«تيلت ريورپول» يکي از زير مجموعههاي موزه تيلت مدرن لندن به تازگي چند اثر از ويليام ترنر نقاش دره کلاسيک را در معرض ديد عموم قرار داده است. جاناتان جونز خبرنگار «گاردين» به همين مناسبت گزارشي درباره ويليام ترنر و آثارش منتشر کرده است
به گزارش گالري آنلاين، ايلنا به نقل از گاردين نوشت، چند نقاشي از آثار ويليام ترنر تا چهارم ماه ژوئن در موزه تيت ليورپول نمايش داده ميشوند که شيوه خلاقانهاي دارند و در سال ۱۸۴۶ خلق شدهاند.
جاناتن جونز (خبرنگار) گزارشي درباره اين اتفاق در «گاردين» منتشر کرده که علاوه بر توضيح درباره اين رويداد با عنوان «Dark Waters»، درباره جزييات شکلگيري آثار ماجراهايي را تعريف است. آثاري که از ويليام ترنر (طراح و نقاش عصر کلاسيک) نمايش داده ميشود حاصل سفر اکتشافي او به قطب شمال است.
نمايي از تيلت مدرن لندن که قبلا نيروگاه بوده است
تيت ريورپول کجاست؟
تيت ريور پول يکي از بخشهاي موزه تيت مدرن بريتانياست. تيت مدرن به لاتين؛ «Tate Modern» موزه و مجموعهاي از نگارخانههاست که علاوه بر تيت ريور پول، موزه تيت بريتانيا، موزه مدرن تيت، موزه سنت ايوز و تيت ليورپول را هم دربرميگيرد. مجموعه تيت مدرن لندن يکي از پربازديدترين موزههاي هنرهاي مدرن در دنياست که در سال بيش حدود پنج ميليون بازديدکننده دارد. به همين دليل آثار نمايش داده در اين مکان معتبر همواره مورد توجه هنرمندان و رسانهها بودهاند. پيش از موزه تيت مدرن نيروگاه بنکسايد قرار داشته است.
واقعهاي طوفاني در دل لندن
اتفاق ويژهاي که نمايشگاه «Dark Waters» را از ديگر رويدادهاي مشابه متمايز کرده بهرهگيري از موسيقي در فضاي نمايشگاه است. مخاطب با حضور در فضاي نمايشگاه آثار ي را با صداي دريا، باد و آمبيانسهايي تجربه ميکند که در دنياي واقعي وجود دارند. مطمئنا براي کمتر کسي پيش ميآيد که در وسط اقيانوس يا دريا گرفتار طوفان شود و تا دم مرگ پيش رود؛ لذا ديدن نمايشگاه نقاشيهاي ترنر براي مخاطبان تجربهاي جالب خواهد بود.
طي سفرِ ويليام ترنر، مخاطبان فريادهاي انبوهي از مردان سالخورده در قايقها مواجه ميشوند که به دنبال صيد ماهي هستند. ترنر در اين سفر روي دريا، به دنبال ماهي ميگردد اما به ناگاه با تودهاي خاکستري مواجه ميشود که يک نهنگ است. گفتني است در گزارش گاردين طي صحبت درباره آثار ويليام ترنر، از «اربوس» نام برده شده که خداي اساطيري تاريکي و مه است.
آنچه ويليام ترنر در آثارش به آنها پرداخته هر آن چيزي است که طي حضورش روي دريا با آن مواجه شده است. او در ادامه مواجهاش با نهنگ، اين موجود عظيم دريايي را در برابر نور زرد مانند شبحي ميبيند آنهم در فضايي سرد و يخ زده و مرده!
طبق روايتهاي قديمي، استنباط اين است نهنگهايي که ويليام ترنر با آنها مواجه شده به مثابه سلاخهايي هستند که در محدودهاي گير افتادهاند و همچنان مشغول شکار قربانيان هستند.
يک اثر از ويليام ترنر در نمايشگاه «Dark Waters»
نمايشگاه «Dark Waters» در واقع رويدادي است که علاوه بر پرداختن به دريا و وقايع مربوط به آن توسط ترنر، مجموعهي از داستانها را در کافهاي روايت ميکند که هنوز هم در منطقه واپينگ لندن وجود دارد شايد در همين کافه بوده که ويليام ماجراي نهنگ را از زبان بوميان و صيادان شنيده است. اما همانطور که گفته شد آنچه نمايشگاه آثار ويليام ترنر را متفاوت ساخته بهرهگيري از موسيقي است که لامين فوفونا (آهنگساز موسيقي الکترونيک) سازنده آن است. در واقع وجود موسيقي است که دريا و طوفان و زندگي مردمان حاشيه دريا را در ذهن مخاطب تداعي ميکند. حتي بيراه نيست اگر بگوييم موسيقي بعد سوم نمايشگاه «Dark Waters» است. با وجود موسيقي است که بازديدکنندگان نالهها و فريادهاي مردم تحت خطر در دريا و کرانه آن را ميشنوند.
اثري ديگر از ويليام ترنر در نمايشگاه «Dark Waters»
البته جاناتن جونز خبرنگار «گاردين» تاکيد کرده که نقاشيهاي ويليام ترنر گويا هستند و به موسيقي متن نياز ندارند. اما اتفاقي که در نمايشگاه «Dark Waters» افتاده مخاطب را در حال و هواي تاريک موجود در آثار، قرار ميدهد. اگر بنا به مقايسه باشد ميتوان گفت نمايشگاه برگزار شده در موزه «تيت ليورپول» قصه و شخصيت ديوي جونز و فضاي سري فيلمهاي دزدان دريايي کارائيب را به ياد ميآورد.
خرابههاي ساحل نورتامبرلند (۱۸۳۶)/ اثر از ويليام ترنر با موضوع دريا و وقايع مربوط به آن
سبک نقاشي ويليام ترنر چه بود؟
ويليام ترنر به گفته بسياري از همدورهايهايش فردي بسيار مستعد بوده است. او به لحاظ مالي وضعيت خوبي داشته همين موضوع باعث شده بدون ترس و واهمه به ارائه آثار نو و خلاقانه بپردازد. رنگ در آثار ترنر ويژگي مهمي محسوب ميشود. او از اين عنصر براي ايجاد فضاهاي گسترده بهره بسيار برده است. به استناد به تاريخ هنر مصور ديويد پاپر، کارهاي آخر او به عنوان پازلهايي خارق العاده ناميده ميشدند.
در کل ويليام ترنر پس از آنکه سبک و سياق خود را پيدا کرد به موضوعات و وقايع اجتماعي پيرامونش پرداخت؛ در حالي که ميتوانست مانند بسياري ديگر از نقاشان در گوشهاي بنشيند و به خلق آثار هنري از مناظر و مراتع طبيعي بپردازد.
ماهيگيران در دريا (۱۷۹۶) اثري ديگر از ويليام ترنر
فجايع طبيعي، کشتيهاي غرق شده در دريا، آتش سوزي اماکن مهم، طوفان، باران، مه و سيل موضوعاتي هستند که ويليام ترنر آنها را دستمايه آثارش قرار داده است. به جز همه اينها، ويليام ترنر ديوانهوار عاشق قدرت بکر و وحشي دريا بوده است. اين عشق و علاقه را ميتوان در آثارش «سحرگاه بعد از تخريب» و «کشتي برده» به وضوع مشاهده کرد.
ليبر استوديوروم يک مجموعهي چاپي جسورانه از ترنر است که شامل ۷۱ اثر از ۱۰۰ اثر چاپ در ۱۴ قسمت است که در حدود سالهاي ۱۸۰۷ و ۱۸۱۹ ميشود، همراه با ۲۰ اتود تقريباً نيمه تمام که هرگز چاپ نشدهاند. اين مجموعه احساسات ترنر در منظرهنگاري را به خوبي توصيف ميکند. اين اتودها با هدف تکثير زياد در نظر گرفته شده بودند که در ۶ موضوع دريايي، کوهستاني، دهقاني، تاريخي، معماري، دهقاني آرام بخش گنجانده شده بودند.
نقاشي رئاليستي از ويليام ترنر/ قصر بروگهم (۱۸۰۹)
نگاهي کوتاه به زندگي ويليام ترنر
جوزف مالورد ويليام تِرنِر که امروز بيشتر با حروف آغازين نامش جِي. اِم. دابليو. ترنر شناخته ميشود، نقاش و منظره نگار بريتانيايي تبار است که در دوران حياتش به عنوان يکي از چهرههاي جنجالي و بحث برانگيز شناخته ميشد. او اکنون هنرمندي است که نقاشي منظره را به طرز چشمگيري ارتقا بخشيده و يکي از هنرمندان بيبديل عرصه نقاشي و تجسمي است.
درست است که ترنر را بيشتر به خاطر منظرههاي رنگ روغنش ميشناسند، اما او يکي از بزرگترين نقاشان سبک آبرنگ نيز هست تا آنجا که او را به عنوان «نقاش نور» ميشناسند. آثار ويليام ترنر در واقع سرآغازي براي پرداختن به سبک مهم امپرسيونيسم است. پدرش ويليام ترنر اهل ديون شاير، آرايشگر بود و مادر وي ماري مارشال در خانوادهاي با شغل قصاب پرورش يافته بود. او يک خواهر کوچک نيز داشت که در سال ۱۷۸۳ در سن ۴ سالگي درگذشت.
ويليام ترنر بيست و سوم آوريل سال ۱۷۷۵ در منطقه ميدن لين واقع در شهر لندن زاده شد اما از تاريخ دقيق مرگش اطلاعات موثقي در دست نيست به اين دليل که اطلاعاتي که درباره او وجود داشته در آتش سوزي از بين رفته است. اما اولين آثار به جا مانده از ترنر مربوط به سال ۱۷۸۷ است؛ يعني آن زمان که دوازدهساله بوده است. او در سال ۱۷۸۵ به خانهي عمويش در برنتفور (شهري کوچک در غرب لندن) فرستاده شد تا با او که تازه از سانينگول آکسفورد بازنشسته شده بود زندگي کند. همين اتفاق بود که ترنر نوجوان را در مسيري ديگر قرار داد.
کشتي شکستهٔ مينوتور (۱۸۱۰) اثر ويليام ترنر
بسياري از طرحهاي اوليه ترنر مطالعات او در زمينه معماري و تمرينهاي پرسپکتيو هستند. اين موضوع گوياي است که او در مقاطعي، کنار چندين معمار کار ميکرده است. در اواخر ۱۷۸۹ ترنر همچنين به مطالعه در رابطه با نقشههاي توپوگرافي توماس مالتون (کسي که ترنر او را استاد خود ميخواند) پرداخت. او در همين سال وارد «رويال آکادمي» شد در حالي که تنها ۱۴ سال داشته است. ويليام در ابتدا به معماري علاقمند بود اما بعدتر به توصيه توماس هاردويک روي نقاشي متمرکز شد و در ادامه به سال ۱۷۹۶ اولين اثر رنگ روغن خود را با نام «ماهيگيران در دريا» در آکادمي به نمايش گذاشت.
انزوا و مرگ هنرمند
ترنر اين هنرمند عجيب رفقاي زيادي نداشته و تنها فردي که با او سي سال زندگي کرده پدرش بوده است. ترنر سه دهه در کارگاه پدرش دستياري ميکرده است. در نهايت مرگ پدر در سال ۱۸۲۹ تاثير عميقي بر روحيهاش ميگذارد و باعث افسردگياش ميشود. او به تاريخ نوزدهم دسامبر سال ۱۸۵۱ چهره در نقاب خاک ميکشد. اين در حالي است که او در واپسين لحظات زندگياش اين جمله را بر زبان آوردهاست: «خورشيد خداست.»