500 سال پس از مرگ «لئوناردو داوينچي» نقاش برجسته ايتاليايي، دره «لوار» فرانسه مکاني که وي سه سال آخرعمرش را آنجا سپري کرد، براي برگزاري مراسمي پرشکوه به مناسبت گراميداشت نبوغ اين هنرمند دوره رنسانس آماده مي شود.
به گزارش گالري آنلاين به نقل از ايرنا، داوينچي در سال 1519 در سن 67 سالگي در شهر آمبواز واقع در دره لوار فرانسه درگذشت.
«امانوئل مکرون» رئيس جمهوري فرانسه و «سرجيو ماتارلا» همتاي ايتاليايي اش روز پنجشنبه هفته جاري راهي اين شهر مي شوند تا پانصدمين سالگرد مرگ لئوناردو را گرامي دارند.
لئوناردو 64 سال داشت که از جانب «فرانسواي اول» پادشاه جوان فرانسه به اين کشور دعوت شد، درست زماني که «ميکلآنژ» و «رافائل» رقباي داوينچي در شبه جزيره ايتاليا به عنوان ستاره هايي نوظهور مي درخشيدند.
فرانسواي اول که به «پادشاه خورشيد قرن شانزدهم» معروف بود، در سطحي گسترده پادشاهي تلقي مي شد که رنسانس ايتاليا را به فرانسه آورد.
در حال حاضر، تابلوهاي معروف «مونا ليزا»، «مريم مقدس و کودک» و «سنت جان باپتيست» لئوناردو در موزه لوور پاريس آويزان است.
مراسم مشترکي که قرار است از طرف فرانسه و ايتاليا در پانصدمين سالگرد مرگ داوينچي برگزار شود، با ماه ها تنش هاي ديپلماتيک بين پاريس و رم همراه بوده است.
اين تنش ها به دليل سياست هاي افراطي دولت پوپوليست ايتاليا و حمايت رم از اعتراض ضد دولتي جليقه زردهاي فرانسه، شدت گرفت.
اين مراسم گراميداشت همچنين بر تنش ها در مورد آثار لئوناردو در فرانسه که دولت ايتاليا خواستار بازگرداندنش به رم است، دامن زد.
مکرون و ماتارلا روز پنجشنبه پس از بازديد از آرامگاه لئوناردو، به قلعه «شامبور» نقل مکان مي کنند، مکاني که گفته مي شود پلکان مارپيچي اش را لئوناردو طراحي کرده، اگرچه اولين سنگ بناي اين پلکان چهار ماه پس از مرگ وي نصب شده است.
اين مراسم همچنين جرقه مناقشه ديگري را زد، زماني که دولت ايتاليا با ايده موزه هاي اين کشور براي قرض دادن برخي از آثار داوينچي به موزه لوور مخالفت کرد.
اما به نظر ميرسد که پاريس و رم به مصالحهاي در اين زمينه اعتقاد پيدا کردهاند.
موزه لوور فرانسه قصد دارد به مناسبت برگزاري نمايشگاهي از آثار داوينچي همزمان با پانصدمين سالگرد مرگ اين هنرمند، برخي از آثار وي را از ايتاليا قرض بگيرد.
با اين وجود، در حالي که کمتر از 20 نقاشي و 22طرح لئوناردو همچنان موجود است، بسياري از ايتاليايي ها از بابت مالکيت موزه لوور بر پنج اثر وي، دل آزرده هستند.
حال که پاريس و رم براي برگزاري اين مراسم تدارک مي بينند، طره اي از گيسوي داوينچي براي اولين بار در هفته جاري در شهر وينچي ايتاليا به نمايش عموم گذاشته مي شود.
دو کارشناس ايتاليايي قرار است روي اين طره گيسو که در يک کلکسيون خصوصي در آمريکا پيدا شد، آزمايش «دي ان آ» انجام دهند تا قطعيت تعلق آن به داوينچي را ثابت کنند.
طره گيسوي داوينچي همچنين قرار است روز پنجشنبه در يک کنفرانس خبري در شهر وينچي به نمايش گذاشته شود.
در چند ماهه اخير حقايقي در مورد داوينچي منتشر شده است. يکي از اين موارد، قابليت وي در استفاده از هر دو دست براي خلق آثارش بوده است.
تحقيقي که به همت کارشناسان موزه هنر ايتاليا موسوم به «گالري اوفيزي» روي يکي از آثار اوليه لئوناردو انجام شد، نشان داد که اين هنرمند دوره رنسانس، براي خلق آثارش از هر دو دست استفاده مي کرده است.
قدمت اولين نقاشي داوينچي به 5 اوت 1473 برمي گردد. وي در آن زمان تنها 21 سال داشت و اين نقاشي، چشم اندازي از قلعه «مونته لوپو» و دره رود «آرنو» را به تصوير مي کشد.
مورد قابل اشاره ديگر، مجسمهاي سفالي منتسب به لئوناردو است که تنها مجسمه موجود از اين هنرمند سده شانزدهم به شمار ميرود.
اين مجسمه از چهره مريم مقدس و کودکي خندان که به موزه «ويکتوريا و آلبرت» در لندن تعلق دارد، به داوينچي نسبت داده شده است.
با اين حال، کارشناسان معتقدند از آنجا که مجسمه ديگري از لئوناردو موجود نيست که بتوان شباهتهاي آن را مورد قياس قرار داد، نميتوان اصل بودن اين مجسمه را تائيد کرد.
از جمله موارد جالب ديگري در مورد داوينچي، اثر انگشت شست وي روي يکي از نقاشي هايش است که در مجموعه سلطنتي انگليس نگهداري ميشود و قرار است به مناسبت پانصدمين سالگرد مرگ وي به نمايش عموم گذاشته شود.
اين اثر انگشت در قسمت چپ يکي از نقاشيهاي داوينچي برجا گذاشته شده است.
اين نقاشي، بخشي از بزرگترين مجموعه نقاشيهاي داوينچي است که در مجموعه سلطنتي انگليس قرار دارد.
داوينچي نقاش دوره رنسانس بود که در زمينههايي چون مجسمهسازي، معماري، موسيقي، رياضي، مهندسي، اختراعات، آناتومي، زمينشناسي و نويسندگي نيز فعاليت داشت.
بسياري از فرهيختگان، داوينچي را نمونه بارز يک نابغه دوره رنسانس ميدانند و وي در سطحي گسترده يکي از بااستعدادترين شخصيتهايي شناخته ميشود که تاکنون در اين جهان زيسته است.