطوطي ريز و درهم، يادها و باورهايش را از تاريخ سرزمينش بر کاغذ آورده است.
کياست که در پرداخت طرح‌هايش شوخي‌هاي بسيار غريبي با طبيعت و ساختمان پيکر آدمي کرده و مي‌کند، گاهي طراحي طنزانديش و خشن مي‌نمايد و گاهي نقاشي که مي‌خواهد فقط چيزي را به تصوير بکشد.
آخرين نمايشگاه انفرادي کيومرث کياست با عنوان «روايت جنون» در سال ١٣٩٦ در تهران در گالري ساربان برگزار شد. وي پيش از انقلاب اسلامي در گالري‌هاي سيحون، نقش، تخت جمشيد و … نمايشگاههاي موفقي را برگزار کرده و سابقه برگزاري بيش از ١٠٠ نمايشگاه انفرادي و گروهي را دارد. اين هنرمند در حال حاضر به‌عنوان استاد دانشگاه مشغول به فعاليت است. کتاب «شورآفرين خلوت گزيده: گفت‌وگو با کيومرث کياست» جديدترين کتاب سيد امير سقراطي درباره کارتونيست‌هاي مشهور و اثرگذار ايراني است که به زندگي و آثار استاد کيومرث کياست مي پردازد.
محمد حسن رضازاد نيز متولد ١٣٣١ تبريز و کارشناس هنر است. از سال ١٣٧١ آموزشگاه هنري خود را با مجوز رسمي اداره ارشاد داير کرد. سابقه برگزاري ورک شاپ و نمايشگاههاي حجم در تهران، تبريز، آنکارا، سمرقند، از جمله فعاليت‌هاي وي است.
وي به عنوان يکي از پيشکسوتان و متوليان امر هنر حجم و مجسمه‌سازي در شهر تبريز شناخته مي شود که قريب ۳۰ سال است در اين شهر به خدمت در راستاي توليد و آموزش مي پردازند. آثار حجمي وي در شهرهاي مختلف از جمله تهران، اصفهان و تبريز نصب شده است.